Teksty » Biblia Jakuba Wujka » List do Hebrajczyków » Rozdział 11
«  List do Hebrajczyków 10 List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A wiara jest gruntem rzeczy tych, których się spodziewamy, wywodem rzeczy niewidzianych. [2] »Albowiem w tej świadectwo otrzymali starzy. [3] »Wiarą dochodzimy, iż są sprawione wieki słowem Bożem, aby z niewidzialnych stały się widzialne, [4] »Wiarą Abel obfitszą ofiarę ofiarował Bogu, niźli Kain, przez którą świadectwo otrzymał, iż był sprawiedliwy, gdyż Bóg świadectwo dał o darzech jego, i umarłszy przez nie jeszcze mówi. [5] »Wiarą Henoch był przeniesion, aby śmierci nie oglądał, i nie najdował się, bo go przeniósł Bóg; albowiem przed przeniesieniem miał świadectwo, iż się Bogu podobał. [6] »A bez wiary nie podobna jest, spodobać się Bogu; albowiem przystępującemu do Boga potrzeba wierzyć, iż jest, a iż jest oddawcą tym, którzy go szukają. [7] »Wiarą Noe odpowiedź wziąwszy o tem, czego jeszcze nie było widać, bojąc się, zgotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat, i sprawiedliwości, która jest przez wiarę, dziedzicem jest uczyniony. [8] »Wiarą, który nazwany jest Abraham, usłuchał, aby wyszedł na miejsce, które w dziedzictwo wziąć miał, i wyszedł, nie wiedząc dokąd szedł. [9] »Wiarą mieszkał w ziemi obiecanej, jako w cudzej, mieszkając w namieciech z Izaakiem i Jakóbem, spólnymi dziedzicmi tejże obietnice. [10] »Albowiem oczekiwał miasta fundamenty mającego, którego rzemieślnik i budownik Bóg. [11] »Wiarą i sama Sara niepłodna wzięła moc ku przyjęciu nasienia i mimo czas wieku: iż wiernym być rozumiała tego, co obiecał. [12] »Przetóż i z jednego narodziło się, (a to z obumarłego), w liczbie jako gwiazd niebieskich i jako piasku niezliczonego, który jest na brzegu morskim. [13] »Wedle wiary umarli ci wszyscy, nie dostawszy obietnie, ale z daleka je upatrując i pozdrawiając i wyznawając, iż są gośćmi i przychodniami na ziemi. [14] »Bo którzyć to mówią, okazują, iż ojczyzny szukają. [15] »A jeźliby na onę pamiętali, z której wyszli, mielić wżdy czas wrócić się. [16] »Lecz teraz lepszej żądają, to jest, niebieskiej. Przetóż nie wstyda się Bóg nazywać się Bogiem ich, gdyż im miasto zgotował. [17] »Wiarą Abraham ofiarował Izaaka, gdy był kuszon: a ofiarował jednorodzonego, który był wziął obietnicę. [18] »(Do którego rzeczono: Iż w Izaaku tobie będzie nazwano nasienie.) [19] »Mając za to, iż Bóg może i z umarłych wzbudzić: zkąd go też w podobieństwo wziął. [20] »Wiarą i w przyszłych rzeczach błogosławił Izaak Jakóba i Ezaw. [21] »Wiarą Jakób umierając, każdemu z synów Józephowych błogosławił i pokłonił się wierzchowi laski jego. [22] »Wiarą Józeph umierając, o wyjściu synów Izraelskich wspominał i około kości swoich rozkazał. [23] »Wiarą Mojżesza narodzonego kryli trzy miesiące rodzicy jego, przeto, iż go widzieli pięknem dzieciątkiem, i nie bali się wyroku królewskiego. [24] »Wiarą Mojżesz stawszy się wielkim, nie znał się być synem córki Pharaonowej, [25] »Więcej obierając być utrapionym wespół z ludem Bożym, niźli mieć doczesnego grzechu rozkosz; [26] »Za większe bogactwo poczytając urąganie Chrystusowe, niż skarby Egipskie; bo się oglądał na odpłatę. [27] »Wiarą opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego; albowiem niewidzialnego, jakoby widząc oczekiwał. [28] »Wiarą sprawił Paschę i wylanie krwie, aby ten, który pierworodne tracił, ich się nie dotknął. [29] »Wiarą przeszli morze Czerwone jako po suchej ziemi: czego doznawszy Egiptyanie, pożarci są. [30] »Wiarą mury Jerycha upadły obejściem siedmiu dni. [31] »Wiarą Rahab nierządnica nie zginęła z niewiernemi: przyjąwszy z pokojem szpiegi. [32] »A cóż jeszcze mam mówić? Boć mi czasu nie stanie, gdybym rozpowiadał o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jephcie, Dawidzie, Samuelu i prorocech. [33] »Którzy przez wiarę zwalczyli królestwa, czynili sprawiedliwość, dostąpili obietnic, zawarli lwie paszczeki, [34] »Zagasili gwałt ognia, uszli ostrza miecza, wzmogli z niemocy, mężnymi się stali na wojnie, obozy obcych odwracali. [35] »Niewiasty wzięły swoje umarłe z zmartwychwstania: a drudzy byli ciągnieni, nie przyjąwszy odkupienia, aby lepsze zmartwychwstanie naleźli. [36] »A drudzy doznali pośmiewisk i bicia, nadto i więzienia i ciemnic. [37] »Byli kamionowani, przecinani, doświadczani, w zabiciu miecza pomarli, błąkali się w owczych, w kozich skórach, niedostateczni, uciśnieni, utrapieni: [38] »(Których nie był godzien świat), tułając się po puszczach, po górach i jamach, i w jaskiniach ziemie. [39] »A ci wszyscy świadectwem wiary doświadczeni, obietnice nie odnieśli, [40] »Iż Bóg o nas coś lepszego przejrzał, aby nie bez nas byli doskonałymi uczynieni. 
«  List do Hebrajczyków 10 List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.