Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Znajdował się tam pewien człowiek nikczemny, imieniem Szeba, syn Bikriego, z rodu Beniamina; uderzył on w trąbę i ogłosił: "Nie mamy działu z Dawidem, ani nie mamy dziedzictwa z synem Iszai; każdy do namiotów swoich, Izraelu!"
[2] »I odłączyli się wszyscy mężowie izraelscy od Dawida, a poszli za Szebą, synem Bikriego. Mężowie zaś judejscy przylgnęli do swego króla, poczynając od Jordanu aż do Jeruzalem.
[3] »Dawid wszedł do domu swego w Jeruzalem, a wziąwszy król dziesięć niewiast nałożnic, które był pozostawił dla strzeżenia domu i umieścił je w domu pod strażą i w żywność je zaopatrywał, nie wchodził wszakże do nich. I tak pozostały oddzielone aż do dnia swej śmierci - wdowy za życia męża.
[4] »Rzekł król do Amasy: "Zwołaj mi w ciągu trzech dni ludzi z Judy i ty tutaj bądź".
[5] »I wyruszył Amasa, aby zwołać Judę, lecz opóźnił termin, który był mu dany.
[6] »Rzekł Dawid do Abiszaja: "Teraz Szeba, syn Bikriego, stał się dla nas niebezpieczniejszy, aniżeli Absalom. Zabierz sam ludzi pana twego i ścigaj go, aby nie znalazł miast warownych i nie zasmucił oczu naszych.
[7] »I wyszli za nim ludzie Joaba, Kreteńczycy i Peletczycy i wszyscy dzielni; wyszli z Jeruzalem, aby ścigać Szebę, syna Bikriego
[8] »Gdy ci się znajdowali przy wielkim kamieniu, który jest w Gibeonie, Amasa przybył przed nimi. Ubraniem Joaba był płaszcz wojenny przepasany, a na nim opaska do miecza przywiązana wraz z pochwą jego do jego bioder - miecz wysunął się i upadł.
[9] »Rzekł Joab do Amasy: "Jak się masz, mój bracie?" I uchwycił Joab prawą ręką za brodę Amasę, aby go pocałować.
[10] »Amasa zaś nie zauważył miecza, znajdującego się w ręku Joaba, i uderzył go Joab w brzuch, że wypłynęły wnętrzności jego na ziemię, nie powtarzając mu już ciosu. I umarł, Joab zaś wraz z Abiszajem, bratem swoim, rozpoczęli pościg za Szebą, synem Bikriego.
[11] »Jeden z młodych ludzi Joaba zatrzymał się przy nim i wołał: "Kto chce być przy Joabie i kto jest za Dawidem, niechaj idzie za Joabem!
[12] »Amasa zaś krwią zbroczony leżał na środku gościńca. A widząc ów człowiek, że wszyscy z ludu stawali, usunął Amasę z gościńca na pole i rzucił na niego płaszcz, widział bowiem, że każdy przechodzący stawał nad nim.
[13] »Gdy został ściągnięty z gościńca, poszedł każdy za Joabem, by ścigać Szebę, syna Bikriego.
[14] »Ten przeciągnął przez wszystkie pokolenia izraelskie aż do Abel, czyli Beth-Maakha i zgromadzili się wszyscy Beryjczykowie i poszli również za nim.
[15] »Ci przybyli i oblegli go w Abel Beth-Maakha i usypali wał przeciw miastu i stanął on przy murze obronnym; tedy wszystek lud, który był z Joabem, uderzył, aby rozwalić mur.
[16] »I zawołała pewna mądra kobieta z miasta: "Słuchajcie, słuchajcie! Powiedzcie - proszę - Joabowi, niechaj się zbliży tutaj, muszę mówić do niego".
[17] »Zbliżył się tedy do niej i rzekła owa niewiasta: "Czyś ty jest Joab?" Odpowiedział: "Ja". I rzekła do niego: "Słuchaj słów służebnicy twojej!" I odpowiedział: "Słucham!"
[18] »I rzekła - głosząc: "Na samym początku mówiono tu - głosząc: Niechby się zapytano w Abel, i takby było załatwione.
[19] »Wszak należę do najspokojniejszych wśród wiernych miast Izraela; a ty starasz się zburzyć miasto - matkę w Izraelu! Dlaczego masz burzyć dziedzictwo Boże?"
[20] »Odpowiadając Joab, rzekł: "Dalekie to ode mnie, dalekie to ode mnie, abym chciał burzyć, albo niszczyć!
[21] »Nie tak się sprawa przedstawia. Lecz człowiek z góry Efraima, imieniem Szeba, syn Bikriego, podniósł rękę swoją na króla Dawida; wydajcie go samego, a odstąpię od miasta". I rzekła owa niewiasta do Joaba: "Oto głowa jego będzie rzucona tobie z muru".
[22] »I przybyła owa niewiasta do wszystkiego ludu ze swoją mądrą radą; ucięli tedy głowę Szebie, synowi Bikriego i rzucili Joabowi. Tedy uderzył w trąbę i rozproszyli się z pod miasta, każdy do swego namiotu. Joab wrócił do Jeruzalem, do króla.
[23] »Joab stał na czele wszystkiego wojska izraelskiego; Benaja zaś, syn Jehojady, nad Kreteńczykami i Peletczykami.
[24] »Adoram stał nad pańszczyzną, Jozafat zaś, syn Ahiluda, był kanclerzem.
[25] »Szewa pisarzem, a Cadok i Abiatar - kapłanami;
[26] »Ira zaś Jairyta był radcą przy Dawidzie.