Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »BO sami wiecie, bracia weście nasze do was, że nie próżne było.
[2] »Ale wprzód ucierpiawszy i krzywdy podjąwszy, jako wiecie, w Filippiech, bezpiecznieśmy poczynali w Bogu naszem, mówić do was Ewanielion Boże w rozmaitem bojowaniu.
[3] »Bo napominanie nasze nie z oszukania, ani znieczystoty, ani wzdradzie.
[4] »Ale jakośmy doznani od Boga, że się (nam) zwierzył Ewanielionu, tak mówimy nie jako ludziom przysługując się, ale Bogu, który doznawa serc naszych.
[5] »Bośmy nigdy wmowie pochlebstwa nie byli, jako wiecie, ani wzasłonie łakomstwa, Bóg świadek.
[6] »(2:6) Aniśmy (byli) szukający z ludzi sławy, ani od was, ani co inych.
(2:7a) Mogąc wpowadze być, jako Christusowi Apostołowie.
[7] »(2:7b) Ale byliśmy ciszy wpośrzodku was, jako gdyby mamka zagrzewała dzieci swe.
[8] »Takeśmy tążyli (o) was chutliwie żądając podać wam nie tylko Ewanielion Boże, ale i swe dusze, przeto żeścię nam mili byli.
[9] »Bo pamiętacie bracia pracę naszę, i utrudzenie. Bo nocą i dniem robiący, dla tego aby nie obciążyć nikogo zwas obwoływaliśmy u was Ewanielion Boże.
[10] »Wy świadkowie i Bóg, jako nabożnie, i sprawiedliwie, i nie zprzyganą wam wierzącym byliśmy.
[11] »Jakoż wiecie, jako każdego zwas, jako ociec dzieci swe, napominaliśmy was i pocieszaliśmy,
[12] »I oświadczaliśmy się, żebyście (tak) chodzili, (jako) sługa (przed) Bogiem, który was zazwał, do swego któlestwa i sławy.
[13] »Dla tego też my dziękujem Bogu bez przestanku, że pojąwszy słowo usłyszane od nas Boże, przyjęliście nie jako słowo człowiecze, ale jako jest prawdziwie, słowo Boże, które się też okazuje w was którzy wierzycie.
[14] »Bo wy naśladowniki zostaliście bracia zborów Bożych będących w Judskiej (ziemi) w Christu Jesusie, żeście toż ucierpieli i wy od swych przyrodzonych, jako i ci od Judów.
[15] »Którzy i pana Jesusa zabili, i proroki, i nas prześladowali; którzy się Bogu niepodobają, a wszem się ludziom sprzeciwiają.
[16] »I zabraniają nam, narodom opowiedać, aby nie były zbawione, żeby wypełniały grzechy swe zawżdy; ubieżał je bo gniew do końca.
[17] »My lepak bracia osierociawszy po was na chwilę czasu, twarzą nie sercem obficiej pilnowaliśmy twarz waszę widzieć zwielkim żądaniem.
[18] »Przeto chcieliśmy przyść do was, ja przedsie Paweł, raz i drugi, lecz przekaził nam szatan.
[19] »Bo która nasza nadzieja, albo radość, albo wieniec chłuby? Zali też nie wy, przed panem naszym Jesusem Christem w jego przyściu?
[20] »Bo wy jesteście sława nasza i radość.