Teksty » Przekład Mariawitów - Nowy Testament » Apokalipsa Jana » Rozdział 16
«  Apokalipsa Jana 15 Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I usłyszałem głos wielki ze Świątyni, mówiący do siedmiu Aniołów: Idźcie i wylejcie siedem czasz gniewu Bożego na ziemię! [2] »I wyszedł pierwszy Anioł i wylał czaszę swą na ziemię: i stała się rana okrutna i bardzo szkodliwa na ludziach, którzy mieli piętno bestyi, i na tych, którzy się kłaniali bestyi i obrazowi jej. [3] »A wtóry Anioł wylał czaszę swą na morze: i stało się jakoby krew umarłego, i każda dusza żywa pozdychała w morzu. [4] »A trzeci Anioł wylał czaszę swą na rzeki i na studnie wód: i stały się krwią. [5] »I słyszałem Anioła wód mówiącego: Sprawiedliwyś jest, Panie, Który jesteś i Któryś był, Dobry jesteś i Święty, żeś tak osądził, [6] »ponieważ krew Świętych i Proroków przelewali, dałeś im też pić krew, bo godni są tego. [7] »I słyszałem drugiego, mówiącego od Ołtarza: Tak jest, Panie Boże Wszechmogący, prawe i sprawiedliwe sądy Twoje. [8] »A czwarty Anioł wylał czaszę swą na słońce i dana mu jest moc gorącem dręczyć ludzi i ogniem: [9] »i upaleni byli ludzie upaleniem wielkiem i bluźnili Imię Boga, Który ma moc nad temi plagami, wszakoż nie czynili pokuty, aby Mu dali chwałę. [10] »A piąty Anioł wylał czaszę swą na stolicę bestyi: i stało się królestwo jej ciemne, i żwali języki swoje od boleści [11] »i bluźnili Bogu Niebios dla boleści i ran swoich, a nie czynili pokuty za uczynki swe. [12] »A szósty Anioł wylał czaszę swą na oną wielką rzekę Eufrates: i wysuszył wodę jej, tak że się przygotowała droga królom od wschodu słońca. [13] »I ujrzałem z paszczęki smoka, i z paszczęki bestyi, i z ust fałszywego proroka wychodzące trzy duchy nieczyste, podobne żabom. [14] »Albowiem to są duchy szatańskie, które czynią znamiona i wychodzą do królów całej ziemi zgromadzać ich na wojnę na on wielki dzień Boga Wszechmogącego. [15] »Oto przychodzę jako złodziej: błogosławiony, kto czuwa i strzeże szat swoich, aby nie chodził nago i nie widziano nagości jego. [16] »A zgromadzi ich na miejsce, które nazywają po hebrajsku Armageddon (t.z. góra Zgromadzenia wojsk). [17] »A siódmy Anioł wylał czaszę swą na powietrze: i wyszedł głos wielki ze Świątyni od Stolicy, mówiący: Stało się! [18] »I stały się głosy, i gromy, i błyskawice; i stało się wielkie trzęsienie ziemi, jakie nigdy nie było, odkąd poczęli być ludzie na ziemi; takie było trzęsienie ziemi, tak wielkie. [19] »I rozpadło się Miasto wielkie na trzy części; i miasta pogan poupadały; i wielka też Babilonia przyszła na pamięć Bogu, aby jej dany był kielich wina zapalczywości gniewu Bożego. [20] »I uciekły wszystkie wyspy i góry się nie znalazły. [21] »I padał z nieba na ludzi grad wielki jakoby centnar; i bluźnili ludzie Bogu z powodu plagi tego gradu, bo była bardzo wielka. 
«  Apokalipsa Jana 15 Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17  »


 Źródło tekstu: Polona - Skany Nowego Testamentu z 1921 rokuOpis prezentowanego tekstu: "Nowy Testament po polsku, czyli święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa Ewangelia, tł. bp. Jan M. Michał Kowalski, Płock 1921". Tłumaczenie z łacińskiej Wulgaty z uwzględnieniem tekstu greckiego. Pierwsze wydanie Pisma św. Nowego Testamentu, przetłumaczone przez bpa Kowalskiego. Do tekstu Nowego Testamentu wprowadzono poprawki wymienione na końcu wydania drukowanego/skanów. Opracowanie tekstu i przygotowanie modułu: BibliePolskie.pl w roku 100-tnej rocznicy wydania.