Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wysławiajcie Pana, albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie Jego.
[2] »Niechaj mówią o tem wykupieni od Pana, jako z ręki nieprzyjaciela ich wykupi).
[3] »I zgromadził ich z ziemi: od wschodu słońca i od zachodu, od północy i od morza.
[4] »Błądzili po pustyni, po puszczy bezdrożnej, nie znaleźli miasta na mieszkanie.
[5] »Byli głodnymi i spragnionymi, aż dusza w nich omdlewała.
[6] »I wołali w utrapieniu do Pana, a z ich ucisków wybawił ich.
[7] »I wprowadził ich na drogę prostą, aby szli ku miastu, w którem mieli zamieszkać.
[8] »Niechaj wysławiają przed Panem miłosierdzie Jego, a cuda Jego przed synami ludzkimi.
[9] »Albowiem nasycił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrem.
[10] »Ci, co siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, związani będą nędzą i żelazem,
[11] »ponieważ buntowali się przeciw słowom Bożym i radą Najwyższego pogardzili.
[12] »I poniżył cierpieniem serce ich, upadli i nie było, ktoby ratował.
[13] »I wołali w utrapieniu do Pana, a z ich ucisków wybawił ich.
[14] »Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a więzy ich rozerwał.
[15] »Niechaj wysławiają przed Panem miłosierdzie Jego, a cuda Jego przed synami ludzkimi,
[16] »albowiem kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne łamie.
[17] »Szaleni z powodu drogi przewrotności swej, a dla występków swych stali się nieszczęśliwymi.
[18] »Wszelki pokarm obrzydza sobie dusza ich - i zbliżają się aż do bram śmierci.
[19] »I zawołali w utrapieniu do Pana - z ich ucisków wybawił ich.
[20] »Rzecze słowem swem, uzdrawia ich, i wybawia ich od ich zatracenia.
[21] »Niechaj wysławiają przed Panem miłosierdzie Jego, a cuda Jego przed synami ludzkimi.
[22] »I niechaj składają ofiary uwielbienia, a o dziełach Jego niechaj opowiadają z radością.
[23] »Którzy przepływają morze na okrętach; oddają się pracy na wodach wielkich.
[24] »oto sami ujrzeli dzieła Pańskie, i cuda Jego na głębinie.
[25] »Gdy rzeknie, a powstanie wiatr gwałtowny, i podniosą się bałwany morskie.
[26] »Ku niebu się podnoszą, ku przepaściom zstępują, a dusza ich w niebezpieczeństwie się pogrąża.
[27] »Bywają miotani i potaczają się jako pijany, i wszystka ich umiejętność nic nie może.
[28] »I wołali w utrapieniu do Pana - z ich ucisków wybawił ich.
[29] »Przemienia burzę w ciszę i ustają bałwany ich.
[30] »I radują się, gdy ucicha, i przywodzi ich do przystani pożądanej.
[31] »Niechaj wysławiają przed Panem miłosierdzie Jego, a cuda Jego przed synami ludzkimi.
[32] »Niechaj Go wywyższają na zgromadzeniu ludu, i w radzie starców niechaj Go wychwalają.
[33] »Przemienia rzeki w pustynie, a strumienie wód w suszę;
[34] »ziemię urodzajną w niepłodną, dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
[35] »Przemienia puszczę w jeziora, a ziemię suchą - w wód strumienie.
[36] »I osadza tam zgłodniałych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu.
[37] »I obsiewają pola i sadzą winnice i otrzymują pożytek ze zbioru.
[38] »A błogosławi im i rozmnażają się zbytnio, a dobytku ich nie umniejsza.
[39] »Ale umniejszeni i poniżeni są od okrucieństwa, nędzy i cierpienia.
[40] »Wylał wzgardę na książąt i sprawił, że błądzili na puszczy bezdrożnej.
[41] »A ubogiego podźwignął z nędzy, a ród jego rozmnożył jako stado owiec.
[42] »Ujrzą prawi i cieszyć się będą, a wszelka nieprawość zamknie usta swoje.
[43] »Któż jest tak mądry, a będzie tego przestrzegał? i wyrozumie miłosierdzie Pańskie?