Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I Stało się jednego dnia (z onych) gdy on uczył lud w świątnicy i Ewanielion powiedał, przystąpili Arcyoffiarnicy i księża z starszemi,
[2] »I rzekli k niemu mówiąc: Powiedz nam jaką władzą to czynisz? Albo kto jest kto dał tobie tę władzą?
[3] »A odpowiedając rzekł k nim: Spytam was i ja (o) jednę rzecz, a powiedzcie mi:
[4] »Nurzanie Johanowo zniebali było, albo z ludzi?
[5] »A oni rozmyślali w sobie mówiąc: iż jeślibychmy rzekli z nieba, rzecze: Dla czegoż przeto nie uwierzyliście mu?
[6] »A jeślibychmy rzekli: z ludzi. Wszytek lud ukamionuje nas. Pewien bo jest, Johana być prorokiem.
[7] »I odpowiedzieli, że nie wiedzieli zkąd.
[8] »A Jezus rzekł im: ani ja powiem wam, którą władzą to czynię.
[9] »I począł k ludu mówić podobieństwo to: Człowiek niektóry nasadził winnicę, i najął ją kmieciom, i odszedł (na) czasy mnogie.
[10] »A słusznego czasu posłał ku kmieciom sługę, aby z owocu winnice dali mu. Lecz kmiecie zbiwszy go odesłali próżnego.
[11] »I przedsięwziął jeszcze posłać drugiego z sług (swych). Lecz oni jako i onego zbiwszy, i zelżywszy, odesłali próżnego.
[12] »I przedsięwziął posłać trzeciego. A oni i tego zraniwszy wygnali.
[13] »I rzekł pan winnice, co uczynię? Poślę syna mego miłego, owa tego ujrzawszy zawstydzą się.
[14] »Lecz ujrzawszy ji kmiecie rozmawiali między sobą mówiąc: Ten jest dziedzic, (przydźcie) zabijem ji aby nasza była dziedzina.
[15] »I wyrzuciwszy ji wen z winnice zabili. Co przeto uczyni im pan winnice?
[16] »Przyjdzie i potraci kmiecie te i da winnicę inym. A usłyszawszy rzekli: niech (to) nie będzie.
[17] »A on wejrzawszy na nie, rzekł: Co przeto jest co napisano: Kamień którym zbrakowali budujący, ten się stał głową węgła?
[18] »Każdy padający na on kamień skruszy się; a na kogo by (on) padł, zetrze ji.
[19] »I szukali Arcyoffiarnicy i księża wrzucić nań ręce onejże godziny, lecz ubali się ludu. Bo poznali iż k nim to podobieństwo mówił.
[20] »A upatrzywszy (czas) posłali szpiegi czyniące się sprawiedliwemi być, aby ji pojmali w mowie, żeby go wydać urzędowi i zwierzchności starościnej.
[21] »I spytali go mówiąc: Uczycielu, wiemy iż prosto mówisz i uczysz, a nie przyjmujesz osoby, ale wedle prawdy drogi Bożej uczysz.
[22] »Godzili się nam Cesarzowi dań dawać, albo nie?
[23] »A zrozumiawszy ich chytrość, rzekł k nim: Co mię kusicie?
[24] »Ukażcie mi denarz. Czyj ma obraz i napis? Odpowiedając zaś rzekli: Cesarzów.
[25] »A on rzekł im: Oddajcie przeto Cesarskie Cesarzowi, a Boskie Bogu.
[26] »I nie mogli podchwycić mowy jego przed ludem. A dziwujący się nad odpowiedzią jego umilkli.
[27] »Przyszedszy lepak niektórzy z Saduceuszów, którzy mówią powstania nie być, spytali go, mówiąc:
[28] »Uczycielu, Moiżesz napisał nam, jeśliby czyj brat umarł mając żonę, a bez dzieciby umarł, aby brat wziął jego żonę, i wzbudziłby nasienie bratu swemu.
[29] »Siedm przeto braciej było. Pierwszy wziąwszy żonę umarł bez dzieci.
[30] »I wziął wtóry żonę, i ten umarł bez dzieci.
[31] »I trzeci wziął ją takież, i (wszytcy) takież siedm, a dzieci nie zostawili i pomarli.
[32] »Na ostatku (po) wszech umarła i niewiasta.
[33] »Przeto w powstaniu którego znich będzie żona? Bo siedm mieli ją żoną.
[34] »I rzekł im Jesus: Synowie tego wieku żenią się i (za mąż) wydawają.
[35] »Lecz którzy dostojni są wieku onego dojść i powstania zmartwych, ani się żenią, ani (za mąż) idą.
[36] »Bo i umrzeć już niemogą. Bo jako aniołowie są, i synmi Bożymi są, powstania synmi będąc.
[37] »A iż wstaną martwi, Moiżesz ukazał u głogu gdy Pana zowie Bogiem Abrahamowym, i Bogiem Izaakowym, i Bogiem Jakobowym.
[38] »Bóg lepak nie jest (Bogiem) martwych, ale żywych, bo wszytcy jemu żywą.
[39] »A odpowiedając niektóry z księży rzekli: Uczycielu, dobrze rzekłeś.
[40] »I nie śmieli go już dalej pytać ni ocz.
[41] »I rzekł k nim: Jako mówią Christusa synem być Dawidowym?
[42] »A sam Dawid mówi w księgach Psalmów: Rzekł Pan Panu mojemu siądź po prawicy mojej.
[43] »Aż położę nieprzyjacioły twoje podnożkiem nóg twoich?
[44] »Dawid przeto Panem go zowie, a jakoż synem jego jest?
[45] »A gdy słuchał wszystek lud, rzekł uczniom swym:
[46] »Ostrzegajcie się od księżej nawidzących chodzić w szatach długich, i miłujących witania na targoch, i pierwsze siedzenia wszkołach, a pierwsze siadania na wieczerzach.
[47] »Którzy zjadają domy wdowie, a na pozór długo się modlą, ci odniosą obfitszy sąd.