Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Bądźcie naśladowcami moimi, jakom ja jest naśladowcą Chrystusa.
[2] »A chwalę was, bracia, iż we wszystkiem pamiętacie na mnie: i jakom wam podał, rozkazania moje zachowujecie.
[3] »Ale chcę, abyście wiedzieli, że każdego mężczyzny głową jest Chrystus: a głową niewiasty mężczyzna: a głową Chrystusa, Bóg.
[4] »Każdy mężczyzna, który się modli, albo prorokuje z nakrytą, głową, hańbi głowę swoją.
[5] »A każda niewiasta, która modli się lub prorokuje z głową odkrytą, hańbi głowę swoją, bo to jest to samo, jak gdyby ogolona była.
[6] »Bo niewiasta, jeśli się nie nakrywa, niechaj się krótko strzyże: jeśliże hańbą jest dla niej być ostrzyżoną lub ogoloną, niech nakrywa głowę swoją.
[7] »Mężczyzna nie ma nakrywać swej głowy, bo jest obrazem i chwałą Bożą: niewiasta zaś jest chwałą mężczyzny.
[8] »Bo mężczyzna nie jest z niewiasty: lecz niewiasta z mężczyzny.
[9] »Bo też nie mężczyzna stworzony jest dla niewiasty, ale niewiasta, dla mężczyzny.
[10] »I dlatego niewiasta ma mieć zasłonę (?) na głowie przez wzgląd, na aniołów.
[11] »Wszelakoż w Panu ani mężczyzna jest czem bez niewiasty, ani niewiasta bez mężczyzny.
[12] »Bo jak niewiasta jest z mężczyzny, tak mężczyzna przez niewiastę: a wszystko z Boga.
[13] »Osądźcie sami: czy przystoi niewieście modlić się do Boga, nie przykrywszy głowy?
[14] »Czy samo przyrodzenie nie uczy was, że gdy mężczyzna zapuszcza włosy, to go oszpeca:
[15] »lecz gdy niewiasta włosy zapuszcza, to służy ku ozdobie jej: dlatego, iż włosy są jej za przykrycie dane.
[16] »A jeśliby się komu zdało, że może się spierać o to, ten niechaj wie, że niema u nas takiego obyczaju, i że go nie ma Kościół Boży.
[17] »A gdy to rozkazuję, nie chwalę was, że się zbieracie, nie z pożytkiem dla siebie, lecz ze szkodą.
[18] »A najpierw, że, gdy się schodzicie na zebrania wasze, spory, jak słyszę, prowadzicie między sobą: i po części wierzę temu.
[19] »Boć i rozdwojenia być muszą, aby się pokazało, którzy są między wami wypróbowani.
[20] »To tedy, na co się zbieracie, nie jest już pożywanie wieczerzy Pańskiej.
[21] »Bo zanim przyjdzie do wspólnej uczty, każdy już wprzódy wieczerzę swą zjadł. Stąd jeden jest głodny, a drugi opity.
[22] »Czy domów nie macie do jedzenia i picia? Albo gardzicie Kościołom Bożym, i poniewieracie tymi, którzy nic nie mają? Cóż wam powiem? Czy chwalę was? Za to nie chwalę.
[23] »Albowiem ja wziąłem od Pana, com i wam podał, iż Pan Jezus tej nocy, której był zdradzon, wziął chleb:
[24] »a dzięki uczyniwszy, łamał, i rzekł: Bierzcie i jedzcie, to jest ciało moje, które za was wydane będzie: to czyńcie na moją pamiątkę.
[25] »Podobnie i kielich, po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich jest nowe przymierze we krwi mojej: to czyńcie, ilekroć pijecie, na moją pamiątkę.
[26] »Gdyż ilekroć ten chleb jecie, i ten kielich pijecie, śmierć Pańską opowiadacie, aż on przyjdzie.
[27] »Przetoż ktokolwiek je ten chleb, lub pije kielich Pański niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej.
[28] »Niechajże tedy dozna człowiek samego siebie, a tak niechaj je z chleba tego, i z kielicha pije.
[29] »Bo kto je i pije niegodnie, potępienie sobie je i pije, iż nie rozróżnia ciała Pańskiego.
[30] »Dlatego wiele między wami chorych i słabych, a wielu zasnęło.
[31] »Bo gdybyśmy sami siebie sądzili, nie bylibyśmy sądzeni.
[32] »A sądzeni, odbieramy karanie od Pana, abyśmy z tym światem potępieni nie byli.
[33] »A tak, bracia moi, gdy się schodzicie na ucztę, oczekujcie jedni drugich.
[34] »Jeśli kto głodny, niechaj je w domu: abyście się na potępienie nie schodzili. A resztę zarządzę, gdy przyjdę.