Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
[2] »Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
[3] »Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
[4] »Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
[5] »Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
[6] »Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
[7] »Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
[8] »Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
[9] »Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
[10] »Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
[11] »Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
[12] »Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
[13] »Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
[14] »Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
[15] »Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
[16] »Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
[17] »Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
[18] »Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
[19] »Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
[20] »Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
[21] »Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
[22] »Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
[23] »Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
[24] »Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
[25] »Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
[26] »Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
[27] »Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.