Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy się wypełniały dni Pięćdziesiątnicy, byli wszyscy społem na temże miejscu.
[2] »I stał się nagle szum z nieba, jakoby przychodzącego wiatru gwałtownego, i napełnił wszystek dom, gdzie siedzieli.
[3] »I ukazały się im rozdzielone języki jakoby ognia, i spoczęły na każdym z nich.
[4] »I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym i poczęli mówić różnymi językami, tak jako im Duch Święty dawał wymawiać.
[5] »A byli w Jeruzalem mieszkający Żydzi, mężowie pobożni ze wszystkich narodów, które są pod niebem.
[6] »I gdy się stał ten głos, zbiegło się mnóstwo ludzi i zatrwożyli się w myśli, bo każdy z nich słyszał, że oto mówią językiem jego.
[7] »I zdumiewali się wszyscy i dziwowali się, mówiąc między sobą: Izali oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami?
[8] »A jakoż tedy każdy z nas słyszeliśmy język nasz, w którymeśmy się urodzili?
[9] »I Partowie, i Medowie, i Elamici, i ci którzy mieszkają w Mezopotamii, i w Żydowskiej ziemi, i w Kappadocyi, i w Poncie, i w Azyi,
[10] »i we Frygii, i w Pamfilii, i w Egipcie, i w krainach Libii, która jest przy Cyrenie, i przychodnie z Rzymu, zarówno Żydzi jak i nowonawróceni,
[11] »i z Krety, i z Arabii, słyszeliśmy ich mówiących naszymi językami wielkie sprawy Boże.
[12] »I zdumiewali się wszyscy i dziwowali się, mówiąc jeden do drugiego: Co to może być?
[13] »Ale drudzy naśmiewając się z tego, mówili: Że się oto ci moszczem popili.
[14] »Ale stojąc Piotr z Jedenastoma, podniósł głos swój i mówił do nich: Mężowie Żydowscy i wy wszyscy, którzy mieszkacie w Jeruzalem, niech to wam będzie wiadomem, i przyjmijcie do uszu słowa moje;
[15] »albowiem oto ci nie są pijani, jako wy mniemacie, ponieważ teraz jest trzecia godzina na dzień;
[16] »ale to jest, co było powiedziane przez proroka Joela:
[17] »I będzie w ostateczne dni, mówi Pan, że wyleję Ducha Mojego na wszelkie ciało, i będą prorokować synowie wasi i córki wasze, i młodzieńcy wasi widzenia będą widzieć, i starcy wasi będą we śnie sny miewać.
[18] »I zaiste w one dni wyleję Ducha Mojego na sług Moich i na służebnice Moje i będą prorokować.
[19] »I uczynię cuda na niebie w górze i znaki na ziemi nizko: krew i ogień, i kurzawę dymu.
[20] »Słońce się w ciemność obróci, a księżyc w krew, pierwej niźli przyjdzie dzień Pański, wielki i jawny.
[21] »I będzie to, że każdy, ktoby wzywał Imienia Pańskiego, będzie zbawiony.
[22] »Mężowie Izraelscy, posłuchajcie tych słów: Jezusa Nazareńskiego, Męża pochwalonego od Boga pośród was mocami i cudami i znakami, które czynił Bóg przez Niego między wami, jako wy sami wiecie,
[23] »– Tego, z postanowienia Rady i przewidzenia Boga wydanego, przez ręce bezbożnych wy, przybiwszy do krzyża, zabiliście.
[24] »Ale Bóg wskrzesił Go, rozwiązawszy boleści piekła, ponieważ była rzecz niepodobna, aby miał być On przez nie zatrzymany.
[25] »Albowiem Dawid tak mówi o Nim: Widzę Pana zawsze przed sobą, albowiem jest mi po prawicy, ażebym nie był poruszony:
[26] »przeto się rozweseliło serce Moje i rozradował się język Mój i ciało Moje będzie odpoczywać w nadziei,
[27] »bo nie zostawisz duszy Mojej w piekle, ani nie dasz Świętemu Twemu widzieć skażenia:
[28] »oznajmiłeś Mi drogi żywota i napełnisz Mię weselem przed Obliczem Twojem;
[29] »– Mężowie bracia, niech się godzi śmiele mówić do was o patryarsze Dawidzie, że umarł i pogrzebany został, i grób jego jest u nas aż do dzisiejszego dnia.
[30] »A ponieważ był prorokiem i wiedział, że mu Bóg pod przysięgą przysiągł, że z płodu biódr jego wzbudzi Chrystusa według ciała i posadzi na stolicy jego,
[31] »tedy przewidując to, powiedział o zmartwychwstaniu Chrystusa, że nie będzie zostawiony w piekle, ani też ciało Jego nie będzie widziało skażenia.
[32] »Tego to Jezusa wskrzesił Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami,
[33] »i On to prawicą Bożą będąc podwyższony i wziąwszy od Ojca obietnicę Ducha Świętego, Tegoż wylał, jako wy teraz widzicie i słyszycie.
[34] »Albowiem Dawid nie wstąpił do Nieba, ale sam powiada: Rzekł Pan Panu mojemu: Siądź na prawicy Mojej,
[35] »aż położę nieprzyjaciół Twoich podnóżkiem nóg Twoich.
[36] »Niechże tedy wie wszystek dom Izraelski i ma za pewne, że Bóg uczynił Panem i Chrystusem tego Jezusa, Któregoście wy ukrzyżowali.
[37] »A usłyszawszy to, skruszyli się sercem i rzekli do Piotra i do innych Apostołów: Cóż mamy czynić, mężowie bracia?
[38] »A Piotr do nich rzekł: Pokutujcie i niech każdy z was się ochrzci w Imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie dar Ducha Świętego.
[39] »Albowiem dla was jest ta Obietnica, i dla synów waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, którychkolwiek przyzwie Pan Bóg nasz.
[40] »I wielu też innemi słowami świadczył i napominał ich, mówiąc: Wyzwólcie się od tego narodu przewrotnego.
[41] »Ci tedy, którzy przyjęli słowo jego, zostali ochrzczeni, i przystało do nich w on dzień dusz około trzy tysiące.
[42] »I trwali w nauce Apostolskiej i w uczestnictwie Łamania Chleba i na modlitwach, i przychodziła na każdą duszę bojaźń.
[43] »I działo się też wiele cudów i znaków w Jeruzalem przez Apostołów, i wszyscy byli napełnieni wielką bojaźnią.
[44] »A wszyscy, którzy wierzyli, byli pospołu, i wszystko mieli wspólne.
[45] »Osiadłości i majętności sprzedawali i dzielili między wszystkich, ile komu było potrzeba.
[46] »I na każdy dzień trwali jednomyślnie w Kościele, a Chleb łamiąc po domach, pożywali Pokarmu tego z radością i w prostocie serca,
[47] »chwaląc Boga i mając łaskę u wszystkiego ludu. A Pan codzień przymnażał do zgromadzenia tych, którzy mieli być zbawieni.