Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, i Tymoteusz brat, zborowi Boga,
który jest w Koryncie, razem ze wszystkimi świętymi,
którzy są w całej Achai,
[2] »Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.
[3] »Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy,
[4] »On pociesza nas we wszelkim naszym ucisku, abyśmy również mogli pocieszać tych,
którzy są we wszelkim ucisku, poprzez tę pociechę, którą sami jesteśmy przez Boga pocieszani.
[5] »Gdyż tak jak obfitują względem nas cierpienia Chrystusa, tak przez Chrystusa obfituje i nasze pocieszenie.
[6] »A jeśli jesteśmy uciskani,
to dla waszego pocieszenia i zbawienia, skutecznie działającego w wytrwałości
w tych cierpieniach, które i my znosimy; czy to, gdy jesteśmy pocieszani, to dla waszego pocieszenia i zbawienia;
[7] »A nadzieja nasza co do was jest mocna, ponieważ wiemy, że jak jesteście uczestnikami cierpień, tak i pocieszenia.
[8] »Bo nie chcemy, abyście nie wiedzieli, bracia, o naszym ucisku, który nas spotkał w Azji, że ponad miarę i ponad
naszą siłę byliśmy obciążeni, tak że zaczęliśmy wątpić i o życiu,
[9] »Co więcej, sami w sobie mieliśmy wyrok śmierci, abyśmy nie na sobie samych polegali, ale na Bogu, który wzbudza umarłych;
[10] »Który wyrwał nas z tak wielkiej śmierci i wyrywa, w którym pokładamy nadzieję, że i nadal
będzie wyrywał;
[11] »Przy współudziale waszych modlitw za nas, aby z wielu
wzniesionych twarzy
zostało złożone za nas dziękczynienie – za ten
okazany nam dar łaski dla wielu.
[12] »To bowiem jest naszą chlubą – świadectwo naszego sumienia, że żyliśmy na tym świecie w prostocie, w szczerości Boga, nie w cielesnej mądrości, lecz w łasce Boga, a
tym obficiej u was.
[13] »Albowiem nie piszemy wam nic innego, tylko to, co czytacie i co poznajecie, a mam nadzieję, że i do końca poznacie,
[14] »Tak jak po części nas poznaliście, że jesteśmy waszą chlubą, tak jak i wy naszą w dniu Pana Jezusa.
[15] »I z tą ufnością chciałem już wcześniej przyjść do was, abyście po raz drugi otrzymali łaskę;
[16] »A od was przejść do Macedonii, a z Macedonii ponownie przyjść do was, abyście wy mnie wyprawili do Judei.
[17] »To więc postanawiając, czy wykazałem się jakąś lekkomyślnością? Albo czy to, co postanawiam, według ciała postanawiam? Aby było u mnie „tak, tak” i
równocześnie „nie, nie”?
[18] »A
jak wierny jest Bóg,
tak słowo nasze do was nie było
równocześnie „tak” i „nie”.
[19] »Bo Syn Boży, Jezus Chrystus, który przez nas wśród was został ogłoszony, przeze mnie i Sylwana, i Tymoteusza, nie był
równocześnie „tak” i „nie”; lecz w Nim było „tak”.
[20] »Bo ile
było obietnic Boga, w Nim
mają swoje „tak”, i w Nim
są „amen”, na chwałę Bogu przez nas.
[21] »A Tym, który nas utwierdza razem z wami w Chrystusie i który nas namaścił,
jest Bóg;
[22] »Który też położył na nas pieczęć i dał zadatek Ducha w nasze serca.
[23] »A ja przywołuję Boga na świadka mojej duszy, że aby was oszczędzać nie przybyłem do Koryntu,
[24] »Nie żebyśmy panowali nad waszą wiarą, ale jesteśmy współpracownikami
dla waszej radości; albowiem wiarą stoicie.