Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Ponieważ wiele się ich podjęło sporządzić historyję o tych sprawach, o których my pewną wiadomość mamy;
[2] »Tak jako nam podali ci, którzy od początku sami widzieli, i sługami tego słowa byli;
[3] »Zdało się też i mnie, którym tego wszystkiego z początku pilnie doszedł, tobie to porządnie wypisać, zacny Teofilu!
[4] »Abyś poznał pewność tych rzeczy, których cię nauczono.
[5] »Był za dni Heroda, króla Judzkiego, kapłan niektóry, imieniem Zacharyjasz, z przemiany Abijaszowej, a żona jego była z córek Aaronowych, której imię było Elżbieta.
[6] »A byli oboje sprawiedliwymi przed obliczem Bożem, chodząc we wszystkich przykazaniach i usprawiedliwieniach Pańskich bez nagany.
[7] »I nie mieli potomstwa, przeto iż Elżbieta była niepłodna, a byli oboje podeszłymi w latach swoich.
[8] »Stało się tedy, gdy odprawiał urząd kapłański w porządku przemiany swojej przed Bogiem.
[9] »Że według zwyczaju urzędu kapłańskiego przypadł nań los, aby kadził, wszedłszy do kościoła Pańskiego.
[10] »A wszystko mnóstwo ludu było na dworze, modląc się w godzinę kadzenia.
[11] »Tedy mu się pokazał Anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza, na którym kadzono.
[12] »I zatrwożył się Zacharyjasz ujrzawszy go, a bojaźń przypadła nań.
[13] »I rzekł do niego Anioł: Nie bój się, Zacharyjaszu! boć jest wysłuchana modlitwa twoja, a Elżbieta, żona twoja, urodzi ci syna, i nazwiesz imię jego Jan,
[14] »Z którego będziesz miał radość i wesele, i wiele ich radować się będą z narodzenia jego.
[15] »Albowiem będzie wielkim przed obliczem Pańskiem; wina i napoju mocnego nie będzie pił, a Duchem Świętym będzie napełniony zaraz z żywota matki swojej.
[16] »A wielu z synów Izraelskich obróci ku Panu, Bogu ich.
[17] »Bo on pójdzie wprzód przed obliczem jego w duchu i w mocy Elijaszowej, aby obrócił serca ojców ku dzieciom, a odporne ku roztropności sprawiedliwych, aby sporządził Panu lud gotowy.
[18] »I rzekł Zacharyjasz do Anioła: Po czemże to poznam? bom ja jest stary, a żona moja podeszła w dniach swych.
[19] »A odpowiadając Anioł, rzekł mu: Jam jest Gabryjel, który stoję przed obliczem Bożem, a posłanym jest, abym mówił do ciebie, a iżbym ci to wesołe poselstwo odniósł.
[20] »A oto oniemiejesz, i nie będziesz mógł mówić aż do onego dnia, którego się to stanie, dlatego, żeś nie uwierzył słowom moim, które się wypełnią czasu swego.
[21] »A lud oczekiwał Zacharyjasza; i dziwowali się, że tak długo bawił w kościele.
[22] »A wyszedłszy nie mógł do nich mówić; i poznali, że widzenie widział w kościele; bo im przez znaki ukazywał, i został niemym.
[23] »I stało się, gdy się wypełniły dni posługiwania jego, odszedł do domu swego.
[24] »A po onych dniach poczęła Elżbieta, żona jego, i kryła się przez pięć miesięcy, mówiąc:
[25] »Iż mi tak Pan uczynił we dni, w które na mię wejrzał, aby odjął hańbę moję między ludźmi.
[26] »A w miesiącu szóstym posłany jest Anioł Gabryjel od Boga do miasta Galilejskiego, które zwano Nazaret,
[27] »Do Panny poślubionej mężowi, któremu imię było Józef, z domu Dawidowego, a imię Panny Maryja.
[28] »A wszedłszy Anioł do niej, rzekł: Bądź pozdrowiona, łaską udarowana, Pan jest z tobą; błogosławionaś ty między niewiastami.
[29] »Ale ona ujrzawszy go, zatrwożyła się na słowa jego, i myślała, jakie by to było pozdrowienie.
[30] »I rzekł jej Anioł: Nie bój się, Maryjo! albowiem znalazłaś łaskę u Boga.
[31] »A oto poczniesz w żywocie i porodzisz syna, i nazwiesz imię jego Jezus.
[32] »Ten będzie wielki, a Synem Najwyższego będzie nazwany, i da mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca jego;
[33] »I będzie królował nad domem Jakóbowym na wieki, a królestwu jego nie będzie końca.
[34] »Zatem Maryja rzekła do Anioła: Jakoż to będzie, gdyż ja męża nie znam?
[35] »A odpowiadając Anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na cię, a moc Najwyższego zacieni cię; przetoż i to, co się z ciebie święte narodzi, nazwane będzie Synem Bożym.
[36] »A oto Elżbieta, pokrewna twoja, i ona poczęła syna w starości swojej, a ten miesiąc jest szósty onej, którą nazywano niepłodną.
[37] »Bo nie będzie niemożne u Boga żadne słowo.
[38] »I rzekła Maryja: Oto służebnica Pańska; niechże mi się stanie według słowa twego. I odszedł od niej Anioł.
[39] »Tedy wstawszy Maryja w onych dniach, poszła w górną krainę z kwapieniem do miasta Judzkiego.
[40] »A wszedłszy w dom Zacharyjaszowy, pozdrowiła Elżbietę.
[41] »I stało się, skoro usłyszała Elżbieta pozdrowienie Maryi, skoczyło niemowlątko w żywocie jej, i napełniona jest Elżbieta Duchem Świętym.
[42] »I zawołała głosem wielkim, i rzekła: Błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twego!
[43] »A skądże mi to, iż przyszła matka Pana mego do mnie?
[44] »Albowiem jako doszedł głos pozdrowienia twego do uszów moich, podskoczyło od radości niemowlątko w żywocie moim.
[45] »A błogosławiona, która uwierzyła: Gdyż się wykonają te rzeczy, które jej są opowiedziane od Pana.
[46] »Tedy rzekła Maryja: Wielbi dusza moja Pana;
[47] »I rozradował się duch mój w Bogu, zbawicielu moim,
[48] »Iż wejrzał na uniżenie służebnicy swojej; albowiem oto odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody.
[49] »Bo mi uczynił wielkie rzeczy ten, który mocny jest, i święte imię jego;
[50] »I którego miłosierdzie zostaje od narodu do narodu nad tymi, co się go boją.
[51] »Dokazał mocy ramieniem swojem, i rozproszył pyszne w myślach serca ich.
[52] »Ściągnął mocarze z stolic ich, a wywyższył uniżone.
[53] »Łaknące napełnił dobremi rzeczami, a bogacze rozpuścił próżne.
[54] »Przyjął Izraela, sługę swego, pamiętając na miłosierdzie swoje.
[55] »Jako mówił do ojców naszych, do Abrahama i nasienia jego na wieki.
[56] »I została z nią Maryja jakoby trzy miesiące; potem się wróciła do domu swego.
[57] »A Elżbiecie wypełnił się czas, aby porodziła, i porodziła syna.
[58] »A usłyszawszy sąsiedzi i pokrewni jej, iż Pan z nią uczynił wielkie miłosierdzie swoje, radowali się pospołu z nią.
[59] »I stało się, że ósmego dnia przyszli, aby obrzezali dzieciątko; i nazwali je imieniem ojca jego, Zacharyjaszem.
[60] »Ale odpowiadając matka jego rzekła: Nie tak; lecz nazwany będzie Janem.
[61] »I rzekli do niej: Żadnego nie masz w rodzinie twojej, co by go zwano tem imieniem.
[62] »I skinęli na ojca jego, jako by go chciał nazwać.
[63] »A on kazawszy sobie podać tabliczkę, napisał mówiąc: Jan jest imię jego. I dziwowali się wszyscy.
[64] »A zarazem otworzyły się usta jego, i język jego, i mówił, wielbiąc Boga.
[65] »I przyszedł strach na wszystkie sąsiady ich, i po wszystkiej górnej krainie Judzkiej rozgłoszone są wszystkie te słowa.
[66] »Tedy wszyscy, którzy o tem słyszeli, składali to do serca swego, mówiąc: Cóż to wżdy za dziecię będzie? I była z nim ręka Pańska.
[67] »A Zacharyjasz, ojciec jego, napełniony będąc Duchem Świętym, prorokował mówiąc:
[68] »Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraelski, iż nawiedził i sprawił odkupienie ludowi swojemu;
[69] »I wystawił nam róg zbawienia w domu Dawida, sługi swego,
[70] »Tak jako mówił przez usta świętych proroków swoich, którzy byli od wieku:
[71] »Iż im miał dać wybawienie od nieprzyjaciół naszych i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzili;
[72] »Aby uczynił miłosierdzie z ojcami naszymi, i wspomniał na przymierze swoje święte,
[73] »I na przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, że nam to dać miał,
[74] »Iżbyśmy mu bez bojaźni, z ręki nieprzyjaciół naszych będąc wybawieni, służyli;
[75] »W świętobliwości i w sprawiedliwości przed obliczem jego, po wszystkie dni żywota naszego.
[76] »A ty dzieciątko! Prorokiem Najwyższego nazwane będziesz; bo pójdziesz wprzód przed obliczem Pańskiem, abyś gotował drogi jego,
[77] »A iżbyś dał znajomość zbawienia ludowi jego przez odpuszczenie grzechów ich.
[78] »Przez wnętrzności miłosierdzia Boga naszego, w których nawiedził nas Wschód z wysokości.
[79] »Aby się ukazał siedzącym w ciemności i w cieniu śmierci ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
[80] »A ono dzieciątko rosło, i umacniało się w duchu, i było na pustyniach aż do onego dnia, którego się okazało przed Izraelem.