Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Królewska » Rozdział 15
«  2 Księga Królewska 14 2 Księga Królewska 15 2 Księga Królewska 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Roku dwudziestego siódmego Jerobeama, króla izraelskiego, objął rządy Azarja, syn Amacjasza, króla judzkiego. [2] »Szesnaście lat miał gdy rządy objął, a pięćdziesiąt i dwa lata panował w Jerozolimie. Imię zaś matki jego Jecholja z Jerozolimy. [3] »I czynił co prawem było w oczach Wiekuistego, zupełnie tak jako czynił Amacjasz, ojciec jego. [4] »Tylko że wyżyny usunięte nie zostały; lud ofiarował i palił jeszcze wciąż kadzidła na wyżynach. [5] »I poraził Wiekuisty króla i stał się trędowatym aż po dzień śmierci swojej. I przebywał w domu łożnic. Jotam zaś, syn króla, zarządzający pałacem, sądził lud kraju. [6] »A co do innych spraw Azarji, i wszystkiego czego dokonał, spisano to wszak w księdze dziejów królów judzkich. [7] »I spoczął Azarja przy ojcach swoich i pochowany został przy ojcach swoich w mieście Dawida. I objął rządy syn jego, Jotam, miasto niego. [8] »Trzydziestego ósmego roku Azarji, króla judzkiego, objął rządy Zacharjasz, syn Jerobeama, nad Izraelem w Samaryi, a panował sześć miesięcy. [9] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego, tak jak czynili ojcowie jego. Nie odstępował od grzechów Jerobeama, syna Nebata, którymi uwiódł Izraela. [10] »I sprzysięgnął się przeciw niemu Szallum, syn Jabesza, i pobił go wobec ludu, i zamordował go, i objął rządy miasto niego. [11] »A co do innych spraw Zacharjasza, spisano to wszak w księdze dziejów królów izraelskich. [12] »Tak spełniło się słowo Wiekuistego, które wyrzekł był do Jehy jak następuje: Aż do czwartego pokolenia zasiadać będą potomkowie twoi na tronie Izraela. I tak stało się. [13] »Szallum, syn Jabesza, objął rządy trzydziestego dziewiątego roku Uzjasza, króla judzkiego, i panował przez miesiąc w Samaryi. [14] »Nadciągnął wtedy Menachem, syn Gadiego, z Tyrcy, a gdy przybył do Samaryi, zamordował Szalluma, syna Jabesza, w Samaryi, i objął rządy miasto niego. [15] »A co do innych spraw Szalluma i sprzysiężenia, które uknuł, spisano to wszak w księdze dziejów królów izraelskich. [16] »Wówczas to zburzył Menachem Tyfsach i wszystko co w niem, wraz z całą jego dziedziną, ponieważ nie otworzono mu bram zburzył to miasto, i rozpłatał wszystkie brzemienne jego. [17] »Roku trzydziestego dziewiątego Azarji, króla judzkiego, objął rządy Menachem, syn Gadiego, nad Izraelem, a panował dziesięć lat w Samaryi. [18] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego, nie odstępował od grzechów Jerobeama, syna Nebata, którymi uwiódł Izraela, po wszystkie dni swoje. [19] »A gdy napadł Ful, król asyryjski, kraj, dał Menachem Fulowi tysiąc talentów srebra, aby trzymał z nim i utwierdził królestwo w ręku jego. [20] »Wydobył zaś Menachem pieniądze te od Izraelitów, mianowicie od wszystkich możnych mieniem, aby je oddać królowi asyryjskiemu; po pięćdziesiąt szekli srebrem przypadło od każdego. I tak wrócił król asyryjski i nie pozostał tam dłużej w kraju. [21] »A co do innych spraw Menachema i wszystkiego, czego dokonał, spisano to wszak w księdze dziejów królów izraelskich. [22] »I spoczął Menachem przy ojcach swoich i objął rządy syn jego, Pekachja, miasto niego. [23] »Pięćdziesiątego roku Azarji, króla judzkiego, objął rządy Pekachja, syn Menachema, nad Izraelem, a panował w Samaryi dwa lata, [24] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego; nie odstępował od grzechów Jerobeama, syna Nebata, którymi uwiódł Izraela. [25] »I sprzysięgnął się przeciw niemu Pekach, syn Remaljasza, trzeciak jego, i zamordował go w Samaryi, w zamku pałacu królewskiego, wraz z Argobem i Arją, mając przy sobie pięćdziesięciu ludzi z Gileadczyków. I tak zamordował go i objął rządy miasto niego. [26] »A co do innych spraw Pekachji i wszystkiego czego dokonał, spisano to wszak w księdze dziejów królów izraelskich. [27] »Pięćdziesiątego drugiego roku Azarji, króla judzkiego, objął rządy Pekach, syn Remaljasza, nad Izraelem w Samaryi, a panował dwadzieścia lat. [28] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego; nie odstępował od grzechów Jerobeama, syna Nebata, którymi uwiódł Izraela. [29] »Za czasów Pekacha, króla izraelskiego, nadciągnął Tyglat-Pileser, król asyryjski, a zdobywszy Ijon i Abel Bet-Maacha i Janoach i Kedesz i Chacor i Gilead i Galileę, a nawet całą ziemię Naftali, uprowadził mieszkańców ich do Asyryi. [30] »I uknuł Hozeasz, syn Elego, spisek przeciw Pekachowi, synowi Remaljasza, i poranił go, i zamordował go i objął rządy miasto niego, roku dwudziestego Jotama, syna Uzjasza. [31] »A co do innych spraw Pekacha i wszystkiego, czego dokonał, spisano to wszak w księdze dziejów królów izraelskich. [32] »Roku drugiego Pekacha, syna Remaljasza, króla izraelskiego, objął rządy Jotam, syn Uzjasza, króla judzkiego. [33] »Dwadzieścia i pięć lat miał gdy rządy objął, a szesnaście lat panował w Jerozolimie. Imię zaś matki jego Jerusza, córka Cadoka. [34] »I czynił on co prawem było w oczach Wiekuistego, tak jako czynił Uzjasz, ojciec jego. [35] »Tylko że wyżyny usunięte nie zostały; ofiarował i palił bowiem lud wciąż jeszcze kadzidła na wyżynach. On to odbudował bramę górną przybytku Wiekuistego. [36] »A co do innych spraw Jotama i wszystkiego czego dokonał, spisano to wszak w księdze dziejów królów judzkich. [37] »Za onych to czasów począł Wiekuisty nasyłać na Judę Recyna, króla aramejskiego, i Pekacha, syna Remaljasza. [38] »I spoczął Jotam przy ojcach swoich i pochowany został przy ojcach swoich w mieście praojca swego, Dawida. I objął rządy syn jego, Achaz, miasto niego. 
«  2 Księga Królewska 14 2 Księga Królewska 15 2 Księga Królewska 16  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).