Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A strzeżcie się, abyście sprawiedliwości waszej nie czynili przed ludźmi, iżby was widziano; inaczej nagrody mieć nie będziecie u Ojca waszego, który jest w niebiesiech.
[2] »Gdy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak czynią obłudnicy w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę powiadam wam: wzięli już nagrodę swoją.
[3] »Ale gdy ty dajesz jałmużnę, niechaj nie wie lewica twoja, co prawica czyni,
[4] »aby jałmużna twoja była w skrytości. A Ojciec twój, który widzi w skrytości, odpłaci tobie.
[5] »A kiedy się modlicie, nie bądźcie jako obłudnicy: oni bowiem radzi modlą się w synagogach i stojąc na rogach ulic, aby byli widziani od ludzi. Zaprawdę powiadam wam: wzięli nagrodę swoją.
[6] »Ale ty, kiedy się modlić będziesz, wejdź do komory swojej, a zamknąwszy drzwi za sobą, pomódl się do Ojca twego, który jest tam w skrytości. A Ojciec twój, który przenika skrytości, odda tobie.
[7] »A modląc się, nie mówcie wiele, jak to czynią poganie, którzy mniemają, że dla wielomówności swojej będą wysłuchani.
[8] »Nie bądźcież więc do nich podobni. Ojciec wasz wie bowiem, czego potrzebujecie, zanim go o to prosicie.
[9] »Wy przeto tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiesiech, święć się imię Twoje;
[10] »przyjdź królestwo Twoje. Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi.
[11] »Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
[12] »I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuściliśmy naszym winowajcom.
[13] »I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego.
[14] »Bo jeśli odpuścicie ludziom winy ich, odpuści i wam Ojciec wasz niebieski.
[15] »Lecz jeśli nie odpuścicie ludziom, to i Ojciec wasz nie odpuści wam grzechów waszych.
[16] »A gdy pościcie, nie bądźcie ponurzy jak obłudnicy. Twarze bowiem swoje wyniszczają, aby okazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam, że już wzięli nagrodę swoją.
[17] »Ale ty, gdy pościsz, namaść głowę i obmyj oblicze,
[18] »abyś nie okazywał ludziom, że pościsz, ale Ojcu twojemu, który jest w skrytości. A Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie.
[19] »Nie skarbcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza psuje i gdzie złodzieje wykopują i kradną.
[20] »Ale skarbcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól stoczy, ani rdza zepsuje i gdzie złodzieje nie wykopują ani kradną.
[21] »Albowiem gdzie jest skarb twój, tam będzie i serce twoje.
[22] »Światłem ciała jest oko. Jeśliby tedy oko twoje było szczere, całe ciało twoje będzie jaśnieć.
[23] »Ale jeśliby oko twoje było niegodziwe, całe ciało twoje obejmie mrok. Jeśli tedy światło, które w tobie jest, ciemnością się staje, jakże straszna to ciemność!
[24] »Nikt nie może dwom panom służyć, bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował: albo przy jednym stać będzie, a drugim wzgardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie.
[25] »A przeto powiadam wam, nie troszczcie się o życie wasze, co byście jedli albo co byście pili, ani o ciało wasze, w co byście je przyoblec mieli. Czyż życie nie jest ważniejsze niż pokarm, a ciało niż odzienie?
[26] »Spójrzcie na ptaki niebieskie, że nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz niebieski żywi je.
[27] »Czyście wy nie daleko ważniejsi niźli one? I kto z was rozmyślając, może dodać do wzrostu swego łokieć jeden?
[28] »A o odzienie czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym jak rosną: nie pracują ani przędą.
[29] »A powiadam wam, że nawet Salomon w całej chwale swojej nie był tak przybrany, jak jedna z nich.
[30] »Jeśli więc tę trawę polną, która dziś jest, a jutro będzie w piec wrzucona, Bóg tak przyodziewa — czyż nie daleko więcej was, małej wiary.
[31] »Nie troszczcie się więc, mówiąc: Co będziemy jeść, albo co będziemy pić, albo czym się będziemy przyodziewać?
[32] »Bo o to wszystko i poganie się pilnie starają. Albowiem wie Ojciec wasz niebieski, że tego wszystkiego potrzebujecie.
[33] »Szukajcie tedy naprzód Królestwa (Bożego) i sprawiedliwości jego, a to wszystko będzie wam dodane.
[34] »Nie zabiegajcie więc o jutro, gdyż dzień jutrzejszy sam o siebie troszczyć się będzie: dosyć ma dzień utrapienia swego.