Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Słowa Agura, syna Jaki, z Masy; orzeczenie tego męża do Ityela, i Uchala.
[2] »Zaprawdę, bardziej ja niedoświadczony niż mąż którykolwiek, a nie posiadam nawet rozumu pospolitego człowieka.
[3] »Nie uczyłem się też mądrości, a miałżebym wiedzę o świętym posiadać?
[4] »Któż wstąpił do nieba i zeszedł? Któż zebrał wiatr w garście swoje? Któż ścisnął wody w szatę? Któż utwierdził wszystkie krańce ziemi? Jakież imię jego, albo jakież imię syna jego - jeśli to wiesz!
[5] »Każde słowo Boże przeczyste; tarczą On tym, którzy się doń chronią.
[6] »Nie dodawaj nic do słów Jego, aby cię do odpowiedzialności nie pociągnął, i abyś kłamcą się nie okazał.
[7] »Dwóch rzeczy żądam od Ciebie; nie odmawiaj mi ich zanim umrę:
[8] »Fałsz i słowo kłamstwa oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; użycz mi chleba mego powszedniego.
[9] »Abym za syty będąc się nie zaparł, i rzekł: któż Wiekuisty? albo za biedny będąc, nie kradł, i nie targnął się na imię Boga mojego.
[10] »Nie spotwarzaj sługi przed panem jego, aby cię nie przeklął, a ty za to odpokutował.
[11] »Biada pokoleniu, które ojcu swemu złorzeczy, a matce swej nie błogosławi!
[12] »Pokoleniu czystemu w swoich oczach, które jednak z brudów swych nie umyte!
[13] »Pokoleniu, które tak wysoko trzyma oczy swoje, a rzęsy swe w górę podnosi!
[14] »Pokoleniu, którego zęby jako miecze, a kły jako noże, aby wyżreć biednych z kraju, a ubogich z pośród ludzi!
[15] »Od Aluki. Dwie niewiasty: dawaj, dawaj! trzy - nie mogą być nasycone, cztery - nie powiedzą nigdy: dosyć!
[16] »Grób i łono niepłodne, ziemia nienasycona wodą i ogień nie powiada: dosyć!
[17] »Oko, które wyśmiewa ojca, a posłuszeństwem dla matki gardzi, niechaj wykłują je kruki z nad strumienia, a wyżrą młode orlęta.
[18] »Trzy rzeczy są zbyt dziwne dla mnie, a nawet cztery, których nie pojmuję.
[19] »Ślad orła pod niebem, ślad węża po skale, ślad okrętu wpośród morza, i ślad mężczyzny u niewiasty.
[20] »Taką droga kobiety wiarołomnej: zjada, obciera usta, i mówi: nie popełniłam nieprawości!
[21] »Pod trzema drży ziemia, a pod czteroma nie może wytrzymać:
[22] »Pod niewolnikiem, gdy królem zostaje, pod nikczemnikiem gdy syt jest chleba;
[23] »Pod wzgardzoną, gdy jeszcze za mąż idzie, i służebnicą gdy panią swą odziedzicza.
[24] »Cztery są istoty drobne na ziemi, a jednak są przemądre:
[25] »Mrówki, lud bezsilny; a przygotowują latem żywność swoją.
[26] »Góralki, lud niemocny; a jednak urządzają w skale mieszkania swoje.
[27] »Szarańcza, nie ma króla; a jednak występuje w szyku wszystka.
[28] »Jaszczurkę ręką możesz ująć; a jednak przebywa w pałacach królewskich.
[29] »Trzy są, które wspaniale kroczą, a cztery, które wspaniały mają chód:
[30] »Lew, mocarz między zwierzętami, który przed nikim się nie cofa,
[31] »Rumak, w biodrach opasany, albo i kozioł, i król, któremu nikt się nie oprze.
[32] »Jeżeliś nisko postąpił, bądź w uniesieniu, bądź z namysłem - rękę na usta!
[33] »Jak ten, który ubija mleko, wydobywa masło, a ten, który naciska nos, wydobywa krew, tak wydobywa kłótnię ten, który gniew podnieca.