Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
[2] »Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
[3] »Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
[4] »Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
[5] »Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
[6] »W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
[7] »Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
[8] »A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
[9] »Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
[10] »Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
[11] »Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
[12] »Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
[13] »Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
[14] »Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
[15] »Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
[16] »Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
[17] »Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
[18] »I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
[19] »Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
[20] »Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
[21] »Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
[22] »Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
[23] »Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
[24] »Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
[25] »Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
[26] »Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
[27] »Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
[28] »Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
[29] »Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
[30] »Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
[31] »Bo Pan na wieki nie odrzuca;
[32] »Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
[33] »Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
[34] »Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
[35] »Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
[36] »Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
[37] »Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
[38] »Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
[39] »Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
[40] »Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
[41] »Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
[42] »Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
[43] »Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
[44] »Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
[45] »Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
[46] »Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
[47] »Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
[48] »Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
[49] »Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
[50] »Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
[51] »Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
[52] »Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
[53] »Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
[54] »Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
[55] »Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
[56] »Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
[57] »Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
[58] »Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
[59] »Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
[60] »Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
[61] »Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
[62] »Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
[63] »Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
[64] »Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
[65] »Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
[66] »Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!