Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Przysłów » Rozdział 31
«  Księga Przysłów 30 Księga Przysłów 31 Księga Koheleta 1  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Słowa Lemuela, króla Masy, któremi napominała go matka jego. [2] »Cóż mi ci powiedzieć, synu mój? Cóż synu mojego łona? Cóż mi ci powiedzieć synu, dla któregom tyle ślubów poczyniła? [3] »Nie oddawaj kobietom swojej siły, ani zabiegów twoich tym, co królów niszczą. [4] »Nie królom, Lemuelu, nie królom przystoi wino zapijać, ani książętom pytać o napój mocny. [5] »Aby pijąc nie zapomniał co zakonem jest, a nie spaczył prawa wszystkich dzieci niedoli. [6] »Dajcie napój temu, który ginie, a wino tym, których dusza rozgoryczona. [7] »Niechaj pije, aby zapomniał o biedzie swojej, a o trosce swej nie pamiętał więcej. [8] »Otwieraj usta twoje za niemym, za sprawą wszystkich, którzy giną. [9] »Otwieraj usta twoje, sądź sprawiedliwie, a broń sprawy biednego i uciśnionego. [10] »Kobieta dzielna, któż ją znajdzie? Daleko ponad korale sięga wartość jej. [11] »Polega na niej serce męża, a nie zbraknie mu dobytku. [12] »Świadczy mu dobrze, a nie źle, po wszystkie dni życia swego. [13] »Ogląda się za wełną i lnem, i krząta się ochoczo dłonią swoją. [14] »Podobna do okrętów kupca; zdaleka sprowadza chleb swój. [15] »Wstaje póki noc jeszcze, i wydziela żywność dla domu swego, a zwykłe zatrudnienie służebnicom swoim. [16] »Zamyśla o polu i nabywa je, z owocu rąk swoich zasadza winnicę. [17] »Przepasuje mocą biodra swoje, a porusza krzepko swe ramiona. [18] »Miarkuje, że dobry jej przemysł; nie gaśnie w nocy światło jej. [19] »Ręką swą sięga po wrzeciono, a palce jej ujmują przęślicę. [20] »Otwiera dłoń swą biednemu, a ręce swe wyciąga ku ubogiemu. [21] »Nie obawia się dla domu swego śniegu, bo cały dom jej ubrany w szkarłat. [22] »Kobierce sporządza sobie; bisiorem i purpurą jej szata, [23] »Poważanym w bramach jej mąż, gdy zasiada ze starszyzną kraju. [24] »Zarzutki przygotowuje i sprzedaje, a pas podaje kramarzowi. [25] »Moc i wspaniałość jej strojem, a z uśmiechem spogląda na dzień przyszły. [26] »Usta swe otwiera z mądrością, a uprzejma nauka na języku jej. [27] »Czuwa nad porządkiem swego domu, a chleba próżniactwa nie jada. [28] »Synowie jej występują i mienią ją szczęśliwą, mąż jej a wysławia ją: [29] »"Wiele niewiast pokazało się dzielnie - ty jednak przewyższasz je wszystkie". [30] »Ułudą wdzięk, ulotną piękność: niewiasta bogobojna, ta godna chwały. [31] »Oddajcie jej owoc jej rąk, a w bramach niechaj ją sławią jej czyny. 
«  Księga Przysłów 30 Księga Przysłów 31 Księga Koheleta 1  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).