Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Dzieje Apostolskie » Rozdział 17
«  Dzieje Apostolskie 16 Dzieje Apostolskie 17 Dzieje Apostolskie 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A przeszedszy Amfipol i Apollonią, przyszli do Thesaloniki gdzie była s[z]koła Judów. [2] »A wedle obyczaju Paweł wszedł do nich, i po trzy soboty rozmawiał znimi zpisma. [3] »Wykładając i dowodząc, iż Christus musiał ucierpieć i wstać zmartwych, a iż ten jest Christus Jesus, którego ja opowiedam wam. [4] »A niektórzy z nich uwierzyli, i przyłączyli się ku Pawłu i Syli; nabożnych też Greków mnóstwo wielkie, i niewiast przedniejszych nie mało. [5] »Lecz zajrząc niewierni Judowie i nabrawszy hultajów niektórych mężów złościwych, i zamieszanie uczyniwszy, strwożyli miasto; a naszedszy na dom Jasonów, szukali je wywieść do (onego) gminu. [6] »A nie nalazszy ich wlekli Jasona i niektórą bracią do miejsckich przełożonych wołając, iż ci którzy wszytek świat z stanu obalają, i tu przyszli. Które przyjął Jason. [7] »A ci wszyscy przeciw wyrokom Cesarskim czynią, powiedając inego być króla, Jesusa. [8] »Zatrwożyli przeto tłumem, i urzędniki miejsckie, słyszące to. [9] »A dosyć uczynienie wziąwszy od Jasona i od inych, puścili je. [10] »A bracia wnet wnocy wysłali i Pawła i Sylę do Bereie, którzy przyszedszy szli do szkoły Judowskiej. [11] »A ci byli zacniejszego rodu niźli co w Thessalonice, którzy przyjęli słowo ze wszelaką ochotą, co dzień rozsądzając pisma, jeśliby się to tak miało. [12] »Mnodzy przeto znich uwierzyli, i Grecskich niewiast uczciwych, i mężów niemało. [13] »A jako się dowiedzieli Judowie, którzy z Thesaloniki, że i w Berei opowiedano było słowo Boże od Pawła, przyszli i tam wzruszając i trwożąc tłumy. [14] »Lecz wnet Pawła tedy wysłali bracia iść jakoby do morza, a zostali się tam i Sylas i Thymoteusz. [15] »Którzy lepak wyprowadzili Pawła, zawiedli ji aż do Athen. A wziąwszy roskazanie do Syle i Tymoteusza, aby co narychlej przyszli do niego, poszli (nazad.) [16] »A w Atheniech gdy czekał Paweł, żarzył się duch jego wniem, bacząc pełno bałwanów być miasto. [17] »Rozmawiał przeto w szkole z Judmi, i z nabożnemi, i na rynku co dzień skim się trafiło. [18] »A niektórzy z Epikureów, i z Stoików Filozofów spierali się z nim, a niektórzy mówili: Co chce ten bałamut mówić? Owi lepak: cudzych Bogów zda się być opowiedacz, iż Jesusa, i wskrzeszenie opowiedał im. [19] »A jąwszy go na Aryopag odwiedli mówiąc: Możemli wiedzieć, która to (jest) nowa, co ty powiedasz, nauka? [20] »Cudzego bo cości wbijasz w uszy nasze; chcemy przeto wiedzieć, co to ma być. [21] »Bo Athenianie wszyscy, i mieszkający (tam) goście, nic inego niepilnowali, jedno żeby co mówić albo słyszeć nowego. [22] »A stojąc Paweł na śrzod Aryopagu, mówił: Mężowie Athenienscy, we wszem barzo bogobojnych was baczę. [23] »Bo mimo idąc a przypatrując się nabożeństwam waszem, nalazłem i ołtarz na którem napisano: Nieznajomemu Bogu. Którego przeto nieznając nabożnie czcicie, tego ja opowiedam wam. [24] »Bóg który uczynił świat i wszytko co wniem, ten nieba i ziemie panem będąc, nie w kościelech ręką uczynionych mieszka. [25] »Ani od rąk człowieczych służy się (mu) potrzebując czego, gdyż on dawa wszem żywot i dychanie i wszytko. [26] »Uczynił też z jednego wszytek naród człowieczy, mieszkać po wszemu obliczu ziemie, przejrzawszy wprzód zrządzone czasy, i granice mieszkania ich. [27] »Aby szukali Boga, owaby się go domacali i naleźli; aczci niedaleko od każdego z nas będącego. [28] »Bo wniem żywiemy i ruszamy się, i jesteśmy. Jako i niektórzy z waszych poetów rzekli: Bo tego i rodzaj jesteśmy. [29] »Rodzajem przeto będąc Bożym, nie mamy mnimać, aby złotu, albo śrebru, albo kamieniowi, wyrażeniu misternemu albo wymyślonemu od człowieka, bóstwo było podobne. [30] »A czasy jednak tejto nieznajomości przepatrzał Bóg, (lecz) teraz opowieda wszem ludziom wszędy pokajanie. [31] »Ponieważ postanowił dzień którego ma sędzić (wszytek) świat w sprawiedliwości, przez męża którego przejrzał, wiarę podając wszem, wskrzesiwszy ji zmartwych. [32] »A usłyszawszy powstanie martwych owi szydzili, a owi rzekli: Posłuchamy cię zasię o tem. [33] »A tak Paweł wyszedł z pośrzodku ich. [34] »A niektórzy mężowie przystawszy do niego, uwierzyli, między któremi i Dyonisius Ariopait (był,) i niewiasta imieniem Damarys, i drudzy z nimi. 
«  Dzieje Apostolskie 16 Dzieje Apostolskie 17 Dzieje Apostolskie 18  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).