Teksty » Biblia Gdańska » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 30
«  2 Księga Mojżeszowa 29 2 Księga Mojżeszowa 30 2 Księga Mojżeszowa 31  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Uczynisz też ołtarz dla kadzenia; z drzewa sytym uczynisz go. [2] »Na łokieć wzdłuż, i na łokieć wszerz, czworograniasty będzie, a na dwa łokcie wzwyż; z niego wychodzić będą rogi jego. [3] »A powleczesz go szczerem złotem, wierzch jego i ściany jego w około, i rogi jego. Uczynisz też koronę złotą około niego. [4] »I dwa kolce złote uczynisz też pod koroną we dwu kątach jego, po obu stronach jego, a przez nie przewleczesz drążki, aby noszony był na nich. [5] »A uczynisz drążki one z drzewa sytym, i powleczesz je złotem. [6] »I postawisz go przed zasłoną, za którą jest skrzynia świadectwa przed ubłagalnią, która jest nad świadectwem, gdzie się z tobą schodzić będę. [7] »A będzie kadził na nim Aaron kadzeniem z wonnych rzeczy na każdy poranek; przygotowawszy lampy, będzie kadził. [8] »Także gdy rozpali Aaron lampy między dwoma wieczorami, kadzić będzie kadzeniem ustawicznem przed Panem w narodziech waszych. [9] »Nie włożycie nań kadzidła obcego, ani całopalenia, ani ofiary suchej; ani ofiary mokrej ofiarować będziecie na nim. [10] »Tylko wykona oczyszczenie Aaron nad rogami jego raz w rok; przez krew ofiary za grzech, w dzień oczyszczenia, raz w rok oczyszczenie odprawi na nim w narodziech waszych; bo to rzecz najświętsza Panu. [11] »Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: [12] »Gdy zbierzesz główną sumę synów Izraelskich, z tych, którzy mają iść w liczbę, da każdy okup za duszę swą Panu, gdy je liczyć będziesz, aby nie przyszła na nie plaga, gdy zliczeni będą. [13] »To dawać będą: każdy, który idzie w liczbę, da pół sykla według sykla świątnicy dwadzieścia pieniędzy sykiel waży; pół sykla będzie podarek Panu. [14] »Ktokolwiek idzie w liczbę ode dwudziestu lat i wyżej, odda podarek Panu. [15] »Bogaty nie da więcej, a ubogi nie da mniej nad pół sykla, gdy będą dawać ofiarę Panu, dla oczyszczenia dusz swoich. [16] »A wybrawszy pieniądze oczyszczenia od synów Izraelskich, dasz je na potrzeby namiotu zgromadzenia, co będzie synom Izraelskim na pamiątkę przed Panem, ku oczyszczeniu dusz waszych. [17] »Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: [18] »Uczynisz też wannę miedzianą, i stolec jej miedziany do umywania, a postawisz ją między namiotem zgromadzenia, i między ołtarzem, i nalejesz w nią wody. [19] »I umywać będą Aaron i synowie jego z niej ręce swoje i nogi swoje. [20] »Gdy wchodzić będą do namiotu zgromadzenia, umywać się będą wodą, aby nie pomarli; także gdyby mieli przystępować do ołtarza, aby służyli, i zapalili ofiarę ognistą Panu. [21] »I będą umywali ręce swoje i nogi swoje, aby nie pomarli; i będzie im to ustawą wieczną, jemu i nasieniu jego, w rodzaju ich. [22] »Rzekł jeszcze Pan do Mojżesza, mówiąc: [23] »Ty też weźmij sobie wonnych rzeczy przednich: Myrry co najczystszej pięćset łutów, a cynamonu wonnego połowę tego, to jest, dwieście i pięćdziesiąt łutów, i tatarskiego ziela dwieście i pięćdziesiąt; [24] »Kasyi też pięćset łutów według sykla świątnicy, i oliwy z drzew oliwnych hyn. [25] »I uczynisz z tego olejek pomazywania świętego, maść najwyborniejszą, robotą aptekarską: olejek to pomazywania świętego będzie. [26] »I pomażesz nim namiot zgromadzenia, i skrzynię świadectwa. [27] »Także stół i wszystkie naczynia jego, i świecznik, i naczynia jego, i ołtarz, na którym kadzą; [28] »Ołtarz też do całopalenia ze wszystkiem naczyniem jego, i wannę z stolcem jej. [29] »A poświęcisz je, aby najświętsze były; cokolwiek się ich dotknie, poświęcone będzie. [30] »Aarona też, i syny jego pomażesz, i poświęcisz je, aby mi sprawowali urząd kapłański. [31] »A synom Izraelskim tak powiesz, mówiąc: Olejek pomazywania świętego mnie będzie świętym w narodziech waszych; [32] »Ciało człowiecze nie będzie nim mazane, a według złożenia jego nie uczynicie temu podobnego: bo święty jest, i święty wam będzie. [33] »Ktobykolwiek uczynił taką maść, a namazałby nią kogo obcego, wytracony będzie z ludu swego. [34] »I rzekł Pan do Mojżesza: Weźmij sobie rzeczy wonnych, balsamu, i onychy, i galbanu wonnego, i kadzidła czystego, wszystkiego w równej wadze; [35] »A uczynisz z tego kadzenia wonne robotą aptekarską; to zmieszanie czyste i święte będzie. [36] »A utłukłszy to miałko, kłaść będziesz z niego przed świadectwem w namiocie zgromadzenia, gdzie się z tobą schodzić będę; najświętsze to będzie. [37] »Kadzenia też, które byś czynił według złożenia tego, nie uczynicie sobie; toć będzie świętą rzeczą dla Pana. [38] »Ktobykolwiek uczynił co podobnego, aby woniał z niego, wytracony będzie z ludu swego. 
«  2 Księga Mojżeszowa 29 2 Księga Mojżeszowa 30 2 Księga Mojżeszowa 31  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.