Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A mówił też do uczniów {swoich}: Pewien człowiek był bogaty i miał włodarza, którego przed nim oskarżono, iż trwonił dobra jego.
[2] »Przywoławszy go przeto, rzekł doń: Cóżto ja słyszę o tobie? Zdaj sprawę z włodarstwa twego, albowiem już dłużej nie możesz włodarzyć.
[3] »Włodarz zaś mówił do siebie: Co ja pocznę, gdy pan mój odbierze mi włodarstwo? Kopać nie mam siły; żebrać się wstydzę.
[4] »Wiem, co uczynię, aby przyjęli mnie do swych domów, gdy będę złożony z włodarstwa.
[5] »Przywołał przeto z osobna każdego z dłużników swego pana. Pierwszego zapytał: Ile winieneś panu mojemu?
[6] »A on rzekł: Sto baryłek oliwy. <On> zaś mu powiedział: Bierz swój zapis, siadaj zaraz i pisz: pięćdziesiąt.
[7] »Następnie zapytał drugiego: A tyś ile winien? On zaś odrzekł: Sto miar pszenicy. Rzekł {też} do niego: Bierz swój zapis i napisz: Ośmdziesiąt.
[8] »A pan pochwalił przewrotnego włodarza za to, że przebiegle postąpił; albowiem synowie tego świata Są przebieglejsi, gdy chodzi o im podobnych, niż synowie światłości.
[9] »A Ja wam powiadam: Czyńcie sobie przyjaciół ze zwodniczych bogactw, aby po śmierci przyjęto was do przybytków wiecznych.
[10] »Kto wierny jest w najdrobniejszej rzeczy, bywa i w większej wierny; kto zaś jest nieuczciwy w drobnej rzeczy, bywa i w większej nieuczciwy.
[11] »Jeśli więc w zwodniczych bogactwach nie byliście wierni, to któż wam zawierzy prawdziwe?
[12] »A jeśli w cudzem nie okazaliście wierności, to któż wam wasze powierzy?
[13] »Żaden sługa nie może dwom panom służyć; bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował, albo z jednym trzymać będzie, a drugim wzgardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie.
[14] »A temu wszystkiemu przysłuchiwali się <też> faryzeusze; będąc zaś skąpcami, szydzili sobie z Niego.
[15] »Rzekł więc do nich: Wy się podajecie przed ludźmi za sprawiedliwych, ale Bóg zna serca wasze: bo co wśród ludzi [uchodzi za] wyniosłe, [jest] obrzydliwością przed Bogiem.
[16] »Zakon i prorocy... aż do Jana; odtąd królestwo Boże jest opowiadane, a każdy mu gwałt zadaje.
[17] »Łatwiej jednak przeminą niebo i ziemia, niżby zginąć miała jedna kreska z prawa.
[18] »Każdy, ktoby oddalił żonę swoją, a innąby pojął, cudzołoży; ktoby zaś oddaloną przez męża poślubił, cudzołoży.
[19] »Człowiek pewien był bogaty, a ubierał się w purpurę i bisior, i codzień ucztował <wesoło> i wystawnie.
[20] »{Był} też pewien żebrak, imieniem Łazarz, {który} leżał u bramy <pałacu> jego, pokryty ranami,
[21] »i pragnął nasycić się {okruszynami}, co spadały ze stołu bogacza, {lecz nikt mu nie dawał}; natomiast, nawet psy przychodziły i <chciwie> lizały rany jego.
[22] »Zdarzyło się tedy, że <ów> żebrak umarł, i aniołowie ponieśli go na łono Abrahama; umarł też i bogacz, i pochowano go [w piekle].
[23] »A cierpiąc <w piekle> męki, podniósł on swe oczy, i zobaczył w oddali Abrahama i Łazarza na jego łonie.
[24] »Toteż zawołał on, mówiąc: Ojcze Abrahamie! Zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył w wodzie koniec palca swego, i zwilżył język mój, bo cierpię męki w tym płomieniu.
[25] »Abraham {mu} jednak odrzekł: Synu, wspomnij, że za życia swego tyś otrzymał swą szczęsną dolę, a Łazarz podobnie niedolę; teraz zaś on <tu> ma pociechę, a ty męki cierpisz.
[26] »A przy tem wszystkiem, wielka otchłań ustalona jest między nami a wami, tak iż ci, którzyby chcieli, nie mogą stąd przenieść się do was, ani stamtąd do nas się przeprawić.
[27] »Ale on odparł: Proszę cię więc, ojcze, abyś go posłał do domu ojca mego,
[28] »mam bowiem pięciu braci, aby ich upomniał, by i oni nie dostali się na to miejsce męki.
[29] »Abraham jednak odpowiedział {mu}: Mają Mojżesza i proroków, niechże ich słuchają.
[30] »Ale on mówił: <Ach> nie, ojcze Abrahamie! Ale gdyby kto ze zmarłych do nich się udał, będą pokutowali.
[31] »On mu jednak odrzekł: Jeśli Mojżesza i proroków nie słuchają, to nie uwierzą nawet, gdyby kto ze zmarłych powstał.