Teksty » Przekłady bpa F. Jaczewskiego » List do Rzymian » Rozdział 1
«  Dzieje Apostolskie 28 List do Rzymian 1 List do Rzymian 2  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany na Apostoła, przeznaczony na opowiadacza Ewangelii Bożej, [2] »dawno już przez proroctwa, w piśmie świętem zawarte, zapowiedzianej i obiecanej; [3] »na opowiadacza, mówię, Ewangelii o Synu Bożym, który, jako człowiek, jest potomkiem Dawida, [4] »a który w rzeczywistości, jak to nas uczy Duch Święty, jest Synem Bożym, zmartwychwstałym Jezusem Chrystusem, Panem naszym, [5] »przez którego otrzymaliśmy łaskę i apostolstwo, mocą którego wszystkie narody mamy przywieść do wiary weń i do posłuszeństwa nauce jego. [6] »Do tej to wiary i wy powołani jesteście przez Jezusa Chrystusa. [7] »Wszystkim wam, którzy jesteście w Rzymie, których Bóg umiłował i powołał do swego kościoła, łaska i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa. [8] »Przedewszystkiem, dzięki składam Bogu memu przez Jezusa Chrystusa za wszystkich was: bo wiara wasza głośną jest na całym świecie. [9] »Świadczę się Bogiem, któremu z całego serca służyć pragnę w opowiadaniu Ewangelii Syna jego, że zawsze o was pamiętam; [10] »że zawsze się o to modlę, aby mi Bóg dał kiedy z łaski swojej sposobność przybycia do was: [11] »pragnę bowiem widzieć was, aby wam udzielić nieco łaski duchownej, któraby was umocniła w wierze; [12] »czyli raczej, pragnę przybyć do was, aby się pocieszyć śród was tą wspólną nam wiarą, którą wszyscy wyznajemy. [13] »Chcę zaś, Bracia, abyście wiedzieli, że już nieraz zamierzałem do was przybyć, abym i pomiędzy wami doznał takiej pociechy, jakiej doznawałem pomiędzy innymi narodami; lecz ku temu aż dotąd napotykałem przeszkody. [14] »Greków i barbarzyńców, mądrych i niemądrych dłużnikiem ja jestem: [15] »co się przeto mnie dotycze, - to gotów jestem i wam Rzymianom opowiadać Ewangelią, [16] »bo jej się nie wstydzę, bo Ewangelia jest tą łaską Bożą, która potrafi zbawić każdego Chrześcianina, tak z żydów jako i z greków pochodzącego; [17] »bo w Ewangelii jest nasze usprawiedliwienie, usprawiedliwienie to powstaje z wiary i udziela się wierzącemu, jak to napisał prorok, mówiąc: sprawiedliwy wiarą żyje; [18] »jak znów z drugiej strony taż Ewangelia uczy nas, że gniew Boży spadnie z nieba na wszelką niezbożność i niesprawiedliwość tych ludzi, którzy prawdy Bożej uznać nie chcą, [19] »bo swego niedowiarstwa niczem usprawiedliwić nie zdołają; bo cokolwiek o Bogu wiedzieć należy, wiedzieć to oni powinni, bo Bóg im to objawił; [20] »bo niewidzialne jego doskonałości, sama nawet istota Bóstwa z dzieł stworzonych na świecie poznać się dają. Przeto też bezbożni z grzechów swoich wytłumaczyć się nie będą mogli: [21] »bo gdy powinni byli poznać Boga i chwalić go; - to oni nie oddawali mu czci jako Bogu, lecz gubili się w myślach swoich i ciemnością otoczyli głupi swój rozum; [22] »mając się za mądrych, głupimi się stali, [23] »i cześć winną Bogu prawdziwemu, zamienili na cześć śmiertelnego człowieka; a nawet ptactwo, czworonożne zwierzęta i płazy za bogi poczytali. [24] »Dla tego też dopuścił Bóg na nich, iż się oddali brudnym pożądliwościom serca swojego, i sami ciało swoje na pohańbienie skazali. [25] »Prawdę zamienili oni na kłamstwo; miasto Boga, któremu niech będzie cześć na wieki, Amen, oni kłaniali się i służyli stworzeniu. [26] »Dlatego, powtarzam, dopuścił na nich Bóg to, iż zapanowały nad nimi sromotne namiętności, bo kobiety ich naturalne użycie zamieniły na użycie wbrew naturze; [27] »jako i mężczyzni, porzuciwszy naturalne użycie kobiety, zapalili się żądzą ku sobie nawzajem: mężczyźni z mężczyznami dopuszczali się obrzydliwości, sami na siebie ściągając zasłużoną karę. [28] »A ponieważ usiłowali dowieść, że o Bogu nic nie wiedzą; - to dopuścił on na nich głupotę taką, iż pod jej wpływem czynili sprawy niegodne siebie. [29] »Stali się pełni wszelkiej niegodziwości, złośliwości, porubstwa, łakomstwa, złoczyństwa, zazdrości, mężobójstwa, swaru, zdrady, złośliwości; stali się zausznikami, [30] »obmówcami, Bogu przemierzłymi, potwarcami, pysznymi, chlubiącymi się, wynalazcami złości, rodzicom nieposłusznymi, [31] »bezrozumnymi, nietowarzyskimi, bez miłości przyrodzonej, nieprzejednanymi, niemiłosiernymi. [32] »Gdyby oni sprawiedliwość Bożą poznali, wiedzieliby, iż ci, co takie rzeczy czynią, godni są śmierci; a nietylko ci, którzy to czynią, ale i ci, którzy zezwalają to czynić. 
«  Dzieje Apostolskie 28 List do Rzymian 1 List do Rzymian 2  »