Teksty » Kramstuck - Przysłowia Salomona » Księga Przysłów » Rozdział 19
«  Księga Przysłów 18 Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Lepszy biedny, który postępuje w swojej niewinności, niż zdradliwy ustami; gdyż on głupiec. [2] »Już bez wiedzy w duszy jest niedobrze, ale kto śpieszy nogami, ten chybi. [3] »Niedorzeczność człowieka wykrzywia jego drogę, a przeciwko Bogu oburza się serce jego. [4] »Bogactwo przysparza wielu przyjaciół, ubogi i od swojego przyjaciela zostaje odłączonym. [5] »Świadek kłamliwy nie zostanie bez kary, kto upowszechnia łgarstwa, nie będzie wybawionym. [6] »Wielu oddaje cześć wspaniałomyślnemu, każdy jest przyjacielem hojnego człowieka. [7] »Wszyscy bracia biednego nienawidzą go, tem bardziej oddalają się od niego przyjaciele; gdy goni za obietnicami, nie masz ich. [8] »Kto przyswaja sobie rozum, ten miłuje swoję duszę; kto zachowuje zastanowienie, ten znajdzie szczęście. [9] »Świadek kłamliwy nie zostanie bez kary, kto rozpowszechnia łgarstwa, ten zginie. [10] »Nie przystoi dla głupca rozkoszne życie, tern mniej dla niewolnika, rządzić książętami. [11] »Rozum człowieka wstrzymuje jego zapalczywość, ozdobą jest dla niego, odpuścić uchybienie. [12] »Jak ryk lwa, tak gniew króla, a jak rosa na trawę - jego łaska. [13] »Niedolą dla ojca jest syn głupi, a rynną wciąż ciekącą kłótliwa kobieta. [14] »Dom i mienie są dziedzictwem ojców, ale od Boga jest daną rozumna kobieta. [15] »Lenistwo pogrąża w głęboki sen, dusza opieszałego cierpi głód. [16] »Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoję duszę; kto nieuważny na swoje drogi, ten zginie. [17] »Pożycza Bogu, kto obdarza ubogiego, jego dobroczynność On mu wynagrodzi. [18] »Karć swojego syna, gdyż jest nadzieja, ale do zabicia go, nie unoś swej duszy. [19] »W wielkim gniewie, znieś karę; ale ocalaj, i to często. [20] »Słuchaj rady, przyjmuj napomnienie, abyś się stał mądrym w swej przyszłości. [21] »Wiele jest myśli w sercu człowieka, ale rada Boga, ta się ostaje. [22] »Miłym czyni człowieka jego łaska; a jednak lepszy ubogi, niż człowiek kłamliwy. [23] »Bojaźń Boga prowadzi ku życiu; takowy nasycony, bezbieczny (sic!), niedotknięty złem. [24] »Gdy leniwy wkłada rękę do misy, to jej nawet do ust nie powiedzie. [25] »Szydercę bij, a niedorzeczny nabierze rozsądku; napominaj rozsądnego, a on pojmie wiedzę. [26] »Niszczy ojca, wygania matkę - syn haniebny i sprośny. [27] »Zaniechaj, mój synu, słuchania takich przestróg, które chcą odwieść od słów wiedzy. [28] »Świadek nikczemny szydzi ze sprawiedliwości, a usta złośliwych połykają niedolę. [29] »Gotowe są dla szyderców kary, a chłosty na grzbiet głupców. 
«  Księga Przysłów 18 Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20  »