Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Bądźcie naśladowcami moimi, jako i ja Chrystusa.
[2] »A chwalę was, bracia, że we wszystkiem pamiętacie na mnie i tak, jakom wam podał, przykazań moich się trzymacie.
[3] »Ale chcę, abyście to wiedzieli, że każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty – mąż, a głową Chrystusa – Bóg.
[4] »Każdy mąż, modląc się albo prorokując mając zakrytą głowę swoją, zelżywość czyni głowie swej.
[5] »A każda niewiasta, modląc się albo prorokując nie z zawiniętą głową, zelżywość czyni głowie swej; bo wszystko jedno jakby się ogoliła.
[6] »Albowiem jeśli nie przykrywa niewiasta swej głowy, to niechże ją strzyże. Jeśliż więc nie jest rzeczą przyzwoitą dla niewiasty ostrzydz się albo ogolić, to niechajże nakrywa głowę swoją.
[7] »Mąż zaś nie powinien nakrywać głowy swojej, bo jest obrazem i chwałą Boga. A niewiasta jest chwałą męża,
[8] »albowiem nie mąż jest z niewiasty, ale niewiasta z męża.
[9] »Prócz tego mąż nie jest stworzony dla niewiasty, ale niewiasta dla męża.
[10] »A przeto niewiasta powinna mieć przykrycie na głowie swojej ze względu na Aniołów.
[11] »Wszakże ani mąż bez niewiasty, ani niewiasta bez męża, – w Panu.
[12] »Albowiem jako niewiasta z męża, tak i mąż przez niewiastę, a wszystko z Boga.
[13] »Sami to osądźcie: przystoi li niewieście nie z zawiniętą głową modlić się Bogu?
[14] »Nawet sama natura was tego uczy, że gdyby mąż zapuszczał włosy, byłoby mu to ku zelżywości.
[15] »A niewiasta zaś, gdy zapuści długie włosy, jest jej to ku czci, ponieważ włosy dane są jej zamiast zasłony.
[16] »Ale jeśli się kto okazuje swarliwym, to my takiego zwyczaju nie mamy, ani Kościół Boży.
[17] »A to wam przykazuję, mając wam za złe, że się nie ku lepszemu, ale ku gorszemu schodzicie.
[18] »A najpierw, gdy się schodzicie do kościoła, słyszę, że między wami są rozdziały, i poczęści wierzę,
[19] »boć muszą i herezye być, aby i ci, którzy są doświadczeni, jawni byli między wami.
[20] »Gdy się tedy społem schodzicie, już to nie jest Wieczerzy Pańskiej pożywanie.
[21] »Albowiem każdy swoją wieczerzę pierwej bierze i pożywa. A tak jeden łaknie, a drugi jest pijany.
[22] »Czy nie macie domów do jedzenia i picia? Czy też Kościołem Bożym gardzicie i zawstydzacie tych, którzy nie mają? Cóż wam rzekę? chwalę was za to? Zaiste nie chwalę.
[23] »Albowiem ja wziąłem od Pana, com też wam podał: ponieważ Pan Jezus tej nocy, w której był wydany, wziął chleb,
[24] »i podziękowawszy łamał i rzekł: Bierzcie i jedzcie: To jest ciało Moje, Które za was będzie wydane: To czyńcie na pamiątkę Moją.
[25] »Także też i kielich, odprawiwszy wieczerzę, rzekł: Ten Kielich jest Nowym Testamentem w Mojej Krwi: to czyńcie, ilekroć będziecie pić, na Moją pamiątkę.
[26] »Albowiem ilekroć będziecie jeść ten Chleb i pić ten Kielich, śmierć Pańską będziecie opowiadać, dokąd nie przyjdę.
[27] »Przeto ktobykolwiek pożywał tego Chleba i pił z Kielicha Pańskiego niegodnie, będzie winien Ciała i Krwi Pańskiej.
[28] »Ale niech doświadcza człowiek samego siebie, i tak niechaj tego Chleba pożywa i z Kielicha pije,
[29] »albowiem kto je i pije niegodnie, sąd sobie je i pije, nie rozsądzając Ciała Pańskiego.
[30] »Dlatego też między wami wielu niemocnych i chorych i wielu ich śpi.
[31] »Bo gdybyśmy się sami sądzili, z pewnościąby nas nie sądzono.
[32] »A gdy bywamy sądzeni, od Pana bywamy karani, abyśmy z tym światem nie byli potępieni.
[33] »A tak, bracia moi, gdy się schodzicie ku jedzeniu, czekajcie jedni na drugich.
[34] »Jeśli się komu chce jeść, niech je w domu, abyście się na sąd nie schodzili. A inne rzeczy, gdy przyjdę, rozporządzę.