Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A po piąci dniach zstąpił przedniejszy Ofiarownik Ananiasz z Starszymi i z Rzecznikiem Tertulem niektórym, którzy się okazali Staroście przeciw Pawłowi.
[2] »A gdy był wezwany on, począł skarżyć Tertullus, mówiąc:
[3] »Wiela pokoju dostawszy przez cię, i dzielnych spraw które się sstały narodowi temu przez twoję rostropność, i zawżdy i wszędy przyjmujemy, wielmożny Felixie, z wszelakim dziękowaniem.
[4] »A iżbych cię długo nie bawił, proszę cię abyś posłuchał nas maluczko wedle twej układności.
[5] »Nalazszy bowiem człowieka tego zaraźliwego i wzruszającego rozruch między wszytkimi Żydy po wszytkim świecie, i hersta onych Nadzarethczyków sekty.
[6] »Który się też Kościół kusił splugawić; któregośmy też pojmali, i wedle naszego Zakonu chcieliśmy osądzić.
[7] »Lecz przystąpiwszy Lisyasz Rotmistrz z wielkim gwałtem z rąk naszych go wywiódł.
[8] »Roskazawszy też oskarżycielom jego przyść do ciebie; od którego będziesz mógł sam rozsądziwszy, o wszytkim tym rozeznać, ocz my skarżymy nań.
[9] »A zezwolili też Żydowie, powiedając: Że się to tak ma.
[10] »A odpowiedział Paweł, gdy kinął nań Starosta aby mówił: Wiedząc że od wielu lat jesteś Sędzią narodu tego, tym ochotniej o tych rzeczach które do mnie należą dam sprawę.
[11] »Gdyż możesz ty poznać, iż więcej niemasz dni jedno dwanaście, jakom wstąpił abym się pokłonił w Jeruzalem.
[12] »I ani w Kościele naleźli mię skim rozmawiającego, abo rozruch czyniącego między tłumem, ani w zgromadzeniach, ani po mieście.
[13] »Ani tego dowieść mogą, ocz teraz skarżą na mię.
[14] »A wyznawam to przed tobą, że według onej drogi którą zowią sektą, tak służę Ojczystemu Bogu, wierząc wszytkim rzeczom w Zakonie i w Prorocech napisanym;
[15] »Nadzieję mając ku Bogu, której i sami ci czekają, że powstanie ma być umarłych i sprawiedliwych, i niesprawiedliwych.
[16] »A w tym się sam ćwiczę, abych sumnienie bez obrażenia miał przed Bogiem i przed ludźmi zawżdy;
[17] »A po lat wielu, przyszedłem abych jałmużny uczynił narodowi mojemu i ofiary.
[18] »W których sprawach znaleźli mię oczyścionego w Kościele (nie z tłumem, ani z rozruchem) niektórzy z Azyey Żydowie;
[19] »Którym potrzeba było tu przed tobą stanąć, i skarżyć jeśliby co mieli przeciw mnie.
[20] »Abo sami ci niechaj powiedzą, jeśli jakie znaleźli we mnie ukrzywdzenie, gdym stał przed oną ich radą siedzącą.
[21] »Oprócz jednego tego głosu, którymem krzyknął stojąc między nimi, iż o powstaniu umarłych ja sądzony bywam dziś od was.
[22] »A usłyszawszy to Felix odłożył im, dostatecznie chcąc się wywiadować około onej drogi, rzekszy: Kiedy Lisyasz Rotmistrz zstąpi rozeznam sprawy wasze.
[23] »I roskazał Setnikowi strzedz Pawła, a iżby miał folgę, i aby żadnemu nie bronił z własnych jego służyć mu, abo przystępować do niego.
[24] »A po kilku dni przyjechawszy Felix z Drusyllą żoną swą, która była Żydówką, przyzwał Pawła i słuchał go o onej w Christusa wierze.
[25] »A gdy rozmawiał o sprawiedliwości i powścięgliwości, i o sądzie który ma być, przestraszony będąc Felix odpowiedział: Już teraz odejdź; a czasu dostawszy wzowę cię.
[26] »Przytym się też spodziewał, iż pieniądze miały być dane jemu od Pawła, żeby go wypuścił; i dla tego częściej go wzywając, rozmawiał z nim.
[27] »A gdy się dwie lecie spełniły, wziął Namiestnika Felix Porcyusa Festa; a chcąc rzecz wdzięczną uczynić Żydom Felix, zostawił Pawła związanego.