Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Potem ukazał się znowu Jezus uczniom nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się tak oto:
[2] »Byli razem Szymon Piotr i Tomasz zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza i dwaj inni z uczniów jego.
[3] »Powiedział do nich Szymon Piotr: Idę łowić ryby. Mówią mu: Pójdziemy i my z tobą. Poszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.
[4] »A kiedy już świtało, stanął Jezus na brzegu, ale uczniowie nie poznali, że to on był.
[5] »Rzekł im tedy Jezus: Dzieci, a macie co jeść? Odpowiedzieli mu: Nie!
[6] »Rzekł im: Zapuśćcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. Zapuścili tedy, a niebawem nie mogli uciągnąć z powodu mnóstwa ryb.
[7] »Wtedy ów uczeń, którego miłował Jezus, powiada do Piotra: To Pan! A Szymon Piotr usłyszawszy, że to Pan, przywdział suknię (był bowiem nagi) i rzucił się w morze.
[8] »Inni zaś uczniowie przypłynęli w łodzi (byli bowiem niedaleko od brzegu, w odległości około dwustu łokci) ciągnąc sieć z rybami.
[9] »A oto, gdy wyszli na ląd, widzą żar ogniska, rybę na nim leżącą i chleb.
[10] »Powiedział im Jezus: Przynieście parę ryb, któreście teraz złowili.
[11] »Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na ląd sieć napełnioną wielkimi rybami, których było sto pięćdziesiąt trzy. A chociaż było ich tyle, nie porwała się sieć.
[12] »Mówi im Jezus: Pójdźcie, jedzcie: I nikt z uczniów nie śmiał go zapytać: Ktoś ty jest? Bo wiedzieli, że to Pan.
[13] »A Jezus zbliża się, bierze chleb i daje im; podobnie i rybę.
[14] »Tak to już po raz trzeci ukazał się Jezus uczniom, odkąd powstał z martwych.
[15] »Kiedy się tedy posilili, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana! Miłujesz mnie więcej niż ci? Mówi mu: Tak, Panie, ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paś baranki moje?
[16] »Rzekł mu powtórnie: Szymonie, synu Jana! Miłujesz mnie? Mówi: Tak, Panie, ty wiesz, że cię miłuję. Rzecze mu: Czuwaj nad owcami moimi!
[17] »Rzecze mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana! Miłujesz mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci rzekł: Miłujesz mnie? I powiedział do niego: Panie, ty wszystko wiesz, ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu Jezus. Paś owce moje!
[18] »Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, kiedy byłeś młodym, przepasywałeś się i chodziłeś, dokąd chciałeś; lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a kto inny cię przepasze i poprowadzi tam, dokąd ty nie chcesz.
[19] »A to powiedział zapowiadając, jaką śmiercią miał uwielbić Boga. I to powiedziawszy, rzecze mu: Pójdź za mną.
[20] »A Piotr obróciwszy się, zobaczył ucznia, którego miłował Jezus, idącego za sobą, który też przy wieczerzy spoczywał na piersiach Jezusa, i mówił: Panie, kto jest ten, co cię wyda?
[21] »Tego to, zobaczywszy Piotr, pyta Jezusa: Panie, a z tym co będzie?
[22] »Rzekł mu Jezus: A gdybym zechciał, aby on został, aż przyjdę – co tobie do tego? Ty pójdź za mną.
[23] »Rozeszła się tedy wieść między braćmi, że uczeń ów nie umrze. Ale Jezus nie powiedział: Nie umrze, ale: Gdybym zechciał, aby on został, aż przyjdę – co tobie do tego?
[24] »I właśnie ów uczeń daje świadectwo o tym i napisał to, a wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe.
[25] »Wiele też innych rzeczy dokonał Jezus, ale gdyby każdą z nich opisywać, to myślę, że ksiąg, które by się miało napisać nie pomieściłby cały świat.