Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A sstało się w Ikonium, że społu weszli oni do zgromadzenia Żydowskiego, i mówili, tak że uwierzyło i Żydów i Greków wielkie mnóstwo.
[2] »A oni, którzy nie byli posłuszni Żydowie, pobudzili i złe serce uczynili Poganom przeciw braciej.
[3] »Nie małyć tedy czas strawili beśpiecznie sobie poczynając w Panu, który świadczał o onej mowie łaski swej, i dawał to że się znamiona i cuda działy przez ręce ich.
[4] »I rozerwało się mnóstwo onego miasta; i jednić byli z Żydy, a drudzy z Apostoły.
[5] »A gdy się sstało naszcie i Poganów i Żydów z Książęty ich, aby je zelżyli i ukamionowali;
[6] »Porozumiawszy to, uciekli do miast Likaońskich, do Listry i do Derben, i do okolicznej krainy,
[7] »I tamże opowiedali Ewanielią.
[8] »A niektóry mąż w Listrzech niemocny na nogi siedział, chromy z żywota matki swej będąc, który nigdy nie chodził.
[9] »Ten słuchał Pawła mówiącego; który pilnie patrząc nań, i ujźrzawszy że wiarę ma iż mógł być zachowan.
[10] »Rzekł wielkim głosem: Wstań na nogi twoje prosto! I wyskoczył i chodził.
[11] »A tłumy ujźrzawszy co uczynił Paweł, podnieśli głos swój po Likaońsku mówiąc: Bogowie przypodobawszy się ludziom zstąpili do nas.
[12] »I nazywalić Barnabasza Jowiszem, a Pawła Merkuryuszem; ponieważ on był przodującym w mowie.
[13] »A Ofiarownik Jowiszów który był przed miastem ich, cielce i wieńce do wrót przyniózszy, z tłumami ludzi chciał ofiarować.
[14] »A usłyszawszy Apostołowie Barnabasz i Paweł, rozdarszy szaty swoje, wbieżeli między on tłum, krzycząc,
[15] »I mówiąc: Mężowie! przecz to czynicie? i my także przypadkom poddani jesteśmy, jako i wy, ludzie, opowiedając wam abyście się od tych próżnych rzeczy nawrócili do Boga żywiącego, który uczynił niebo, i ziemię, i morze, i wszytkie rzeczy które w nich są;
[16] »Który za przeszłych rodzajów dopuszczał wszytkim Poganom, chodzić drogami ich.
[17] »Aczkolwiek nie oświadczonym samego siebie nie zaniechał, dobrze czyniąc, z nieba nam dżdże dawając, i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i radością serca nasze.
[18] »A to mówiąc, za ledwie uspokoili tłumy, że im nie ofiarowali.
[19] »I nadeszli z Antyochiey i z Ikonium Żydowie, i namówiwszy tłumy, i ukamionowawszy Pawła wywlekli z miasta, mniemając żeby umarł.
[20] »Lecz gdy go obstąpili uczniowie, wstawszy wszedł do miasta; a nazajutrz wyszedł z Barnabaszem do Derben.
[21] »A gdy opowiedali Ewanielią miastu onemu, i uczniów uczynili nie mało, wrócili się do Listry, i do Ikonium, i do Antyochiey;
[22] »Utwierdzając dusze uczniów, napominając aby trwali w onej wierze, i że przez wiele ucisków trzeba nam wniść do onego Królestwa Bożego.
[23] »A postanowiwszy im Starsze po Zborzech, modliwszy się z postami, oddali je Panu w którego uwierzyli byli.
[24] »A przeszedszy Pisydyą, przyszli do Pamfiliey.
[25] »A mówiwszy w Perdze onę mowę zstąpili do Attaliey.
[26] »A z tamtąd odpłynęli do Antyochiey, skąd byli oddani łasce Bożej ku onemu uczynkowi, który wypełnili.
[27] »A przyszedszy i zgromadziwszy zbór, opowiedzieli jako wielkie rzeczy uczynił Bóg z nimi, a iż otworzył Poganom drzwi wiary.
[28] »A przemieszkali tam czas nie mały z uczniami.