Teksty » Sołoweyczyk - Ewangelia Mateusza » Ewangelia Mateusza » Rozdział 24
«  Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24 Ewangelia Mateusza 25  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A wyszedłszy Jezus z Kościoła, poszedł. I przystąpili uczniowie jego, aby mu okazali budowanie kościelne. [2] »A on odpowiadając rzekł im: Widzicie to wszystko: zaprawdę powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, któryby nie był rozwalon. [3] »A gdy on siedział na górze oliwnej, przystąpili ku niemu osobno uczniowie, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie, a co za znak przyjścia twego, i dokonania świata? [4] »A odpowiadając Jezus rzekł im: Patrzcie, aby was kto nie zwiódł. [5] »Albowiem wiele ich przyjdzie w imię moje, mówiąc: Jam jest Chrystus, i wiele ich zwiodą. [6] »Bo usłyszycie wojny i wieści o wojnach. Patrzcież, abyście sobą nie trwożyli. Boć się to musi stać: ale jeszcze nie jest koniec. [7] »Albowiem powstanie naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu: będą mory i głody, i drżenia ziemie po miejscach. [8] »A oto wszystko są początki boleści. [9] »Tedy podadzą was w udręczenie i będą was zabijać: i będziecie nienawidzeni od wszech narodów dla imienia mego. [10] »A tedy wiele się ich zgorszy: a jeden drugiego wydadzą, i nienawidzieć będą. [11] »I wiele fałszywych proroków powstanie, i wielu zwiodą. [12] »A iż się rozmnoży nieprawość: oziębnie miłość ludzi. [13] »A kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawion. [14] »I będzie przepowiadana ta Ewangelia królestwa po wszystkiej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom, a tedy przyjdzie koniec. [15] »Gdy tedy ujrzycie brzydkie spustoszenie, które jest przepowiedziane przez Daniela Proroka, stojące na miejscu świętem, (kto czyta niech rozumie). [16] »Tedy którzy są w Judzkiej ziemi, niech uciekają na góry. [17] »A ktoby był na domie, niechaj nie zstępuje, aby co wziął z domu swego. [18] »A kto na roli, niech się nazad nie wraca brać sukni swoje. [19] »A biada brzemiennym i piersiami karmiącym w one dni. [20] »Proście tedy, aby uciekanie wasze nie było w zimie albo w dzień sobotni. [21] »Albowiem na on czas będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata aż dotąd, ani będzie. [22] »A gdyby nie były skrócone one dni, nie byłby zachowany żaden człowiek, ale dla wybranych będą skrócone dni one. [23] »Tedy jeśliby wam kto rzekł: Oto tu jest Chrystus, albo i ondzie: nie wierzcie. [24] »Albowiem powstaną fałszywi Chrystusowie, i fałszywi prorocy, i czynić będą znamiona wielkie i cuda, tak iżby zwiedli (by mogło być) i wybrane. [25] »Otomci wam opowiedział. [26] »Jeśliby tedy wam rzekli: Oto na puszczy jest, nie wychodźcie; oto jest w zamknieniu, nie wierzcie. [27] »Albowiem jako błyskawica wychodzi od wschodu słońca, i okazuje się aż na zachodzie: tak będzie i przyjście syna człowieczego. [28] »Gdziekolwiek będzie ścierw, tam się i orłowie zgromadzą. [29] »A natychmiast po utrapieniu onych dni słońce się zaćmi, i księżyc nie da światłości swojej, a gwiazdy będą padać z nieba, i mocy niebieskie poruszone będą. [30] »A na on czas się ukaże znak syna człowieczego na niebie: i tedy będą narzekać wszystkie pokolenia ziemi: i ujrzą syna człowieczego przychodzącego w obłokach niebieskich z mocą wielką i z majestatem. [31] »I pośle Anioły swoje z trąbą i z głosem wielkim, i zgromadzą wybrane jego ze czterech wiatrów od krajów niebios aż do krajów ich. [32] »A od figowego drzewa uczcie się podobieństwa: gdy już gałęź jego odmładza się i liście wypuszcza, znajcie, iż blisko jest lato. [33] »Także i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedźcie, iż blisko jest we drzwiach. [34] »Zaprawdę, powiadam wam, iż nie przeminie ten naród, ażby się stało to wszystko. [35] »Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. [36] »Lecz o onym dniu i godzinie nikt nie wie, ani Aniołowie niebiescy, jedno sam Ojciec. [37] »A jako było za dni Noego, tak będzie i przyjście Syna człowieczego. [38] »Albowiem jako we dni one przed potopem jedli i pili, i żenili się, i za mąż dawali, aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia. [39] »I nie poznali aż przyszedł potop, i zabrał wszystkie: tak będzie i przyjście syna człowieczego. [40] »Tedy będą dwa na roli: jeden będzie wzięty, a drugi zostawion. [41] »Dwie mielące we młynie: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona. [42] »Czujcież tedy: albowiem nie wiecie, której godziny wasz Pan przyjdzie. [43] »A oto wiedzcie, że gdyby wiedział gospodarz, której godziny złodziej ma przyjść, czułby wżdy, a nie dopuściłby podkopać domu swego. [44] »Przetoż i wy bądźcie gotowi: bo której godziny nie mniemacie, Syn człowieczy przyjdzie. [45] »Któryż tedy jest sługa wierny i roztropny, którego postanowił Pan jego nad czeladzią swoją, aby im dał pokarm czasu swego. [46] »Błogosławiony sługa on, którego, przyszedłszy Pan jego, najdzie tak czyniącego. [47] »Zaprawdę powiadam wam, że go postanowi nad wszystkiemi dobry swemi. [48] »A jeśliby rzekł on zły sługa w sercu swojem: Długo Pan mój przyjść omieszkiwa. [49] »I począłby bić towarzysze swoje, a jeść i pić z pijanicami: [50] »Przyjdzie Pan sługi onego w dzień, którego się nie spodziewa, i w godzinę, której nie wie. [51] »I rozetnie go, a część jego położy z obłudnemi: Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. 
«  Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24 Ewangelia Mateusza 25  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie pdf z Talmud.plOpis prezentowanego tekstu: Biblia, Talmud i Ewangelia: Qol Qor'e. Kôl Kôré. (Vox clamantis). Ewangelia świętego Mateusza. Przez rabina Eliasza Sołoweyczyka. Przekład dokonany pod kierunkiem Xawerego Korczak Branickiego. Paryż. W Drukarni Polskiej Adolfa Reiffa. 9, Place Du Collége de France 9. 1879. 363 s.