Teksty » Kramstuck - Przysłowia Salomona » Księga Przysłów » Rozdział 20
«  Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20 Księga Przysłów 21  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Szydercą jest wino, burdą - odurzający napój; kto się nim zajmuje, nie zmędrzeje. [2] »Jak ryk lwa jest gniew króla, kto go rozgniewa, grzeszy przeciw samemu sobie. [3] »Zaszczyt to dla męża, odstąpić od kłótni, ale każdy głupiec się unosi. [4] »Dla zimna leniwiec nie orze, szuka on w czasie żniwa, ale nie masz nic. [5] »Jak głęboka woda, tak rada w sercu męża, a mąż pojętny ją zaczerpnie. [6] »Wielu ludzi głosi, każdy swoję łaskawość, ale męża wiernego, któż go znajdzie? [7] »Postępujący w swej niewinności sprawiedliwy - błogo jego dzieciom po nim. [8] »Król, gdy siedzi na krześle sędziowskiem, rozprasza swemi oczami wszystko złe. [9] »Któż może powiedzieć: uniewinniłem swoje serce, jestem czysty z grzechów swoich. [10] »Podwójna waga, podwójna miara, ohydą Bogu są obie. [11] »Już po swoich czynach bywa poznanym młodzian, ażali czyste i prawe jego działania. [12] »Ucho które słyszy, oko które widzi, Bóg obydwa uczynił. [13] »Nie umiłuj snu, abyś nie zubożał, otwórz swe oczy, a będziesz syt chleba. [14] »Złe! złe! mówi kupujący, a gdy odchodzi, wówczas się chwali. [15] »Jest złoto, mnóstwo pereł, ale rzadkim sprzętem są usta pojętne. [16] »Zabierz mu suknię, gdyż za obcego zaręczył, za cudzego, - weź ją w zastaw. [17] »Słodkim zdaje się człowiekowi chleb obłudy, ale później napełnia się jego usta żwirem. [18] »Zamiary po naradzeniu wykonywaj, z zastanowieniem prowadź wojnę. [19] »Odkrywa tajemnicę, kto chodzi jako oszczerca; z tym co ma roztwarte usta, nie wdawaj się. [20] »Kto złorzeczy ojcu, matce swojej, tego światło zgaśnie wśród czarnej ciemności. [21] »Posiadłość nagle nabyta na samym początku, ta i w końcu błogosławioną nie będzie. [22] »Nie powiedz: odpłacę złem. Miej nadzieję w Bogu, a On ci dopomoże. [23] »Ohydą Bogu są podwójne kamienie, a wagi niesprawiedliwe - wcale nie dobre. [24] »Od Boga wyznaczone są kroki męża, człowiek - jakże on może przeniknąć swoję drogę? [25] »Sidłem to dla człowieka, bez rozmysłu wyrażać świętość, a po uczynionych ślubach, dopiero rozpoznawać. [26] »Rozprasza złoczyńców król mądry i prowadzi po nich koło. [27] »Światłem Bożem jest dusza człowieka, przeszukuje wszystkie zagrody wewnętrzne. [28] »Łaska i prawda strzegą króla, gdy on wspiera łaską swój tron. [29] »Ozdobą młodzieży jest ich siła, strojem starców - siwizna. [30] »Pręgi, rany, są oczyszczeniem dla złośliwego, i plagi, w głębiach ciała. 
«  Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20 Księga Przysłów 21  »