Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Królewska » Rozdział 17
«  2 Księga Królewska 16 2 Księga Królewska 17 2 Księga Królewska 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Dwunastego roku Achaza, króla judzkiego, objął rządy Hozeasz, syn Elego, w Samaryi, a panował nad Izraelem dziewięć lat. [2] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego, wszakże nie tak, jak królowie izraelscy, którzy byli przed nim. [3] »Przeciw niemu nadciągnął Salamanasar, król asyryjski, i został Hozeasz lennikiem jego i składał mu dań. [4] »Gdy jednak odkrył król asyryjski spisek Hozeasza - wyprawił on bowiem posłów do So, króla egipskiego, a nie składał więcej królowi asyryjskiemu rok rocznie dani - zamknął go i wtrącił go spętanego do więzienia. [5] »Poczem nadciągnął król asyryjski przeciw całemu krajowi, a nadciągnąwszy do Samaryi oblegał ją trzy lata. [6] »Dziewiątego jednak roku Hozeasza zdobył król asyryjski Samarję, i uprowadził Izraelitów do Asyryi, i osadził ich w Chalach i nad Chaborem, rzeką Gozanu, i w miastach medyjskich. [7] »Albowiem zgrzeszyli byli synowie Izraela Wiekuistemu, Bogu swojemu, który ich wywiódł z ziemi egipskiej, z mocy Faraona, króla egipskiego, a czcili bóstwa cudze. [8] »I postępowali wedle zwyczajów plemion, które wypędził Wiekuisty przed obliczem synów Izraela, i za królami izraelskimi, którzy je wprowadzili. [9] »I składali synowie Izraela rzeczy niewłaściwe na Wiekuistego, Boga swego, i wznosili sobie wyżyny we wszystkich miastach swoich, począwszy od zwykłej wieży strażniczej, aż do miasta obwarowanego. [10] »I ustawiali sobie posągi i astarty na każdym pagórku wysokim i pod każdem drzewem zielonem. [11] »I palili tam kadzidła na wszystkich wyżynach, jak one plemiona, które uprowadził Wiekuisty przed obliczem ich. I spełniali czyny niecne, aby jątrzyć Wiekuistego. [12] »I służyli bałwanom, o których rzekł im Wiekuisty: Nie czyńcie rzeczy tej. [13] »Ostrzegał Wiekuisty Izraela i Judę przez wszystkich proroków Swoich, przez każdego jasnowidza, mówiąc: Nawróćcie się od dróg waszych niecnych, a przestrzegajcie przykazań i ustaw moich, ściśle wedle nauki, którą poruczyłem ojcom waszym, a które przekazałem wam przez sługi moje, proroków. [14] »Nie usłuchali jednak i ukrnąbrnili kark swój, jak ukrnąbrniali kark swój ojcowie ich, którzy nie ufali Wiekuistemu, Bogu swojemu. [15] »I zarzucili ustawy i przymierze Jego, które był zawarł z ojcami ich, i przestrogi Jego, któremi ich ostrzegał, i poszli za marnością i zmarnieli, i za plemionami, które ich otaczały, jakkolwiek zakazał im Wiekuisty czynić jak oni. [16] »I porzucili wszystkie przykazania Wiekuistego, Boga swego, i uczynili sobie odlewy, dwa cielce, i sporządzili sobie astarty, i korzyli się całemu zastępowi nieba i służyli Baalowi. [17] »Przeprowadzali też synów i córki swe przez ogień i oddawali się gusłom i wróżbiarstwu, i zaprzedali się aby czynić co niegodziwem jest w oczach Wiekuistego, aby Go jątrzyć. [18] »I oburzył się Wiekuisty niezmiernie na Izraelitów i odrzucił ich z przed oblicza Swojego; nic nie pozostało, tylko pokolenie judzkie samo. [19] »Ale i Judejczycy nie przestrzegali przykazań Wiekuistego, Boga swego, lecz postępowali wedle ustaw Izraelitów, które sami ułożyli. [20] »Przeto porzucił Wiekuisty cały ród Izraelitów i upokorzył ich, i wydał ich w moc grabieżców, aż ich odtrącił z przed oblicza Swojego. [21] »Bo gdy oderwał się Izrael od domu Dawida, a ogłosili królem Jerobeama, syna Nebata, popchnął Jerobeam Izraela do odstępstwa od Wiekuistego i przywiódł ich do grzechu wielkiego. [22] »I tak postępowali synowie Izraela we wszystkich grzechach, które wprowadził Jerobeam, nie odstępowali od nich. [23] »Dopóki nie odrzucił Wiekuisty Izraelitów z przed oblicza Swojego, jak zapowiedział był przez wszystkie sługi swoje, proroków. I uprowadzony został Izrael z ziemi swojej do Asyryi aż po dzień dzisiejszy. [24] »Król asyryjski zaś sprowadził ludzi z Babilonu, Kuty, Awy, Chamatu i Sefarwaim, i osiedlił ich na miejscu Izraelitów w miastach Samaryi. I tak wzięli w posiadanie Samarję i zamieszkali w miastach jej. [25] »Gdy jednak na początku osiedlenia ich tam Wiekuistego się nie obawiali, nasłał Wiekuisty na nich lwy, które ich rozszarpywały. [26] »Doniesiono tedy królowi asyryjskiemu, mówiąc: Plemiona, któreś wyprowadził, aby osiedlić je w miastach Samaryi, nie znają sposobu służenia bóstwu krajowemu, i tak nasłał na nie lwy, które je rozszarpują, ponieważ nie znają sposobu służenia bóstwu krajowemu. [27] »Rozkazał tedy król asyryjski, i rzekł: Sprowadźcie tam jednego z kapłanów, których uprowadziliście ztamtąd, aby poszedł i zamieszkał tam i nauczył ich sposobu służenia bóstwu krajowemu. [28] »I tak przybył jeden z kapłanów, których uprowadzili byli z Samaryi, i zamieszkał w Bethel i uczył ich jak czcić mają Wiekuistego. [29] »Poczyniły sobie jednak każde plemię własne bóstwo swoje i ustawiały je w przybytkach wyżyn, które zbudowali Samarytanie, każde plemię w miastach swoich, w których osiadły. [30] »Ludzie babilońscy sporządzili Sukkot-Benot, a ci z Kut sporządzili Nergala, a ci z Chamat sporządzili Aszymę. [31] »Awejczycy sporządzili Nibchaza i Tartaka, Sefarwejczycy zaś palili dzieci swoje na cześć Adrammelecha i Anammelecha, bożków sefarwejskich. [32] »Przyczem czcili i Wiekuistego i ustanawiali sobie pierwszych lepszych za kapłanów wyżyn; ci pełnili dla nich służbę w przybytkach wyżyn. [33] »Wiekuistego czcili, służyli jednak i bóstwom swoim, zwyczajem plemion, z których siedzib ich uprowadzono. [34] »Aż po dziś dzień postępują wedle zwyczajów swych dawnych. Nie czczą Wiekuistego, a jednak nie postępują wedle ustaw i zwyczajów swych własnych, albo wedle nauki i przykazań, które poruczył Wiekuisty synom Jakóba, któremu nadał imię Izrael. [35] »Wiekuisty jednak zawarł był z nimi przymierze i przykazał im, mówiąc: Nie będziecie czcili bóstw cudzych, ani korzyli się przed niemi, ani służyli im, ani ofiarowali im! [36] »Lecz jedynie Wiekuistego, który wywiódł was z ziemi egipskiej siłą wielką i ramieniem wyciągniętem, Jego czcijcie, a przed Nim się korzcie, i Jemu ofiarujcie! [37] »Ustawy zaś i prawa, naukę i przykazania, które przepisał wam, tych macie przestrzegać, abyście pełnili po wszystkie czasy, a nie czcijcie bóstw cudzych! [38] »O przymierzu też, które zawarłem z wami, nie zapominajcie, a nie czcijcie bóstw cudzych! [39] »Lecz jedynie Wiekuistego, Boga waszego, czcijcie, a On wyzwoli was z ręki wszystkich wrogów waszych. [40] »Ale nie usłuchali, lecz czynią wedle dawnego swego zwyczaju. [41] »I tak czciły te plemiona Wiekuistego, ale służyły też i odlewom swoim; dzieci ich również i wnuki postępują jak postępowali ojcowie ich, aż po dzień dzisiejszy. 
«  2 Księga Królewska 16 2 Księga Królewska 17 2 Księga Królewska 18  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).