Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Izajasza » Rozdział 57
«  Księga Izajasza 56 Księga Izajasza 57 Księga Izajasza 58  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Sprawiedliwy ginie, a nikt nie bierze tego do serca, a mężowie cnoty porwani, a nikt nie baczy, że wskutek niedoli porwany sprawiedliwy. [2] »Schodzi w pokoju, spoczywa na łożu swojém, postępujący w prostocie. [3] »Ale wy przystąpcie tu, synowie czarownicy, nasienie lubieżnika i nierządnicy! [4] »Z kogo się naigrawacie, przeciw komu rozwieracie usta, wywieszacie język? Wszak to wy płodem występku, nasieniem kłamstwa! [5] »Którzy rozognieni są w gajach, pod każdem drzewem rozłożystém, którzy zarzynają dzieci w dolinach, pod urwiskami skał. [6] »Wpośród polanek dolin dziedzictwo twoje; one, one udziałem twoim; im to lałaś zalewki, niosłaś objaty, - mamże wobec tego się uspokoić? [7] »Na górze wysokiej i sterczącej ustawiłaś łoże twoje, i tam to wstępowałaś, aby bić ofiary. [8] »I za drzwiami i podwojami umieściłaś pamiątki twoje, bo odemnie się odwróciwszy odkryłaś i wstąpiłaś na nie, i rozszerzyłaś łoże twoje, i zawarłaś ugodę z niejednym z nich. Upodobałaś sobie nałożnictwo ich, miejsce wygodne upatrzyłaś sobie. [9] »I pielgrzymowałaś do królów namaszczona, i mnożyłaś wonności twoje, i wyprawiałaś posły twe daleko, i zstąpiłaś głęboko aż do przepaści. [10] »Mnóstwem pielgrzymek twych znużyłaś się, nie powiedziałaś jednak: Koniec! Odnajdywałaś jeszcze życie w ręku twoich, a przeto nie ustałaś. [11] »Ale przed kim się ulękłaś i zatrwożyłaś, żeś zaczęła kłamać? Wszak o Mnie nie pamiętałaś i nie wzięłaś do serca, bo Ja milczę, a to od dawna; nie Mnie się obawiałaś! [12] »Gdybym wygłosił teraz cnotę twoję i sprawy twoje - nie przyniosłyby ci pożytku. [13] »Gdy wołać będziesz, niech cię ocalą zgraje twoje; - ale wszystkie one rozniesie wiatr, zwionie powiew, a kto we Mnie ufa odziedziczy ziemię i posiędzie górę świętą Moję. [14] »Już woła On torujcie, torujcie, wyrównywajcie drogę, znieście zawady z drogi ludu Mojego. [15] »Gdyż tak rzecze Wysoki i Wzniosły, Wiecznobytny, a Święty imię Jego: Na wysokości świętej przebywam, ale i przy skruszonym i zgnębionym na duchu, aby ożywić ducha zgnębionych, aby ożywić serce skruszonych. [16] »Bo nie wiecznie gromię, ani bezustannie się gniewam, boby duch przed obliczem Mojém zamierał i dusze, które Ja stworzyłem. [17] »Dla grzesznej żądzy jego rozgniewałem się i raziłem go, odwracając się gniewnie, ale szedł wiarołomnie drogą serca swojego. [18] »Drogi jego widziałem, wszakże uzdrowić go chcę, i prowadzić go, i wrócić pociechę, jemu i płaczącym jego. [19] »Utworzę słowo ust: "Pokój, pokój dalekiemu i blizkiemu," rzecze Wiekuisty, a uzdrowię go. [20] »Ale niegodziwi są jako morze wzburzone, gdy uciszyć się nie może, a wymiatają wody jego muł i błoto. [21] »Niemasz pokoju, rzecze Bóg mój, niegodziwym. 
«  Księga Izajasza 56 Księga Izajasza 57 Księga Izajasza 58  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).