Teksty » Mieses - Pięcioksiąg » 3 Księga Mojżeszowa » Rozdział 14
«  3 Księga Mojżeszowa 13 3 Księga Mojżeszowa 14 3 Księga Mojżeszowa 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wiekuisty rzekł do Mojżesza, mówiąc: [2] »„Takie oto będzie zarządzenie [tora] o trędowatym w dniu, gdy się będzie stawał czystym: „Niech zostanie przywiedziony do kapłana, [3] »[a mianowicie] kapłan wyjdzie poza obóz i kapłan oglądnie, a oto wygoiła się ta plaga trądu [i odeszła] od trędowatego, [4] »niech kapłan ten poleci, ażeby wzięto dla tego, który chce się stawać czystym, parę czystych ptaków żywych, drzewa cedrowego, karmazynu i ezopu [ēzōw]. [5] »Następnie kapłan poleci, ażeby zarżnięto ptaka jednego nad naczyniem glinianem, nad wodą żywą, [6] »sam zaś niech weźmie ptaka żywego, drzewo cedrowe, karmazyn i ezop, niech zanurzy je wraz z tym żywym ptakiem we krwi ptaka zarżniętego nad tą wodą żywą, [7] »poczem pokropi siedmiokrotnie tego, który chce się stawać czystym z trądu i uzna jego czystym, zaś żywego ptaka tego puści na otwarte pole; –  [8] »a ów zaś, który chce się stawać czystym, niech wypierze szaty swoje, zgoli wszystkie włosy swoje, obmyje się we wodzie, a będzie czystym, poczem będzie miał wstęp do obozu, ale niech przebywa poza swym namiotem jeszcze przez dni siedem. [9] »Dnia siódmego niech zgoli wszystkie włosy swoje, głowę swoją, brodę swoją, brwi swych oczu i jakie jeszcze ma on włosy niech on zgoli, niech wypierze swoje szaty, niech swe ciało zmyje wodą, a będzie czystym. [10] »Ósmego dnia niech weźmie dwoje jagniąt bez skazy, owcę jedną jednoroczną bez skazy, trzy dziesiąte efy mąki przedniej – na ofiarę śniedną, zaczynianą oliwą, oraz jeden log oliwy, [11] »a kapłan oczyszczający niech ustawi tę osobę, która chce się stawać czystą, wraz z niemi przed Wiekuistym u drzwi Namiotu Obecności. [12] »Kapłan weźmie jedno jagnię i przyniesie je w ofierze, jako ofiarę pokutną, oraz log oliwy, i dokona niemi obrotu przed Wiekuistym. [13] »Następnie zarżnie [się] to jagnię na miejscu, gdzie się zarzyna ofiarę zagrzeszną i ofiarę całopalną, w obrębie Świątyni, albowiem narówni z ofiarą zagrzeszną ofiara pokutna kapłanowi się należy, gdyż ona jest czemś przenajświętszem; –  [14] »a kapłan weźmie nieco krwi ofiary tej pokutnej i kapłan pomaże chrząstkę ucha prawego tego, który chce się stawać czystym, wielki palec u jego prawej ręki i wielki palec u jego prawej nogi. [15] »Z logu zaś oliwy weźmie kapłan i wyleje na lewą dłoń kapłana [własną]. [16] »Następnie zanurzy kapłan prawy palec swój w oliwie, która w jego lewej dłoni, i pokropi siedmiokrotnie przed Wiekuistym tą oliwą, co na palcu swoim; [17] »a z oliwy pozostałej, co na dłoni swojej, pomaże kapłan chrząstkę prawego ucha tego, który chce się stawać czystym, wielki palec u jego prawej ręki i wielki palec u jego prawej nogi, – tam gdzie krew ofiary pokutnej, [18] »a co pozostanie z reszty tej oliwy, co na dłoni jest kapłana, niech kapłan da na głowę tego, który chce się stawać czystym, i kapłan rozgrzeszy go przed Wiekuistym. [19] »Kapłan przyrządzi ofiarę tę zagrzeszną i rozgrzeszy tego, co chce się stawać czystym z nieczystości swojej, poczem kapłan zarżnie ofiarę całopalną [20] »i kapłan złoży w ofierze całopalną tę ofiarę na ołtarzu, oraz ofiarę śniedną, – kapłan go rozgrzeszy, a on będzie czystym. [21] »Jeśli wszakże jest on biedny i możność jego nie dosięgnie, – niech on tedy weźmie jagnię jedno na ofiarę pokutną – dla dokonania niem obrotu, ażeby rozgrzeszyć siebie, – jedną dziesiątą mąki przedniej, zaczynianej oliwą, na ofiarę śniedną, i log oliwy, [22] »oraz dwie synogarlice, albo dwa gołąbki, – czego już dosięgnie możność jego, – z których niech jedno będzie ofiarą zagrzeszną, a drugie całopalną, [23] »i niech to wszystko przyniesie dnia ósmego od oczyszczenia swego do kapłana, do drzwi Namiotu Obecności, przed Wiekuistego. [24] »Tu kapłan weźmie jagnię to ofiary pokutnej i log ten oliwy i kapłan dokona niemi obrotu przed Wiekuistym. [25] »Następnie zarżnie to jagnię ofiary pokutnej, poczem kapłan ten weźmie nieco krwi ofiary tej pokutnej i pomaże chrząstkę ucha prawego tego, który chce się stawać czystym, wielki palec u jego prawej ręki i wielki palec u jego prawej nogi; [26] »oliwy zaś naleje kapłan nieco na kapłańską [własną] lewą dłoń, [27] »i kapłan pokropi prawym palcem swoim z oliwy, znajdującej się na jego prawej dłoni, – siedmiokrotnie przed Wiekuistym. [28] »Kapłan pomaże też z oliwy tej, która jest na dłoni jego, chrząstkę ucha prawego tego, który chce się stawać czystym, wielki palec u jego prawej ręki i wielki palec u jego prawej nogi na miejscu, gdzie krew ofiary pokutnej. [29] »Zaś co z oliwy tej zostanie, która na dłoni jest kapłana, da on na głowę tego, który chce się stawać czystym, ażeby rozgrzeszyć go przed Wiekuistym. [30] »Niech następnie on przyrządzi jedną z synogarlic, albo jednego z tych gołąbków, których już dosięgnie możność jego, [31] »czego możność jego sięgła: jedną na ofiarę zagrzeszną, a drugą na ofiarę całopalną przy ofierze śniednej, a rozgrzeszy tenże kapłan tego, który chce się stawać czystym, przed Wiekuistym. [32] »Oto to jest zarządzenie [tora] o tym, który ma plagę trądu, a którego możność nie dosięgnie przy oczyszczeniu jego”. [33] »Wówczas rzekł Wiekuisty do Mojżesza, mówiąc: [34] »„Gdy wnijdziecie do Kraju Kanaanu, który Ja oddaję wam na dziedzictwo, a ześlę plagę trądu na dom w Kraju dziedzictwa waszego, –  [35] »tedy niech pójdzie ten, czyim jest ten dom, i oświadczy kapłanowi, mówiąc: „Ukazało mi się coś, jak plaga, w domu”. [36] »Na to niech kapłan poleci, ażeby wypróżnili dom, zanim kapłan wnijdzie dla oglądania plagi tej, iżby nie stawało się nieczystem wszystko, co jest w tym domu. Potem wejdzie kapłan oglądać dom ten, [37] »obejrzy tę plagę, a oto plaga w ścianach domu: wyżłobienia zielonawe, albo czerwonawe, a ich wygląd głębszym jest od ściany, –  [38] »niech tedy kapłan wyjdzie z tego domu, za drzwi domu i każe zamknąć dom na siedem dni. [39] »Siódmego dnia powróci kapłan, obejrzy, a oto plaga ta wzmogła się w ścianach tego domu, –  [40] »niech kapłan poleci, ażeby wyciągnęli kamienie, w których jest ta plaga, i wyrzucili poza obręb miasta na nieczyste miejsce, –  [41] »ażeby oskrobali dom od wewnątrz dookoła i wysypali tynk, który zeskrobali, poza obręb miasta na nieczyste miejsce, –  [42] »ażeby wzięli kamienie inne i wstawili je miasto owych kamieni, wzięli inny tynk i otynkowali dom. [43] »Jeżeli plaga, ta wystąpi ponownie i będzie się rozwijać w domu tym po wydobyciu kamieni owych, po oskrobaniu domu i po otynkowaniu, [44] »a kapłan wnijdzie i obejrzy, a oto plaga ta wzmogła się w tym domu: trąd to jadowity jest w tym domu, – on jest nieczystym. [45] »Niech się rozwali dom ten: kamienie jego, drzewo jego, oraz wszystek domu tynk, i wyniesie poza obręb miasta na nieczyste miejsce. [46] »Kto wszedł do tego domu w ciągu wszystkich dni, na które kazał zamknąć go, – stanie się nieczystym, aż do wieczora; [47] »kto leży w owym domu, niech wypierze szaty swoje; kto jada w owym domu, niech wypierze szaty swoje. [48] »Jeśli zaś ten kapłan wnijdzie, obaczy, a oto nie wzmogła się ta plaga w domu tym po otynkowaniu domu tego, niech kapłan uzna dom ten za czysty, albowiem wyleczyła się ta plaga. [49] »Niech następnie weźmie dla rozgrzeszenia tego domu parę ptaków, drzewa cedrowego, karmazynu i ezopu; [50] »niech jednego ptaka zarżnie [się] nad naczyniem z gliny, ponad żywą wodą. [51] »Potem niech [kapłan] weźmie drzewo cedrowe, ezop, karmazyn i żywego ptaka; zanurzy je we krwi zarżniętego ptaka, oraz we wodzie żywej i pokropi dom ten siedmiokrotnie, [52] »a rozgrzeszy dom ten krwią owego ptaka i żywą wodą, brąz żywym ptakiem, drzewem cedrowem, ezopem i karmazynem, –  [53] »ptaka żywego wszelako niech on puści poza obręb miasta na otwarte pole; – czem rozgrzeszy dom i on się stanie czystym. [54] »Oto zarządzenie o wszelakiej pladze trądu i o strupie, [55] »o trądzie sukna i tym, co na domu, [56] »o nabrzmiałości, o przyrzucie i o plamie, –  [57] »ażeby rozstrzygać, gdy co nieczystem jest i gdy co jest czystem. Oto to jest zarządzenie [tora] o trądzie”. 
«  3 Księga Mojżeszowa 13 3 Księga Mojżeszowa 14 3 Księga Mojżeszowa 15  »


 Opis prezentowanego tekstu: Pięcioksiąg Mojżesza w języku hebrajskim z przekładem polskim rabina D-ra Józefa Miesesa, Naczelnego Rabina Wojsk Polskich. Przemyśl Wydawnictwo i Księgarnia Symcha Freund, 1931. Tekst opracowany przez Bibliepolskie.pl - na podstawie egzemplarza Biblioteki Narodowej w Warszawie.