Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przeto i my, mając wokoło takie mnóstwo świadków, złożywszy wszelki ciężar i grzech, który tak łatwo nas osacza, biegnijmy wytrwale w wyznaczonym nam przez bój zawodzie.
[2] »A spoglądajmy na Jezusa głowę i ostatecznego sprawcę wiary, który mając przed sobą wesele, podjął krzyż, nie bacząc na wzgardę, i zasiadł na prawicy tronu Bożego.
[3] »Baczcie tedy pilnie na tego, który ze strony grzeszników zniósł względem siebie takie sprzeciwy, abyście nie ustawali i nie słabli na duchu.
[4] »Wszak nie zmagaliście się jeszcze aż do krwi w walce przeciw grzechowi,
[5] »a zapomnieliście o pocieszeniu, jakie zwrócone jest do was jak do synów:
Synu mój, nie lekceważ upomnień Pańskich, ani nie upadaj na duchu, gdy cię strofuje, [6] »Pan bowiem karci tego, kogo miłuje, nie szczędząc uderzeń temu, którego uznaje za syna. [7] »Trwajcie w karności. Bóg zwraca się do was, jak do synów, a gdzież jest syn, którego by ojciec nie karcił?
[8] »Jeżeli więc nie jesteście karani, jak karani są wszyscy, zatem nie jesteście synami, ale dziećmi nieprawymi.
[9] »A wreszcie, jeżeli nasi cieleśni ojcowie karcili nas, a szanowaliśmy ich, czyż nie bardziej winniśmy ulegać Ojcu duchów, aby żyć?
[10] »Tamci przecież według swego rozeznania i przez krótki tylko czas nas karcili, ten zaś (czyni to) dla (naszego) pożytku, abyśmy uczestniczyli w jego świętości.
[11] »Wprawdzie każda kara na razie nie radość przynosi, lecz smutek, później wszakże doświadczonym przez siebie wydaje błogi owoc sprawiedliwości.
[12] »Wyprostujcie tedy opadłe ręce i omdlałe kolana
[13] »i zdążajcie idąc prosto, aby kto kuleje nie zbłądził, ale był uleczony.
[14] »Starajcie się usilnie o zachowanie pokoju ze wszystkimi i o świętość, bez której nikt nie ujrzy Pana.
[15] »Baczcie, aby ktoś, w kim nie ma łaski Bożej, wypuszczający, jak jakiś gorzki korzeń, pędy w górę, nie wyrządził szkody i nie zaraził wielu;
[16] »aby się nie znalazł jaki rozpustnik albo niezbożny, jak Ezaw, który za jedną potrawę oddał swoje pierworodztwo.
[17] »A wiecie, że potem, gdy chciał odziedziczyć błogosławieństwo, został odrzucony, nie mógł bowiem osiągnać zmiany (ojcowskiego postanowienia), choć o to ze łzami zabiegał.
[18] »Wszak nie przystąpiliście do dotykalnej (góry), ziejącej ogniem, ani nie pogrążyliście się w mgłę, w ciemność, w nawałnicę.
[19] »Ani też (
nie posłyszeliście) brzmienia trąby i dźwięku słów, na których odgłos (
ludzie) prosili, by do nich więcej nie mówiono.
[20] »Nie mogli bowiem znieść tego, co było im nakazywane:
Gdyby nawet zwierzę dotknęło się góry, ukamienowane będzie. [21] »A tak straszliwy był ten widok, że Mojżesz powiedział:
Przerażony jestem i cały drżący. [22] »Ale przystąpiliście do góry Syjon, do miasta Boga żyjącego, niebieskiego Jeruzalem, i do nieprzeliczonej rzeszy aniołów,
[23] »do radosnego zgromadzenia i kościoła pierworodnych, którzy zapisani są w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, do duchów ludzi sprawiedliwych, którzy osiągnęli doskonałość,
[24] »do Jezusa, pośrednika Nowego Testamentu oraz do pokropienia krwią, która woła głośniej niż krew Abla.
[25] »Baczcie, abyście nie wzgardzili tym, który mówi. Bo jeżeli tamci nie uszli (kary) wzgardziwszy tym, który ogłaszał swoje wyroki na ziemi, daleko bardziej my, jeżeli się odwrócimy od tego, który mówił z nieba.
[26] »Głos jego wówczas wzruszył ziemię, a i teraz zapowiada, mówiąc:
Raz jeszcze wstrząsnę nie tylko ziemią, ale i niebem. [27] »A to „raz jeszcze” oznacza przemianę rzeczy podlegających ruchowi jako stworzonych, aby zostały tylko te, które są niewzruszone.
[28] »Starajmy się więc o królestwo niewzruszone, abyśmy mieli łaskę, a przez nią ze czcią i bojaźnią służyli Bogu podobając się jemu.
[29] »Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym.