Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Miałoć tedy i pierwsze przymierze usprawiedliwienia nabożeństwa, i ono święte miejsce świeckie.
[2] »Abowiem przybytek przygotowany był; pierwszy w którym był i świecznik i stół, i położenie chlebów, który zowią Świętym miejscem.
[3] »A za wtórą zasłoną był przybytek, który zowią Świętym świętych;
[4] »Złotą mając kadzilnicę, i skrzynię przymierza, pokrytą zewsząd złotem; w której było wiadro złote, mające mannę, i laska Aaronowa która zakwitnęła, i tablice przymierza.
[5] »A na wierzchu jej byli Cherubinowie chwały zacimiający ubłagalnią. O których rzeczach nie trzeba teraz mówić zosobna.
[6] »A gdy te rzeczy tak były przygotowane, tedyć do pierwszego przybytku ustawicznie wchadzali Ofiarownicy, którzy służby Boże wykonywali.
[7] »A do wtórego raz w rok sam tylko przedniejszy Ofiarownik, nie bez krwie, którą ofiaruje za się, i za onego ludu niewiadomości.
[8] »Przez co oznajmuje duch święty, iż jeszcze nie jest oznajmiona do onych świętych miejsc droga; gdy jeszcze pierwszy przybytek ma swój stan.
[9] »Które podobieństwo jest do tego czasu teraźniejszego, wedle którego i dary i ofiary bywają przynoszone, które nie mogą na sumnieniu doskonałym uczynić onego co nimi służy.
[10] »Tylko w pokarmiech, i w piciach, i w różnych ponurzaniach, i w usprawiedliwieniach ciała, które rzeczy były aż do szasu naprawienia założone;
[11] »Lecz Christus przyszedszy Ofiarownik przyszłych dóbr, przez więtszy i doskonalszy przybytek, nie ręką uczyniony, to jest, nie tego stworzenia,
[12] »Ani przez krew kozłów i cielców, ale przez własną krew, wszedł raz do onych świętych miejsc, wieczne odkupienie nalazszy.
[13] »Jeśli bowiem krew cielców i kozłów, i popiół jałowice, pokrapiający splugawione, poświąca ku czystości onej ciała.
[14] »Jako daleko więcej krew Christusowa, który przez ducha wiecznego, samego siebie ofiarował nienaganionym Bogu, oczyści sumnienie wasze od martwych uczynków ku służeniu Bogu żywiącemu?
[15] »I dla tego przymierza nowego Pojśrzednikiem jest, żeby za śmierci przystąpieniem, na odkupienie onych, które były pod pierwszym przymierzem przestępstw, obietnicę wzięli wezwani, onego wiecznego dziedzictwa.
[16] »Abowiem gdzie Testament jest, tamże śmierć musi być onego który Testament czyni.
[17] »Bo Testament w umarłych mocny jest; ponieważ jeszcze mocy nie ma, póki żywie on który go czynił.
[18] »Stąd i on pierwszy bez krwie nie był odnowiony.
[19] »Abowiem kiedy opowiedziane było wszytko przykazanie według Zakonu od Moyzesza wszemu ludowi, wziąwszy krew cielcową i kozłową, z wodą i wełną karmazynową i z hizopem, i samy księgi, i lud wszytek pokropił;
[20] »Mówiąc: Ta jest ona krew przymierza, które roskazał do was Bóg.
[21] »A przybytek też i wszytko naczynie służby świętej krwią takież pokropił.
[22] »A niemal we krwi wszytkie rzeczy bywają oczyścione według zakonu, a bez rozlania krwie nie bywa odpuszczenie.
[23] »Potrzeba tedy, aby wżdy przykłady onych rzeczy które są na niebiesiech, tymi były oczyścione; a ony niebieskie lepszymi ofiarami nad ty.
[24] »Abowiem nie do świętych miejsc ręką uczynionych wszedł Christus, któreby były wzorami onych prawdziwych: Ale do samego nieba, aby się teraz okazował przed oblicznością Bożą za nami.
[25] »A nie iżby często ofiarował samego siebie, jako przedniejszy Ofiarownik wchodzi do świętych miejsc co rok ze krwią cudzą.
[26] »(Boćby trzeba było jemu często cierpieć od założenia świata) lecz teraz raz przy skończeniu wieków ku zniszczeniu grzechu, przez ofiarowanie samego siebie okazał się.
[27] »A jako postanowiono ludziam raz umrzeć, a potem sąd;
[28] »Tak i Christus raz ofiarowany, aby wielu odniósł grzechy, powtóre bez grzechu pokaże się onym którzy go oczekawają, ku zbawieniu.