Teksty » Biblia Gdańska » 1 Księga Kronik » Rozdział 16
«  1 Księga Kronik 15 1 Księga Kronik 16 1 Księga Kronik 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem. [2] »A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie. [3] »I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina. [4] »A postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego. [5] »Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali. [6] »Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego. [7] »Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego: [8] »Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego. [9] »Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego. [10] »Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana. [11] »Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy. [12] »Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego. [13] »O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego! [14] »On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego. [15] »Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia; [16] »Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem; [17] »I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne, [18] »Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego. [19] »Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej; [20] »I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu: [21] »Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów, [22] »Mówiąc:Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego. [23] »Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego. [24] »Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego; [25] »Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów; [26] »Gdyż bogowie pogańscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił. [27] »Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego. [28] »Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc. [29] »Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości. [30] »Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył. [31] »Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje! [32] »Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest. [33] »Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię. [34] »Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego. [35] »A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej. [36] »Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana. [37] »I zostawił tam Dawid przed skrzynią przymierza Pańskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie według potrzeby dnia każdego. [38] »Lecz Obededoma i braci ich sześdziesiąt i ośm, Obededoma mówię, syna Jedytunowego, i Hosę, uczynił odźwiernymi. [39] »A Sadoka kapłana, i braci jego kapłanów postawił przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która była w Gabaon, [40] »Aby ofiarowali całopalenia Panu na ołtarzu całopalenia ustawicznie rano i w wieczór, a to według wszystkiego, co napisano w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi. [41] »A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iż na wieki trwa miłosierdzie jego. [42] »A między nimi Heman i Jedytun, trąbili i grali na trąbach, na cymbałach, i na innych instrumentach muzycznych Bogu; ale synów Jedytunowych postawił u wrót. [43] »A tak rozszedł się wszystek lud, każdy do domu swego. Dawid się też wrócił, aby błogosławił domowi swemu. 
«  1 Księga Kronik 15 1 Księga Kronik 16 1 Księga Kronik 17  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.