Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Izajasza » Rozdział 58
«  Księga Izajasza 57 Księga Izajasza 58 Księga Izajasza 59  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wołaj na całe gardło, nie ustawaj, niby surma podnieś głos twój, i wypowiadaj ludowi Mojemu występek jego, a domowi Jakóba grzechy jego. [2] »A Mnie to dzień w dzień szukają, i poznania dróg Moich żądają; jako lud, który cnotę pełni, a prawu Boga swego nie uchybia, domagają się odemnie sądów sprawiedliwych, blizkości Boga żądają. [3] »"Czemu pościmy, a Ty nie widzisz, trapimy duszę naszę a Ty nie zważasz?" Oto w dzień postu waszego załatwiacie sprawy, a wszystkich pracowników waszych przynaglacie. [4] »Oto na swary i zwady pościcie i aby uderzać pięścią niegodziwą; nie pościcie obecnie, aby usłyszany był na wysokości głos wasz. [5] »Czyż taki by miał być post, który upodobałem Sobie? Dzień, w którym trapi człowiek duszę swoję, czyż aby zgiął jak trzcina głowę swą, a wór i popiół podesłał sobie, - czyż to nazwiesz postem i dniem pożądanym Wiekuistemu? [6] »Czyż nie raczej ten jest post, który upodobałem Sobie: Rozerwać pęta niegodziwości, rozwiązać więzy ujarzmienia, wypuścić uciśnionych na wolność, i abyście wszelkie jarzmo złamali. [7] »Czyż nie raczej: Ułamać łaknącemu chleba twojego, i abyś biednych tułających się wprowadził do domu, gdy zobaczysz nagiego, abyś go przyodział, a przed powinowatym twoim się nie ukrywał. [8] »Wtedy przeniknie jako zorza światło twoje, a uzdrowienie twoje szybko się rozwinie, i pójdzie przed tobą zbawienie twoje, a będzie chwała Wiekuistego w odwodzie twoim. [9] »Wtedy wezwiesz a Wiekuisty wysłucha, zawołasz a odpowie: Oto jestem! Gdy wydalisz z pośród siebie ucisk, wytykanie palcem i mowę niecną, [10] »A otworzysz łaknącemu duszę twoję, a duszę znękaną posilisz, wtedy zabłyśnie śród ciemności światło twoje, a będzie zmierzch twój jako południe. [11] »I prowadzić cię będzie Wiekuisty zawsze, i nasyci podczas posuchy duszę twoję, a członki twoje pokrzepi; i będziesz jako ogród zroszony, i jako zdrój wód, co to nie zawiodą wody jego. [12] »I odbudują twoi ruiny odwieczne, podwaliny minionych pokoleń dźwigniesz, i nazwany będziesz naprawcą wyłomów, odnowicielem ścieżek ku osiedleniu. [13] »Jeżeli wstrzymasz dla sabbatu nogę swoję, - żebyś nie załatwiał spraw twych w dzień święty Mój; jeżeli nazwiesz sabbat rozkoszą, a uświęcony przez Wiekuistego szanowanym; jeżeli uszanujesz go, abyś nie uskuteczniał czynności twoich, nie załatwiał spraw twoich, ani miotał słów: [14] »Wtedy rozkoszować się będziesz w Wiekuistym, i wyniosę cię na wyżyny ziemi i nakarmię dziedzictwem Jakóba, ojca twojego; bo usta Wiekuistego to wyrzekły. 
«  Księga Izajasza 57 Księga Izajasza 58 Księga Izajasza 59  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).