Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy zstąpił z góry, szły za nim wielkie rzesze.
[2] »A oto trędowaty przyszedłszy pokłonił się mu, mówiąc: Panie, jeśli chcesz, możesz mię oczyścić.
[3] »I ściągnąwszy Jezus rękę, dotknął się go mówiąc: Chcę, bądź oczyszczon. I był zarazem oczyszczon trąd jego.
[4] »I rzekł mu Jezus: Patrz abyś nikomu nie powiadał: ale idź, ukaż się kapłanowi i ofiaruj dar, który przykazał Mojżesz, na świadectwo im.
[5] »A gdy wszedł do Kafarnaum, przyszedł do niego rotmistrz, prosząc go.
[6] »I mówiąc: Panie! sługa mój leży w domu powietrze ruszony, i srodze utrapiony.
[7] »I rzekł mu Jezus: Ja przyjdę, a ozdrowię go.
[8] »I odpowiadając rotmistrz, rzekł: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale tylko rzeknij słowem, a będzie uzdrowion sługa mój.
[9] »Bociem i ja jest człowiek pod władzą postawiony, mający pod sobą żołnierze, i mówię temu: Idź a idzie; a drugiemu: Chodź, a przychodzi. A słudze mojemu: Czyń to, a czyni.
[10] »A usłyszawszy to Jezus, dziwował się i rzekł tym, którzy szli za nim: Zaprawdę, powiadam wam, nie nalazłem tak wielkiej wiary w Izraelu.
[11] »A powiadam wam: Iż wiele ich ze wschodu słońca i z zachodu przyjdzie, i usiądą z Abrahamem i Izaakiem i Jakóbem w królestwie niebieskiem.
[12] »A synowie królestwa będą wyrzuceni w ciemności zewnętrzne: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
[13] »I rzekł Jezus rotmistrzowi: Idź, a jakoś uwierzył, niech ci się stanie. I ozdrowiał sługa tejże godziny.
[14] »A gdy przyszedł Jezus do domu Piotrowego, ujrzał świekrę jego leżącą, a mającą gorączkę.
[15] »I dotknął się ręki jej i opuściła ją gorączka: i wstała i posługiwała im.
[16] »A gdy był wieczór, przywiedli mu wiele opętanych: i wyrzucał duchy słowem: i wszystkie, którzy się źle mieli, uzdrowił.
[17] »Aby się wypełniło, co jest rzeczone przez Izajasza Proroka mówiącego: On niemocy nasze przyjął i choroby nasze nosił.
[18] »A widząc Jezus wielkie rzesze około siebie, kazał się przeprawić na drugą stronę morza.
[19] »I przystąpiwszy jeden doktor zakonny, rzekł mu: Nauczycielu, pójdę za tobą, gdzie jeno pójdziesz.
[20] »I rzekł mu Jezus: Liszki mają jamy, i ptacy powietrzni gniazda: a syn człowieczy nie ma, gdzieby głowę skłonił.
[21] »A drugi z uczniów rzekł mu: Panie, dopuść mi pierwej odejść i pogrzebać ojca mego.
[22] »I rzekł mu Jezus: Pójdź za mną, a niechaj umarli swe umarłe grzebią.
[23] »A gdy on wstąpił w łódź, weszli za nim uczniowie jego.
[24] »A oto wzruszenie wielkie stało się na morzu, tak iż wały łódź okrywały, a on spał.
[25] »I przystąpili ku niemu uczniowie jego, i obudzili go mówiąc: Panie zachowaj nas, giniemy.
[26] »I rzekł im Jezus: Czemuście bojaźliwi, małowierni? Tedy wstawszy rozkazał wiatrom i morzu i stało, się uciszenie wielkie.
[27] »A ludzie się dziwowali, mówiąc: Jakoż to jest ten, że mu i wiatry i morze są posłuszne?
[28] »A gdy się przewiózł na drugą stronę do krainy Gerazeńskiej, zabieżeli mu dwaj opętani, z grobów wychodzący, bardzo okrutni, tak iż żaden nie mógł przejść oną drogą.
[29] »A oto zakrzyknęli mówiąc: Cóż ty masz z nami Jezusie Synu Boży! przyszedłeś tu przed czasy męczyć nas?
[30] »A było niedaleko od nich stado wielkie wieprzów na paszy.
[31] »Tedy czartowie prosili go, mówiąc: Jeśli nas wyrzucasz, puść nas w stado wieprzów.
[32] »I rzekł im: Idźcie. A oni wyszedłszy weszli na wieprze. Alić oto wszystko stado wielkim pędem z przykra wpadło w morze, i pozdychało w wodach.
[33] »A pasterze uciekli, i przyszedłszy do miasta, opowiedzieli wszystko, i o onych, którzy byli opętani.
[34] »A oto wszystko miasto wyszło przeciwko Jezusowi: i ujrzawszy go, prosili, aby z ich granic odszedł.