Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przebiegnijcie ulice Jerozolimy, wypatrujcie teraz i zobaczcie, szukajcie po jej ulicach, czy znajdziecie człowieka, kogoś, kto by wymierzał
sprawiedliwy sąd
i szukał prawdy, a przebaczę jej.
[2] »Ale choć mówią: Jak żyje PAN, to
przecież przysięgają fałszywie.
[3] »PANIE, czy twoje oczy nie
są zwrócone ku prawdzie? Biłeś ich, ale oni nie czują bólu; obróciłeś ich wniwecz,
ale nie chcą przyjąć pouczenia. Uczynili swe twarze twardszymi od skały, nie chcą się nawrócić.
[4] »Wtedy powiedziałem: Naprawdę oni są nędzni i głupio postępują. Nie znają bowiem drogi PANA ani sądu swego Boga.
[5] »Pójdę do wielkich i będę mówił do nich, bo oni znają drogę PANA i sąd swego Boga. Lecz oni również złamali jarzmo, zerwali więzy.
[6] »Dlatego zabije ich lew z lasu, wilk wieczorny wygubi ich, lampart będzie czyhać przy ich miastach. Ktokolwiek z nich wyjdzie, zostanie rozszarpany. Rozmnożyły się bowiem ich przestępstwa i wzmogły ich odstępstwa.
[7] »Dlaczego miałbym ci to przebaczyć? Twoi synowie opuścili mnie i przysięgają na tych, którzy nie są bogami. Jak tylko ich nakarmiłem, zaraz cudzołożyli i tłumnie zbierali się w domu nierządnicy.
[8] »Gdy wstają rano, są jak konie wypasione, każdy z nich rży do żony swego bliźniego.
[9] »Czyż za to nie powinienem ich nawiedzić? – mówi PAN. Czy nad takim narodem moja dusza ma się nie zemścić?
[10] »Wstąpcie na jej mury i niszczcie, lecz nie niszczcie doszczętnie. Usuńcie filary jej murów, gdyż nie są od PANA.
[11] »Bo dom Izraela i dom Judy zupełnie mi się sprzeniewierzyły, mówi PAN.
[12] »Zaparły się PANA i powiedziały: Nie tak, nie spadnie na nas nic złego, nie doznamy miecza ani głodu.
[13] »A prorocy przeminą z wiatrem, nie ma w nich żadnego słowa
Bożego. Tak im się właśnie stanie.
[14] »Dlatego tak mówi PAN, Bóg zastępów: Ponieważ tak mówiliście, oto uczynię moje słowa w twoich ustach ogniem, a ten lud drewnem i pożre ich.
[15] »Oto sprowadzę na was, domu Izraela, naród z daleka, mówi PAN. Naród mocny, naród starożytny, naród, którego języka nie znasz ani nie rozumiesz, co mówi.
[16] »Jego kołczan jest jak grób otwarty, wszyscy są wojownikami.
[17] »Pochłoną twój plon i twój chleb, pochłoną twoich synów i twoje córki. Pochłoną twoje trzody i stada, pochłoną twoją winorośl i twoje drzewa figowe, a twoje miasta warowne, w których pokładasz ufność, zniszczą mieczem.
[18] »Lecz w tych dniach, mówi PAN, nie zniszczę was doszczętnie.
[19] »Gdy bowiem powiecie: Za co PAN, nasz Bóg, uczynił nam to wszystko? Wtedy im odpowiesz: Jak wy mnie opuściliście i służyliście obcym bogom w swojej ziemi, tak będziecie służyć cudzoziemcom w nie swojej ziemi.
[20] »Głoście to w domu Jakuba, a rozgłaszajcie to w Judzie, mówiąc:
[21] »Słuchaj tego teraz, ludu głupi i bezrozumny, wy, którzy macie oczy, a nie widzicie, którzy macie uszy, a nie słyszycie.
[22] »Czy mnie nie będziecie się bać? – mówi PAN. Czy nie będziecie się lękać mnie, który położyłem piasek jako granicę morza mocą wieczystej ustawy, a ono jej nie przekroczy. Choćby fale się burzyły, jednak nie przemogą; choćby huczały, jednak nie przeskoczą go.
[23] »Ale ten lud ma serce krnąbrne i buntownicze; odstąpił
ode mnie i odszedł.
[24] »I nie powiedzieli w swoim sercu: Bójmy się PANA, naszego Boga, który daje deszcz jesienny i wiosenny w swoim czasie;
który zapewnia nam ustalone tygodnie żniwa.
[25] »Ale to wasze nieprawości to odwróciły, a wasze grzechy wstrzymały wam to dobro.
[26] »Wśród mego ludu bowiem znajdują się niegodziwcy,
którzy czyhają jak
łowcy, rozciągają sieci, zastawiają sidła, łapią ludzi.
[27] »Jak klatka pełna jest ptaków, tak ich domy pełne są zdrady. Dlatego stali się wielcy i bogaci.
[28] »Otyli i rozjaśnili się,
innych przewyższają swoją nieprawością. Nie sądzą sprawy, nawet sprawy sierot; jednak powodzi się im, chociaż nie bronią sprawy ubogiego.
[29] »Czyż za to nie powinienem
ich nawiedzić? – mówi PAN. Czy nad takim narodem moja dusza ma się nie mścić?
[30] »Rzecz przedziwna i straszna dzieje się w tej ziemi:
[31] »Prorocy kłamliwie prorokują i kapłani panują przez ich ręce, a mój lud to kocha. Cóż uczynicie, kiedy nadejdzie koniec?