Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Festus tedy wstąpiwszy na urząd, po trzech dnioch wstąpił do Jerozolimy z Cezaryey.
[2] »I okazali się mu, przedniejszy Ofiarownik i pierwszy z Żydów, przeciw Pawłowi, i prosili go.
[3] »Żądając łaski przeciw jemu aby przyzwał go do Jeruzalem; zasadkę czyniąc, aby go zagładzili na drodze.
[4] »Tedyć Festus odpowiedział, że strzegą Pawła w Cezaryey, i że sam miał w rychle wyjechać.
[5] »Którzy tedy mogą z was, rzekł, niechże z nami zstąpiwszy; jeśli co jest nieprzystojnego w człowieku tym, skarżą nań.
[6] »A zmieszkawszy między nimi dni nie więcej dziesiąci, zstąpiwszy do Cezaryey, nazajutrz siadszy na stolicy, kazał Pawła przywieść.
[7] »A gdy przyszedł on, obstąpili go oni, którzy z Jerozolimów zstąpili byli, Żydowie, wiele i cięszkiego obwinienia przynosząc przeciw Pawłowi, których nie mogli pokazać.
[8] »Gdyż sprawę dawał on, że ani przeciwko Zakonowi Żydowskiemu, ani przeciw Kościołowi, ani przeciw Cesarzowi nic nie zgrzeszył.
[9] »Lecz Festus Żydom chcąc rzecz wdzięczną uczynić, odpowiedziawszy Pawłowi, rzekł: Chcesz do Jeruzalem wstąpiwszy tam w tych rzeczach sądzony być przedemną?
[10] »A rzekł Paweł: Przed stolicą Cesarską stoję, gdzie potrzeba abym sądzony był: Żydówem ni w czym nie ukrzywdził, jako i ty lepiej wiesz.
[11] »Bo jeślim ukrzywdził, i godnego śmierci uczynił co, nie zbraniam się umrzeć; A jeśliż niczego niemasz onych rzeczy, w których ci oskarżają mię, żaden mię nie może im darować; Do Cesarza się odwoływam.
[12] »Tedy Festus rozmówiwszy się z radą, odpowiedział: Do Cesarzaś się odwoływał? do Cesarza pójdziesz.
[13] »A gdy dni wyszło kilka, Agryppa Król i Bernice przyjechali do Cezaryey witać Festa.
[14] »A gdy wiele dni przemieszkali tam, Festus Królowi przełożył sprawy Pawłowe, mówiąc: Mąż niektóry zostawion jest od Felixa więźniem;
[15] »O którego, gdym był w Jerozolimie, okazali mi się przedniejszy Ofiarownicy i Starszy Żydowscy, żądając przeciw jemu skazania.
[16] »Którymem odpowiedział: Że nie jest zwyczaj Rzymianom darować którego człowieka na stracenie, pierwej niżby oskarżony przeciw sobie miał oskarżyciele, i placby ku odpowiedzi wziął z strony obwinienia.
[17] »Gdy się tedy zeszli tu, odwłoki żadnej nie uczyniwszy, nazajutrz usiadszy na stolicy, kazałem przywieść tego męża.
[18] »Przeciw któremu stanąwszy oskarżyciele, żadnej winy nie przynieśli z onych, którychem się domniemawał ja.
[19] »Lecz gadki jakieś o własnym nabożeństwie mieli przeciw niemu, i o niejakim Jezusie który umarł, o którym twierdził Paweł iż żywie.
[20] »A wątpiąc ja o sporze około tych rzeczy, mówiłem jeśliby chciał iść do Jeruzalem, a tam sądzonym być o te rzeczy.
[21] »A gdy się Paweł odwoływał, aby zachowan był do Augustowego rozeznania, roskazałem go chować, aż go poślę do Cesarza.
[22] »A Agryppa do Festa rzekł: Chciałbym i sam tego człowieka słuchać. A on: Jutro, powieda, usłyszysz go.
[23] »Nazajutrz tedy gdy przyszedł Agryppa i Bernice z wielką okazałością, i weszli na miejsce ku słuchaniu zgotowane i z Rotmistrzami, i mężami którzy zacnemi byli z onego miasta; a gdy roskazał Festus, przywiedzion jest Paweł.
[24] »I rzekł Festus: Agryppo Królu, i wszyscy,którzy jesteście z nami, mężowie, widzicie tego, o którego wszytko mnóstwo Żydów nalegało mię w Jerozolimach, i tu, wołając, że nie potrzeba aby on żył więcej.
[25] »A ja porozumiawszy, że nic godnego śmierci nie uczynił, a iż on sam odwoływał się do Augusta, osądziłem posłać go.
[26] »O którym, pewnego co pisać panu nie mam. Przetoż przywiodłem go do was, a nawięcej do ciebie, Królu Agryppo, abych rozsądek uczyniwszy, miał co pisać.
[27] »Bo przeciwko rozumowi mi się widzi, posyłając więźnia, a przyczyn przeciw niemu nie oznajmić.