Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Ewangelia Łukasza » Rozdział 23
«  Ewangelia Łukasza 22 Ewangelia Łukasza 23 Ewangelia Łukasza 24  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I Wstawszy wszytko mnóstwo ich, przywiedli ji do Piłata. [2] »A poczęli ji oskarżać mówiąc: Tego naleźliśmy odwracającego naród, i zabraniającego Cesarzowi dani dawać, i mówiącego siebie Christusem królem być. [3] »I spytał go Piłat mówiąc: Ty jesteś król Judski? A on odpowiedając mu rzekł: Ty mówisz. [4] »I rzekł Piłat ku arcyoffiarnikom i tłuszczam: Żadnej nie najduję winy w człowieku tem. [5] »Lecz oni zmacniali się, mówiąc: Wzrusza lud nauczając po wszytkiej Judskiej (ziemi) począwszy od Galileie aż tu. [6] »Piłat przeto usłyszawszy Galileą, spytał, jeśli Galileyski człowiek jest. [7] »A dowiedziawszy się iż zwładania Herodowego jest, odesłał ji ku Herodowi, który też był w Jeruzalemie w one dni. [8] »Herod przeto ujrzawszy Jezusa, rad był barzo. Chciał bo był zdawna go widzieć, dla tego iż słyszał wiele o niem, i spodziewał się jakie znamię widzieć od niego uczynione. [9] »I pytał go słowy mnogimi, a on nic nie odpowiedał jemu. [10] »Stali też i arcyoffiarnicy i księża statecznie go obwiniając. [11] »A wzgardziwszy im Herod i z wojski swoimi, i naurągawszy się, oblokszy go w odzienie świetne, odesłał Piłatowi. [12] »I stali się przyjacielmi sobie i Piłat i Herod onego dnia. Pierwej bo byli nieprzyjaciele między sobą. [13] »Piłat lepak zezwawszy arcyoffiarniki, i urząd, i lud, [14] »Rzekł k nim: Przywiedliście mi człowieka tego, jakoby odwracającego lud, a oto ja przed wami pytając, żadnej nie nalazłem w człowieku tem winy w czym go obwiniacie. [15] »Ale ani Herod. Odesłałem bo was k niemu, a oto nie jest nic godnego śmierci uczyniono jemu. [16] »Pokarawszy przeto odpuszczę go. [17] »A musiał wypuszczać im na święto jednego. [18] »Krzyknął lepak wszytek tłum, mówiąc: Weźmi tego, a wypuść nam Barabasza. [19] »Który był dla niejakiego rozruchu uczynionego w mieście i (dla) mężobójstwa posadzon do ciemnice. [20] »Powtóre przeto zawołał Piłat, chcąc wypuścić Jesusa. [21] »Lecz oni zawołali mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj ji. [22] »On lepak trzeci kroć rzekł k nim: Co bo złego uczynił ten? Żadnej winy śmiertelnej nie najduję wnim. Pokarawszy go przeto wypuszczę. [23] »Lecz oni nalegali głosmi wielkimi, prosząc aby ukrzyżowan. I zmocniły się głosy ich. [24] »A (tak) Piłat przysądził aby było (wedle) proźby ich. [25] »I wypuścił im co dla rozruchu i mężobójstwa wsadzon był do ciemnice, którego prosili. Jesusa lepak wydał (k) woli ich. [26] »A gdy go wiedli, pojmawszy Symona niejakiego Kireneyskiego idącego z dworca, włożyli nań krzyż nieść za Jesusem. [27] »A szło za nim wielkie mnóstwo ludu, i niewiast, które opłakawały i żałowały go. [28] »Obróciwszy się lepak k nim Jesus, rzekł: Córki Jerozolimskie, nie płaczcie na mię, radszej na siebie płaczcie, i na dzieci wasze. [29] »Iż oto przyjdą dni, w które rzeką: Błogie niepłodne, i żywoty które nierodziły, i piersi które nie karmiły. [30] »Tedy naczną mówić góram, padnicie na nas, a pagórkom nakryjcie nas. [31] »Bo jeśli wzielonem drzewie to się dzieje, w suchem co będzie? [32] »Wiedziono też i drugie dwa złoczyńce z nim stracić. [33] »A gdy przyszli na miejsce, które zową głów trupich, tam ji ukrzyżowano i złoczyńce, tego jednak po prawicy, a drugiego po lewicy. [34] »Jesus lepak mówił: Ojcze odpuści im, bo niewiedzą co czynią. A rozdzielający odzienia jego puścili los. [35] »A lud stał patrząc, naśmiewali się lepak i przełożeni z nimi, mówiąc: Ine uzdrowił, niech uzdrowi siebie, jeśli ten jest Christusem Bożym wybranym. [36] »Urągali też jemu i żołnierze przychodzący, i ocet jemu przynoszący, [37] »I mówiąc: Jeśli ty jesteś król Judski, uzdrów samego siebie. [38] »Był też i napis napisany nad niem pismem Greckim, i Rzymskim, i Ebreyskim: Ten jest król Judski. [39] »Jeden lepak z powieszonych złoczyńcow bluźnił go, mówiąc: Jeśli ty jesteś Christus, uzdrów siebie i nas. [40] »A odpowiedając drugi, strofował go mówiąc: Nie boisz się ty Boga, iż wtymże osądzeniu jesteś. [41] »A my wżdy sprawiedliwie, bo godne (karania) za uczynki bierzemy. Lecz ten nic nieprzystojnego nie uczynił. [42] »I mówił Jesusowi: Pamiętaj (na) mię Panie, gdy przydziesz wkrólestwie twojem. [43] »I rzekł mu Jesus: Prawdziwie mówię tobie: dzisia ze mną będziesz w raju. [44] »Była lepak jakoby godzina szósta, i stała się ciemność na wszytkę ziemię, aż do godziny dziewiątej. [45] »I zaćmiło się słońce, i rozedrała się zasłona kościelna na poły. [46] »A Jesus wołając głosem wielkim rzekł: Ojcze wręce twoje polecam ducha mego. A to wyrzekszy wypuścił ducha. [47] »Widząc lepak setnik co się działo, sławił Boga, mówiąc: Iście ten człowiek sprawiedliwy był. [48] »I wszytkie które były społem tam przyszły tłumy na ono widzenie patrzyć, ujrzawszy co było, bijąc swe piersi, wracały się. [49] »Stali lepak wszytcy znajomi jego zdaleka, i niewiasty które społem za nim przyszły były z Galileie, widziały to. [50] »A oto mąż imieniem Jozef senator, będąc mężem dobrym i sprawiedliwym. [51] »Ten nie zezwalał radzie i sprawie jich, od Arymatheie miasta Judskiego, który też oczekawał i sam królestwa Bożego. [52] »Ten przyszedszy do Piłata uprosił ciało Jesusowe. [53] »I wziąwszy uwinął je prześcieradłem, i położył je w grobie wykowanem, wktórem nie był jeszcze żaden położon. [54] »A dzień (on) był gotowanie, a sobota poczynała. [55] »Szedszy też niewiasty które były przyszły znim z Galileie, oglądały grób, i jako położone było ciało jego. [56] »A wróciwszy się nagotowały ziół i olejków, lecz jednak w sobotę dały pokój wedle przykazania. 
«  Ewangelia Łukasza 22 Ewangelia Łukasza 23 Ewangelia Łukasza 24  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).