Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Królewska » Rozdział 16
«  2 Księga Królewska 15 2 Księga Królewska 16 2 Księga Królewska 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Roku piętnastego Pekacha, syna Remaljasza, objął rządy Achaz, syn Jotama, króla judzkiego. [2] »Dwadzieścia lat miał Achaz gdy rządy objął, a szesnaście lat panował w Jerozolimie, ale nie czynił co prawem było w oczach Wiekuistego, Boga swojego, jak Dawid praojciec jego. [3] »I postępował drogą królów izraelskich, nawet syna swego przeprowadził przez ogień wedle ohyd onych ludów, które wypędził Wiekuisty przed obliczem Izraela. [4] »I ofiarował i palił kadzidła na wyżynach i na pagórkach i pod każdem drzewem zielonem. [5] »Wtedy nadciągnął Recyn, król aramejski, z Pekachem, synem Remaljasza, królem izraelskim, przeciw Jerozolimie do walki; i oblegali Achaza, ale nie mogli skutecznie walczyć. [6] »Onego czasu przywrócił Recyn, król aramejski, Elat Aramowi, i wyrzucił Judejczyków z Elat. Poczem przybyli Edomici do Elat i osiedli tam aż po dziś dzień. [7] »Achaz jednak wyprawił posłów do Tyglat-Pilesera, króla asyryjskiego, i oświadczył: Jam sługa i syn twój! Wyrusz, a wyzwól mnie z mocy króla aramejskiego i z mocy króla izraelskiego, którzy powstali przeciw mnie! [8] »Przyczem wziął Achaz srebro i złoto, znajdujące się w przybytku Wiekuistego i w skarbcach pałacu królewskiego, i przesłał je w darze królowi asyryjskiemu. [9] »I usłuchał go król asyryjski, i wyruszył król asyryjski przeciw Damaszkowi, zdobył miasto i uprowadził mieszkańców do Kir. Recyna zaś skazał na śmierć. [10] »Gdy tedy udał się król Achaz na spotkanie Tyglat-Pilesera, króla asyryjskiego, do Damaszku, zobaczył ołtarz, znajdujący się w Damaszku. I wysłał król Achaz Urjaszowi, kapłanowi, wizerunek i podobiznę ołtarza, wedle całego jego pierwowzoru. [11] »Wystawił tedy Urjasz, kapłan, ów ołtarz; ściśle wedle wzoru, jaki przesłał król Achaz z Damaszku, sporządził Urjasz, kapłan, jeszcze zanim wrócił król Achaz z Damaszku. [12] »Gdy tedy wrócił król z Damaszku, a ujrzał król ołtarz, wstąpił nań, [13] »I puścił z dymem całopalenie i śniedną ofiarę swoją, i wylał zalewkę swą, i pokropił ołtarz krwią ofiar swych opłatnych. [14] »Ołtarz zaś miedziany, który przed obliczem Wiekuistego, usunął od przedniej strony przybytku, od miejsca między nowym ołtarzem a przybytkiem Wiekuistego, i umieścił go po stronie północnej ołtarza. [15] »Poczem zalecił król Achaz Urjaszowi, kapłanowi, jak następuje: Na ołtarzu wielkim puścisz z dymem całopalenie poranne i śniedną ofiarę wieczorną i całopalenie króla, wraz z śniedną ofiarę jego, niemniej całopalenia całego ludu pospolitego, wraz z śniednemi ofiarami i zalewkami ich; na nim też będziesz kropił wszelką krew całopaleń i ofiar rzeźnych. Co do ołtarza zaś miedzianego, zostanie on do mojego rozmysłu. [16] »I postępował Urjasz, kapłan, ściśle tak jak zalecił mu król Achaz. [17] »Kazał też wyłamać król Achaz listwowania u podnoży, i zdjął z nich umywalnie; również kazał zdjąć wodozbiór z ponad wołów z kruszcu, umieszczonych pod nim, i ustawił go na posadzce kamiennej. [18] »Kryte też miejsce, dla straży tygodniowej wzniesione przy przybytku, i wejście zewnętrzne dla króla przemieścił do przybytku Wiekuistego, przez wzgląd na króla asyryjskiego. [19] »A co do innych spraw Achaza, których dokonał, spisano to wszak w księdze dziejów królów judzkich. [20] »I spoczął Achaz przy ojcach swoich, i pochowany został przy ojcach swoich, w mieście Dawida. I objął rządy syn jego, Chiskjasz, miasto niego. 
«  2 Księga Królewska 15 2 Księga Królewska 16 2 Księga Królewska 17  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).