Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I te przypowieści Salomonowe, które wypisali mężowie Ezechiasza, króla Judzkiego.
[2] »Cześć Boża jest, taić słowo: a cześć królewska, wywiadować się powieści.
[3] »Niebo wysoko, a ziemia nisko, a serce królewskie jest niewybadane.
[4] »Odejm zużelicę od śrebra, a wynidzie naczynie czyste.
[5] »Odejm niezbożność od obliczności królewskiéj, a umocni się sprawiedliwością stolica jego.
[6] »Nie popisuj się zacnością przed królem, a na miejscu wielmożnych nie stawaj.
[7] »Bo lepiéj, iż ci rzeką: Wstąp wyżéj, a niżbyś miał być uniżon przed książęciem.
[8] »Co widziały oczy twoje, tego wnet nie powiadaj w swarze, byś zaś potem poprawić tego nie mógł, gdybyś zelżył przyjaciela swego.
[9] »Sprawuj rzecz twą z przyjacielem twoim, i tajemnice obcemu nie odkrywaj:
[10] »By się snadź nie natrząsał z ciebie, usłyszawszy, i nie przestał ci na oczy wyrzucać. Łaska a przyjacielstwo wolnym czynią: które sobie chowaj, byś nie był na pośmiech.
[11] »Jabłka złote w śrebrnych łóżkach, kto mówi słowo swego czasu.
[12] »Nausznica złota i perła świecąca, który strofuje mądrego, i ucho posłuszne.
[13] »Jako zimno śnieżne w żniwa, tak posłaniec wierny temu, który go posłał: duszy jego uspokojenie sprawuje.
[14] »Obłok i wiatr i deszcz za nimi nie idzie, mąż wychwalający się a obietnic nie pełniący.
[15] »Cierpliwością będzie książę ubłagane, a język miękki złamie zatwardzenie.
[16] »Miódeś znalazł, jedz, ileć potrzeba, byś snadź, objadłszy się go, nie zrzucił.
[17] »Powściągnij nogę twoję z domu bliźniego twego, by kiedy będąc syt nie miał cię w nienawiści.
[18] »Oszczepem i mieczem i strzałą ostrą człowiek, który mówi przeciw bliźniemu swemu fałszywe świadectwo.
[19] »Ząb spróchniały i noga spracowana, który ma nadzieję w niewiernym w dzień ucisku:
[20] »I utracą płaszcz w dzień zimna. Ocet w saletrze, który śpiewa pieśni sercu złemu. Jako mól odzieniu, a robak drzewu, tak smutek męża szkodzi sercu.
[21] »Jeźli łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go: jeźli pragnie, daj mu się wody napić.
[22] »Bo węgle ogniste zgromadzisz na głowę jego, a Pan ci to nagrodzi.
[23] »Wiatr północny rozpędza deszcz: a oblicze smutne język uwłaczający.
[24] »Lepiej siedzieć w kącie domu, niźli z żoną swarliwą w domu społecznym.
[25] »Zimna woda duszy pragnącéj, a poselstwo dobre z ziemie dalekiéj.
[26] »Źródło nogą zamącone i zdrój zepsowany, sprawiedliwy przed niezbożnikiem upadający.
[27] »Jako temu, który je wiele miodu, nie jest zdrowo, tak, kto się wiele bada o majestacie, będzie zatłumion od chwały.
[28] »Jako miasto otworzyste a bez murów; tak człowiek, który w mowie nie może zawściągnąć ducha swego.