Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I Zatrąbił piąty anioł, i widziałem (ano) gwiazda znieba spadła na ziemię; i dan jej klucz (do) studnie przepaści.
[2] »I otworzyła studnię przepaści, i wystąpił dym z studnie jako dym pieca wielkiego; i zaćmiło się słońce i powietrze zdymu studnie.
[3] »A zdymu wyszły szarańcze na ziemię, i dana im władza, jaką mają władzą szkorpowie ziemni.
[4] »I rzeczono im aby nieobrażały trawy ziemnej, ani wszelkiej zieloności, ani wszelkiego drzewa, tylko ludzi, którzy nie mają pieczęci Bożej na czelech swych.
[5] »I dano jim aby jich nie zabijali, ale aby się męczyli pięć miesięcy; a męka ich jako męka (od) szkorpa, gdy rani człowieka.
[6] »A we dni one rozszukają się ludzie śmierci, a nie najdą jej, i zażądają umrzeć, ale uciecze śmierć od nich.
[7] »A podobieństwa szarańcze, podobne koniom gotowym ku bitwie. A na głowach jich jako wieńce podobne złotu. A twarzy jich jako twarzy człowiecze.
[8] »Miały też włosy jako włosy niewieście. A zęby jich, jako (u) lwów były.
[9] »Miały też kabaty, jako kabaty żelazne; a głos skrzydeł jich, jako głos wozów, gdy wiele koni bieży ku bitwie.
[10] »I miały ogony podobne szkorpom, i żądła były w ogoniech jich; a władza jich obrażać ludzie (przez) pięć miesięcy.
[11] »Miały lepak nad sobą królem anioła przepaści, imię jemu po Hebrejsku Awadon, a w Greckiej (rzeczy) imię ma Apollion.
[12] »Bieda jedna odeszła, a oto przyjdą dwie będzie po tych.
[13] »I zatrąbił szósty anioł, i usłyszałem głos jeden ze czterzech rogów ołtarza złotego (co) przed Bogiem.
[14] »Mówiący szóstemu aniołowi, który miał trąbę. Rozwiąż czterzy anioły związane na rzece Ewfracie.
[15] »I rozwiązani są czterzej aniołowie, gotowi na godzinę i dzień i (na) miesiąc, i na rok, aby pozabijali trzecią część ludzi.
[16] »A liczba żołnierstwa konnego dwie ćmie ćiem. Bom słyszał ich liczbę.
[17] »A tak widziałem konie w widzeniu, i siedzące na nich, mające kabaty ogniste, cierniowe, i siarczane; a głowy końskie jako głowy lwów; a z ust ich pochodził ogień i dym, i siarka.
[18] »Od tych trzech ran zginęła trzecia część ludzi, od ognia, i od dymu, i od siarki pochodzącej z ust ich.
[19] »Bo władza ich w uściech ich jest, i w ogoniech ich. Bo ogony jich podobne wężom, mające głowy któremi obrażają.
[20] »A drudzy ludzie którzy niepoginęli od tych ran, niepokajali się z uczynków rąk swych, aby się nie kłaniali czartom, i obrazom złotym i śrebrnym, i miedzianym, i kamiennym i drewnianym, które ani patrzyć mogą, ani słyszeć, ani chodzić.
[21] »Lecz ani się pokajali od mężobójstw swych, ani od trucizn swych, ani od porubstwa swego, ani od złodziejstw swoich.