Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Albowiem zakon mając cień przyszłych dóbr, nie sam obraz rzeczy, na każdy rok temiż samemi ofiarami, które ofiarują ustawicznie, nigdy nie może doskonałymi uczynić przystępujące.
[2] »Inaczej przestanoby je było ofiarować; dlatego, iżby więcej nie mieli żadnego sumnienia o grzech Boga chwalący, raz oczyszczeni.
[3] »Lecz w nich bywa przypominanie grzechów na każdy rok,
[4] »Albowiem nie podobna rzecz jest, aby krwią wołów i kozłów miały być zgładzone grzechy.
[5] »Przetóż wchodząc na świat mówi: Nie chciałeś ofiary i obiaty; aleś mi ciało sposobił.
[6] »Całopalenia i za grzech nie upodobałyć się.
[7] »Tedym rzekł: Oto idę; na początku ksiąg napisano jest o mnie, abym czynił, Boże! wolą twoje.
[8] »Wyżej powiedziawszy: Żeś nie chciał, anić się podobały ofiary i obiaty i całopalenia i za grzech, które wedle zakonu bywają ofiarowane,
[9] »Tedym rzekł: Otóż idę, abym czynił, o Boże! wolą twoje: odejmuje pierwsze, aby wtóre postawił.
[10] »Przez którą wolą jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz.
[11] »A każdy jednak kapłan stoi co dzień urząd odprawując i też ofiary częstokroć ofiarując, które nigdy nie mogą grzechu znieść.
[12] »Lecz ten ofiarowawszy jedne ofiarę za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej.
[13] »Na koniec czekając, ażby nieprzyjaciele jego położeni byli podnóżkiem nóg jego.
[14] »Albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki poświęcone.
[15] »A świadczy nam i Duch Święty; albowiem gdy powiedział:
[16] »Tenci jest Testament, który postanowię z nimi po onych dniach, mówi Pan: Podając prawa moje w serca ich, i napiszę na umysłach ich,
[17] »I pamiętać już więcej nie będę grzechów i nieprawości ich.
[18] »A gdzieć odpuszczenie tych, jużci ofiary niemasz za grzech.
[19] »Mając tedy, bracia! ufność wejścia do świątynie we krwie Chrystusowej,
[20] »Którą drogę nam poświęcił nową i żywą przez zasłonę, to jest ciało swoje,
[21] »I kapłana wielkiego nad domem Bożym;
[22] »Przystąpmy z prawdziwem sercem w zupełności wiary, pokropieni na sercach od sumnienia złego i omyci na ciele czystą wodą;
[23] »Trzymajmy wyznanie nadzieje naszej nie chwiejące się; (boć wierny jest, który obiecał).
[24] »I przypatrzajmy się jedni drugim ku pobudzania miłości i dobrych uczynków,
[25] »Nie opuszczając zgromadzenia naszego, jako mają obyczaj niektórzy; ale ciesząc, a tem więcej, im bardziej obaczycie przybliżający się dzień.
[26] »Bo jeźlibyśmy umyślnie grzeszyli po wzięciu znajomości prawdy, już nie zostawa ofiara za grzech;
[27] »Lecz straszliwe jakieś oczekiwanie sądu i żarliwość ognia, która pożreć ma przeciwniki.
[28] »Ktoby zakon Mojżeszów wzgardził, bez wszelkiego miłosierdzia za świadectwem dwu albo trzech umiera.
[29] »Jakoż mniemacie, daleko sroższe zasłuży karania, któryby Syna Bożego podeptał i krew Testamentu, przez którą był poświęcony, pokalaną być rozumiał, i Ducha łaski zelżył?
[30] »Albowiem wiemy, kto powiedział: Mnie pomsta, a Ja oddam. I zasię: Iż Pan sądzić będzie lud swój.
[31] »Strasznoć jest, wpaść w ręce Boga żywego.
[32] »Rozpominajcież dni dawne, w których będąc oświeceni, wytrwaliście wielką potyczkę trapienia.
[33] »Częścią, gdy lekkościami i uciski dziwo wiskiemeście się stali: a częścią, gdyście się stali towarzyszami tak się mających.
[34] »Albowiemeście i z więźniami społu utrapieni byli i złupienie majętności waszych przyjęliście z weselem, wiedząc, iż wy macie majętność w niebie lepszą i trwającą.
[35] »Nie traćcież tedy ufania waszego, które ma wielką zapłatę.
[36] »Albowiem cierpliwość wam jest potrzebna, abyście czyniąc wolą Bożą, odnieśli obietnicę.
[37] »Boć jeszcze trochę, nieco, a który ma przyjść, przyjdzie, i nie omieszka.
[38] »A sprawiedliwy mój z wiary żywię. A jeźli się schroni, nie będzie się podobał duszy mojej.
[39] »Lecz my nie jesteśmy synowie schraniania ku zginieniu; ale wiary ku otrzymaniu dusze.