Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Pierwszego lepak (dnia) sabathów barzo rano, przyszły do grobu, niosąc które zgotowały były zioła.
[2] »I nalazły kamień odwalony od grobu.
[3] »A wszedszy nie nalazły ciała pana Jesusowego.
[4] »A gdy one zumiewały się nad tem, oto dwa mężowie stanęli przy nich w odzieniu błyszczącem się.
[5] »A gdy się one bały i oblicza k ziemi zwiesiły, rzekli k nim: Co szukacie żywiącego z martwemi?
[6] »Nie jest tu, ale powstał. Wspomnicie, jako mawiał wam, jeszcze będąc w Galilei.
[7] »Mówiąc iż musi syn człowieczy być wydan do rąk ludzi grzesznych, i być ukrzyżowan, a trzeciego dnia powstać.
[8] »I wspomniały słowa jego.
[9] »A wróciwszy się od grobu, opowiedziały wszytko to jedennaściom, i wszem inym.
[10] »A (to) była Marya Magdalena i Johanna, i Marya Jakobowa i ine z nimi, te mówiły ku Apostołom te (rzeczy).
[11] »I zdały się przed nimi jako plotka mowy ich, i niewierzyli jim.
[12] »A (tak) Piotr wstawszy przybieżał do grobu, a pojrzawszy widzi chusty same leżące, i poszedł u siebie dziwując się coby było.
[13] »A oto dwa z nich byli idący wtenże dzień do wsi, do której stajan sześćdziesiąt od Jeruzalema, której imię Emmaus.
[14] »I ci rozmawiali między sobą o wszytkich przygodach tych.
[15] »A gdy z sobą rozmawiali i gadali, tedy Jesus przybliżywszy się szedł znimi.
[16] »Oczy lepak ich trzymane były, aby go nie poznali.
[17] »I rzekł k nim: Co to za rzeczy, któremi się spieracie między sobą chodząc, a jesteście kwaśni?
[18] »A odpowiedając jeden któremu imię Kleopas, rzekł k niemu: Ty sam przychodzień w Jeruzalemie, że niewiesz co się stało wniem w te dni?
[19] »I rzekł im: Co? Oni lepak rzekli mu: o Jesusie Nazareńskiem, który był mąż prorok, możny w uczynku i w mowie, przed Bogiem, i wszem ludem.
[20] »Jako też wydali go arcyoffiarnicy, i urzędnicy naszy, na sąd śmierci, i ukrzyżowali ji.
[21] »A my spodziewaliśmy się, że on jest, który miał odkupić Izraela, ale temu wszemu trzeci ten dzień jest dzisia, jako się to stało.
[22] »Lecz i niewiasty niektóre znaszych przestraszyły nas, bywszy rano u grobu.
[23] »A nie nalazszy ciała jego, przyszły mówiąc (że) i widzenie aniołów baczyły, którzy go powiedają (być) żywego.
[24] »I chodzili niektórzy z tych co z nami (są) do grobu, i naleźli tak, jako i niewiasty rzekły, samego lepak nie widzieli.
[25] »A on rzekł k nim: o bez rozumni i leniwi sercem wierzyć wszemu co mówili prorocy.
[26] »Nie trzebali było tego ucierpieć Christusowi, i wniść do sławy swej?
[27] »A począwszy od Moiżesza, i od wszech proroków, wykładał im we wszech piśmiech, które o niem.
[28] »I przybliżyli się, ku wsi do której szli, a on zmyślał (jakoby miał) dalej iść.
[29] »I przymuszali go mówiąc: przebywaj znami, bo już k wieczoru, i nachylił się dzień, i wszedł przebywać z nimi.
[30] »A gdy on zasiadł z nimi, wziąwszy chleb błogosławił, i połamawszy podawał im.
[31] »A oczy ich otworzyły się, i poznali go, a on stał się niewidomy jim.
[32] »I mówili jeden do drugiego: Nie byłoli serce nasze gorające w nas, gdy mówił nam na drodze? I kiedy wykładał nam pisma?
[33] »I wstawszy tejże godziny wrócili się do Jeruzalema, i naleźli zgromadzonych jedennaście i którzy z nimi.
[34] »Mówiące, iż powstał Pan prawdziwie, i ukazał się Symonowi.
[35] »A ci powiedali co (było) na drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
[36] »A gdy to oni mówili, Jesus stanął w pośrzodku jich i mówi im: Pokój wam.
[37] »Zlększy się lepak i przestraszeni będąc, domniemali że ducha widzieli.
[38] »I rzekł im: Co się trwożycie, a przecz myśli wstępują do serc waszych?
[39] »Baczcie ręce moje i nogi (moje), iż ja jestem. Pomacajcie mię i oglądajcie, bo duch ciała i kości niema, jako mnie baczycie mającego.
[40] »A to wyrzekszy ukazał im ręce i nogi.
[41] »A jeszcze niewierzącym jim od radości i dziwującym się, rzekł: Macie(li) tu co śniadnego?
[42] »A oni dali mu ryby pieczonej część, i plastr miodu.
[43] »A (tak) wziąwszy, przed nimi jadł.
[44] »I rzekł im: Te (są) słowa, które mówiłem k wam jeszcze będąc zwami, iż potrzeba wypełnić się wszem pismam w zakonie Moiżeszowym, i (w) prorocech, i Psalmiech o mnie.
[45] »Tedy otworzył im rozum (aby mogli) rozumieć pisma.
[46] »I rzekł im: iż tak napisano, i tak potrzeba było ucierpieć Christusowi, i powstać zmartwych trzeciego dnia.
[47] »I przepowiedać w imieniu jego pokajanie i odpuszczenie grzechów, na wszytki narody, począwszy od Jeruzalema.
[48] »A wy zaś jesteście świadkowie tego.
[49] »A oto ja poślę obietnicę ojca mego na was; wy lepak trwajcie w mieście, aż obleczeni będziecie siłą zwysoka.
[50] »A (tak) wywiodszy je wen aż do Bethanij, i podniozszy ręce swe błogosławił im.
[51] »A gdy on błogosławił, odstąpił od nich, i podnosił się do nieba.
[52] »A oni kłaniając się jemu, wrócili się do Jeruzalema z radością wielką,
[53] »I byli zawżdy wświątnicy chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen. Ewan-ieli, ś. Łukasza koniec.