Teksty » Sołoweyczyk - Ewangelia Mateusza » Ewangelia Mateusza » Rozdział 23
«  Ewangelia Mateusza 22 Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Tedy Jezus mówił do rzesze i do uczniów swoich. [2] »Rzekąc: Na stolicy Mojżeszowej usiedli Doktorowie i Faryzeuszowie. [3] »Wszystko tedy cokolwiek wam rozkażą, zachowywajcie, i czyńcie: ale wedle uczynków ich nie czyńcie. Albowiem mówią a nie czynią. [4] »Bo wiążą brzemiona ciężkie i nieznośne, i kładą na plecy ludzkie: a palcem swym nie chcą się ich ruszyć. [5] »A wszystkie sprawy swe czynią, aby byli widziani od ludzi. Albowiem rozszerzają bramy swe, i rozpuszczają kraje. [6] »Miłują też pierwsze siedzenia na wieczorach, i pierwsze stolice w bóżnicach. [7] »A na rynku pozdrawiania, iżby je ludzie zwali Mistrzami. [8] »Ale wy nie dajcie się zwać Mistrzami: albowiem jeden jest Mistrz wasz, a wy wszyscy jesteście bracia. [9] »Ani zowcie sobie ojca na ziemi: albowiem jeden jest Ojciec wasz, który jest w niebiesiech. [10] »Ani się dajcie zwać nauczycielami: gdyż jeden jest nauczyciel wasz Chrystus. [11] »Który jest większy z was, będzie sługą waszym. [12] »A kto by się wywyższał, będzie uniżon: a ktoby się uniżał, będzie podwyższon. [13] »A biada wam Doktorowie i Faryzeuszowie obłudni, iż zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi, albowiem wy nie wchodzicie: ani wchodzącym dopuszczacie wniść. [14] »Biada wam Doktorowie i Faryzeuszowie obłudni: iż wyjadacie domy wdów, długie czyniąc modlitwy; dla tego sroższy sąd odniesiecie. [15] »Biada wam Doktorowie i Faryzeuszowie obłudni, iż obchodzicie morze i ziemię, abyście uczynili jednego nowo wiernego: a gdy się stanie, czynicie go synem potępienia dwakroć więcej, niż wy sami jesteście. [16] »Biada wam wodzowie ślepi, którzy mówicie: Ktobykolwiek przysiągł na kościół, nic to: ale ktoby przysiągł na złoto kościelne, ten winien. [17] »Głupi i ślepi: albowiem cóż większego jest złoto, czy Kościół, który poświęca złoto? [18] »A ktobykolwiek przysiągł na ołtarz, nic to: lecz ktoby przysiągł na dar, który jest na nim, ten winien. [19] »Ślepi: albowiem cóż większego jest: dar, czyli ołtarz, który poświęca dar. [20] »Kto tedy przysięga na ołtarz, przysięga nań, i na wszystko co jest na nim. [21] »A ktokolwiek przysięga na Kościół, przysięga nań, i na Tego, który w nim mieszka. [22] »I kto przysięga na Niebo, przysięga na stolicę Bożą, i na tego, który na niej siedzi. [23] »Biada wam Doktorowie i Faryzeuszowie obłudni: iż dawacie dziesięcinę z miętki, z anyżu, i z kminu, a opuściliście ważniejsze rzeczy zakonne, sąd i miłosierdzie, i wiarę. Toć było trzeba, działać, a owego nie opuszczać. [24] »Wodzowie ślepi, którzy przecadzacie komora, a wielbłąda połykacie. [25] »Biada wam Doktorowie i Faryzeuszowie obłudni, iż oczyszczacie kubek i misę z wierzchu: a wewnątrz pełni jesteście drapiestwa i plugastwa. [26] »Faryzeuszu ślepy, oczyść pierwej, co jest wewnątrz kubka i misy: aby i to, co zewnątrz jest, czystem się stało. [27] »Biada wam Doktorowie i Faryzeuszowie obłudni: iż jesteście podobni grobom pobielanym, które z wierzchu zdadząc się piękne, ale wewnątrz pełne są kości umarłych i wszelkiej nieczystości. [28] »Także i wy z wierzchu się w prawdzie zdacie ludziom sprawiedliwi: lecz wewnątrz pełni jesteście obłudności i nieprawości. [29] »Biada wam Doktorowie i Faryzeuszowie obłudni, którzy budujecie groby proroków, i zdobicie pamiątki sprawiedliwych. [30] »I powiadacie: Byśmy byli za czasu ojców naszych, nie bylibyśmy towarzyszami ich we krwi proroków. [31] »A tak świadczycie sami o sobie: iżeście synowie tych, którzy Proroki pomordowali. [32] »Wy też dopełniacie miarki ojców waszych. [33] »Wężowie, rodzaju jaszczurczy: jakoż ucieczecie przed sądem potępienia? [34] »Przetoż oto ja posyłam do was Proroki i Mędrce, i Doktory, a z nich jedne zabijecie i ukrzyżujecie, a drugie ubiczujecie w bóżnicach waszych, i będziecie je prześladować od miasta do miasta. [35] »Aby przyszła na was wszystka krew sprawiedliwa, która rozlana jest na ziemi, ode krwie Abla sprawiedliwego aż do krwi Zacharyasza syna Barachiaszowego, któregoście zabili między kościołem a Ołtarzem. [36] »Zaprawdę powiadam wam: przyjdzie to wszystko na ten naród. [37] »Jeruzalem, Jeruzalem, które zabijasz Proroki, i kamienujesz te, którzy do ciebie są posłani. Ilekroć chciałem zgromadzić syny twoje jako kokosz kurczęta swoje pod skrzydła zgromadza, a nie chciałoś. [38] »Oto wam zostanie dom pusty. [39] »Albowiem powiadam wam: nie ujrzycie mnie odtąd, aż rzeczecie: Błogosławiony który idzie w imię Pańskie. 
«  Ewangelia Mateusza 22 Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie pdf z Talmud.plOpis prezentowanego tekstu: Biblia, Talmud i Ewangelia: Qol Qor'e. Kôl Kôré. (Vox clamantis). Ewangelia świętego Mateusza. Przez rabina Eliasza Sołoweyczyka. Przekład dokonany pod kierunkiem Xawerego Korczak Branickiego. Paryż. W Drukarni Polskiej Adolfa Reiffa. 9, Place Du Collége de France 9. 1879. 363 s.