Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A przeszedłszy Amfipolis i Apolonię, przybyli do Tesaloniki, gdzie Żydzi mieli synagogę.
[2] »Paweł tedy według swego zwyczaju wszedł do nich i przez trzy szabaty rozprawiał z nimi na temat Pisma
[3] »wywodząc i wykazując, że Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać. Tym Chrystusem jest (mówił) Jezus, którego ja wam głoszę.
[4] »I uwierzyli niektórzy z nich i przyłączyli się do Pawła i Sylasa, a wśród nich wielka liczba pobożnych Greków, a i niewiast przedniejszych niemało.
[5] »Ale Żydzi z zawiści, dobrali sobie z motłochu co najgorszych i wznieciwszy zamieszanie podburzyli miasto. Naszli też dom Jazona usiłując stawić ich przed ludem.
[6] »A gdy ich nie znaleźli, zawlekli Jazona i niektórych z braci do przełożonych miasta wołając: Oto ci, co wzburzają cały świat, przybyli i tutaj,
[7] »a przyjął ich Jazon. Wszyscy oni występują przeciw dekretom cesarskim, głosząc, że jest inny król, Jezus.
[8] »I podburzyli lud i przełożonych miasta, którzy tego słuchali.
[9] »A wziąwszy porękę od Jazona i innych, wypuścili ich.
[10] »Bracia zaś natychmiast w nocy wysłali Pawła i Sylasa do Berei. A gdy tam przybyli, udali się do synagogi żydowskiej.
[11] »A ci mieli szlachetniejsze serca od Tesaloniczan i przyjęli słowo z całym zapałem i codziennie badali Pismo, czy tak się rzeczy mają.
[12] »Wielu też z nich uwierzyło; spośród Greków niemało znakomitych niewiast i mężów.
[13] »A gdy się dowiedzieli Żydzi z Tesaloniki, że Paweł także w Berei głosi słowo Boże, przybyli tam, judząc i podburzając lud.
[14] »Zaraz więc bracia wyprawili Pawła, aby szedł ku morzu, a Sylas i Tymoteusz tam zostali.
[15] »A ci, którzy towarzyszyli Pawłowi, doprowadzili go aż do Aten. I powrócili ze zleceniami dla Sylasa i Tymoteusza, aby jak najrychlej do niego przybyli.
[16] »Paweł zaś czekając na nich w Atenach, burzył się wewnętrznie na widok miasta oddanego bałwochwalstwu.
[17] »Rozprawiał więc w synagodze z Żydami i prozelitami, a na rynku codziennie z tymi, których tam spotykał.
[18] »A niektórzy z filozofów epikurejskich i stoickich ścierali się z nim. Jedni więc mówili: Cóż tedy chce powiedzieć ten bajarz? A drudzy: Zdaje się, że jest zwiastunem nowych bóstw, bo głosił (im) Jezusa i zmartwychwstanie.
[19] »Toteż chwycili go i zaprowadzili na Areopag mówiąc: Czy nie moglibyśmy się dowiedzieć, jakąż to nową naukę głosisz?
[20] »Bo jakieś nieznane rzeczy wkładasz w nasze uszy. Chcemy przeto dowiedzieć się, o co właściwie chodzi.
[21] »A wszyscy Ateńczycy i zamieszkali tam przybysze żadną się inną rzeczą nie zajmowali, tylko albo opowiadaniem, albo słuchaniem czegoś nowego.
[22] »Paweł tedy stanąwszy w pośrodku Areopagu rzekł: O, Ateńczycy, we wszystkim widzę was wysoce pobożnymi.
[23] »Przechodząc bowiem i patrząc na świętości wasze, znalazłem też ołtarz, na którym było napisane: Nieznanemu Bogu. Co tedy nie znając czcicie, to ja wam zwiastuję.
[24] »Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim jest, będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach rękami zbudowanych
[25] »ani nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie, tchnienie i wszystko.
[26] »On to uczynił, że od jednego (człowieka pochodzący) cały rodzaj ludzki zamieszkuje na całym obszarze ziemi. Zakreślił też wolą swoją czasy właściwe i granice ich zamieszkania,
[27] »żeby szukając Boga, znaleźli Go niejako po omacku, choć nie jest daleko od każdego z nas.
[28] »Albowiem w Nim żyjemy i ruszamy się, i istniejemy, jak to i niektórzy z waszych poetów powiedzieli: Z jego bowiem rodu jesteśmy.
[29] »Skoro zatem jesteśmy z rodu Bożego nie powinniśmy sądzić, że bóstwo jest podobne do złota, srebra czy kamienia – wytworu sztuki i myśli ludzkiej.
[30] »Jeżeli Bóg był pobłażliwym dla czasów nieświadomości, to obecnie pokazuje ludziom, aby wszyscy i wszędzie pokutowali.
[31] »Bo wyznaczył dzień, w którym będzie sądził świat w sprawiedliwości przez męża, którego przeznaczył na to, dając tego dowód wszystkim, wskrzeszając go z martwych.
[32] »A usłyszawszy o zmartwychwstaniu, jedni się naśmiewali, a drudzy mówili: Innym razem słuchać cię o tym będziemy.
[33] »I tak Paweł opuścił ich.
[34] »Niektórzy jednak mężowie przyłączyli się do niego i uwierzyli, a wśród nich był też Dionizy Areopagita, niewiasta, imieniem Damaris, i inni z nimi.