Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Przysłów » Rozdział 19
«  Księga Przysłów 18 Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Lepszy jest ubogi, który chodzi w prostocie swéj, niźli bogaty warg przewrotnych i głupi. [2] »Gdzie niemasz umiejętności dusze, niemasz dobra: a kto prędkich jest nóg, potknie się. [3] »Głupstwo człowiecze wywraca drogę jego, a na Boga wre sercem swem. [4] »Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół: lecz od ubogiego i ci, które miał, odstępują. [5] »Świadek fałeszny nie ujdzie karania: a kto mówi kłamstwa, nie uciecze. [6] »Wiele tych, którzy czczą osobę możnego, i są przyjaciółmi dary dającego. [7] »Bracia człowieka ubogiego nienawidzą go: a ktemu i przyjaciele daleko odstąpili od niego. Kto się tylko na słowiech sadzi, nic nie będzie miał. [8] »Lecz, kto ma rozum, miłuje duszę swoję, a strzegący roztropności najdzie dobra. [9] »Świadek fałeszny nie ujdzie karania: a kto mówi kłamstwa, zginie. [10] »Nie przystoi głupiemu rozkosz: ani słudze panować nad książęty. [11] »Nauka męża po cierpliwości bywa doznana: a cześć jego jest mijać nieprawość. [12] »Jako ryk lwi, tak i gniew królewski: a jako rosa na trawie, tak téż wesoła twarz jego. [13] »Żałość ojcowa syn głupi: a dach ustawicznie kapający, swarliwa niewiasta. [14] »Dom i majętności dane bywają od rodziców: ale żona roztropna właśnie od samego Pana. [15] »Lenistwo przynosi ospałość: a dusza niedbała będzie łaknęła. [16] »Kto strzeże przykazania, strzeże dusze swojéj: lecz, kto zaniedbywa drogi swéj, umorzon będzie. [17] »Na lichwę daje Panu, kto ma litość nad ubogim, i nagrodę jego odda mu. [18] »Ćwicz syna twego, nie rozpaczaj: a ku zabiciu jego nie przykładaj dusze twojéj. [19] »Kto niecierpliwy jest, szkodę popadnie: a gdy wydrze, drugie przyda. [20] »Słuchaj porady a przyjmuj ćwiczenie, abyś był mądrym na ostatku twoim. [21] »Wiele myśli w sercu męża: a wola Pańska trwać będzie. [22] »Człowiek potrzebny jest miłosierny: a lepszy jest ubogi niż mąż kłamliwy. [23] »Bojaźń Pańska do żywota: w obfitości mieszkać będzie bez nawiedzenia złego. [24] »Kryje leniwy rękę swą pod pachy, ani ją do ust swoich przykłada. [25] »Gdy zaraźliwego ubijesz, głupi mędrszym będzie: a jeźli skarzesz mądrego, zrozumie karność. [26] »Kto frasuje ojca a wypędza matkę, bezecny jest i nieszczęśliwy. [27] »Nie przestawaj, synu, słuchać nauki, a umiéj słowa umiejętności. [28] »Świadek nieprawy śmieje się z sądu: a usta niezbożnych żrą nieprawość. [29] »Nagotowano pośmiewcom sądy, i młoty bijące ciałom głupich. 
«  Księga Przysłów 18 Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.