Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »W pierwszej księdze opowiedziałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus uczynił był i czego nauczał od początku
[2] »aż do dnia, w którym, gdy przez Ducha Świętego pouczył wybranych przez siebie Apostołów, wzięty był do nieba.
[3] »Im też po swojej męce ukazał się jako żyjący, dając im tego liczne dowody, zjawiając się wobec nich przez dni czterdzieści i pouczając o Królestwie Bożym.
[4] »A gdy ich zgromadził nakazał im, aby nie odchodzili z Jerozolimy, ale oczekiwali obietnicy Ojca, „o której słyszeliście – mówił – z ust moich”;
[5] »Jan bowiem chrzcił tylko wodą, a wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym.
[6] »Ci więc, którzy się zebrali, zapytywali go: „Panie czy teraz odbudujesz królestwo Izraela?”
[7] »Ale on odrzekł: Nie należy to do was, abyście znali czas i chwile wybrane przez Ojca na mocy najwyższej jego władzy,
[8] »ale otrzymacie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i Samarii, i aż po krańce ziemi.
[9] »A gdy to powiedział w ich oczach uniósł się w górę i obłok osłonił go przed ich wzrokiem.
[10] »I gdy oni pilnie patrzyli za oddalającym się ku niebu, oto stanęli przy nich dwaj mężowie w białych szatach,
[11] »którzy rzekli: „Galilejczycy, czemu stoicie zapatrzeni w niebo? Oto Jezus, który spośród was wzięty jest do nieba, przyjdzie tak, jakoście go widzieli idącego ku niebu”.
[12] »Wówczas wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, leżącej w pobliżu Jerozolimy w odległości drogi szabatowej.
[13] »A kiedy tam przybyli, weszli do wieczernika, gdzie też pozostali: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub Alfeusz i Szymon Zelota, i Juda Jakubów.
[14] »Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie wraz z niewiastami, Maryją Matką Jezusa i z braćmi jego.
[15] »A w owe dni powstał Piotr wpośród braci (a był tam poczet osób zebranych około stu dwudziestu) i rzekł:
[16] »Bracia! Musiało się wypełnić Pismo, jako Duch Święty w nim przepowiadał przez usta Dawida o Judaszu, który stał się przewodnikiem tych, co pojmali Jezusa.
[17] »Należał on do naszego grona i współuczestniczył w naszym posługiwaniu.
[18] »Ten więc nabył pole z zapłaty uzyskanej za niegodziwość, a rzuciwszy się głową na dół, rozpękł się na dwoje i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności.
[19] »I stało się to wiadome wszystkim mieszkańcom Jerozolimy tak, że i pole to nazwano w ich własnym języku Hakeldama, to jest pole krwi.
[20] »Napisane jest bowiem w księdze Psalmów:
Niech mieszkanie jego stanie się pustkowiem i niech się nie znajdzie nikt, kto by w nim zamieszkał, a urząd jego niech zabierze inny. [21] »Zatem trzeba, aby jeden z tych ludzi, którzy się z nami zbierali przez cały czas, gdy Pan Jezus przebywał między nami –
[22] »poczynając od chrztu Jana aż do dnia, w którym zabrany był od nas do nieba – z nami wspólnie zaświadczał o Jego zmartwychwstaniu.
[23] »I stawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, który miał przydomek Justus, i Macieja.
[24] »A modląc się, mówili: Ty Panie, który znasz serca wszystkich, okaż któregoś z tych dwóch wybrał,
[25] »aby zajął miejsce w tym apostolskim posługiwaniu, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść własną drogą.
[26] »I rozdano im losy. A los padł na Macieja i zaliczono go do grona jedenastu Apostołów.