Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Rozpustna rzecz wino, i wadliwe pijaństwo: ktokolwiek się w nich kocha, nie będzie mądrym.
[2] »Jako ryk lwi, tak i strach królewski: kto go drażni, grzeszy przeciw duszy swojéj.
[3] »Poczciwość jest człowiekowi, który się odłącza od zwady: a wszyscy głupi wdawają się w swary.
[4] »Dla zimna leniwiec orać nie chciał: przetóż będzie żebrał lecie, a nie dadzą mu.
[5] »Jako woda głęboka, tak rada w sercu męża: ale człowiek mądry wyczerpnie ją.
[6] »Wiele ludzi miłosiernymi zowią: ale męża wiernego kto najdzie?
[7] »Sprawiedliwy, który chodzi w prostocie swojéj, błogosławione po sobie syny zostawi.
[8] »Król, który siedzi na stolicy sądowéj, rozprasza wszystko złe pojrzeniem swojem.
[9] »Któż może mówić: Czyste jest serce moje, jestem próżen grzechu?
[10] »Waga i waga, miara i miara: oboje obrzydłe jest u Boga.
[11] »Po zabawach jego poznać dziecię, jeźli czyste i prawe są uczynki jego.
[12] »Ucho słuchające a oko widzące, Pan oboje uczynił.
[13] »Nie kochaj sie w spaniu, aby cię ubóstwo nie ścisnęło: otwórz oczy swoje, a najedz się chleba.
[14] »Złe jest, złe jest, mówi każdy kupujący: a odszedłszy tedy się będzie chwalił.
[15] »Jest złoto i obfitość pereł i naczynie drogie usta umiejętności.
[16] »Weźmij suknią tego, który ręczył za obcego: fant od niego.
[17] »Słodki jest człowiekowi chleb kłamstwa, a potem napełnią się piaskiem usta jego.
[18] »Myśli poradami się utwierdzają: a rządem mają być sprawowane wojny.
[19] »Z tym, który objawia tajemnice, a chodzi zdradliwie, a rozwodzi wargi swe, nie miéj towarzystwa.
[20] »Kto złorzeczy ojcu swemu i matce, pochodnia jego zgaśnie w pośród ciemności.
[21] »Dziedzictwo, do którego się z przodku kwapią, na końcu błogosławieństwa mieć nie będzie.
[22] »Nie mów: Oddam złość. Czekaj na Pana a wybawi cię.
[23] »Brzydliwość jest u Pana waga i waga: szala zdradliwa nie jest dobra.
[24] »Od Pana bywają prostowane kroki męża: a któryż z ludzi może zrozumieć drogę swoję?
[25] »Upadek jest człowiekowi, pożreć święte: a ślubiwszy odmienić.
[26] »Król mądry rozpędza niezbożniki i obraca na nie koło.
[27] »Duch człowieczy jest pochodnia Pańska, która wypatruje wszystkie skrytości wnętrzne.
[28] »Miłosierdzie i prawda strzegą króla: a łaskawością umacnia się stolica jego.
[29] »Wesele młodych, moc ich: i ozdoba starych szędziwość.
[30] »Siność rany otrze złości, i razy we wnętrznościach brzucha.