Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Pierwszego tedy dnia po Szabacie Marya Magdalena przyszła rano do grobu, póki jeszcze było ciemno, i ujrzała, że odjęto kamień od grobu.
[2] »Bieżawszy tedy, przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego miłował Jezus, i rzekła im: Wzięli Pana z grobu, a nie wiemy, gdzie Go położyli.
[3] »Wyszedł tedy Piotr i on drugi uczeń i przyszli do grobu.
[4] »A bieżeli oba pospołu, a on drugi uczeń uprzedził biegiem Piotra, i przyszedł pierwszy do grobu
[5] »i nachyliwszy się, ujrzał położone prześcieradła, jednak nie wszedł.
[6] »Przyszedł potem Szymon Piotr, idąc za nim, i wszedł do grobu i ujrzał prześcieradła położone
[7] »i chustę, która była na głowie Jego, nie z prześcieradły położoną, ale osobno zwinioną na jedno miejsce.
[8] »Wtedy też wszedł i on drugi uczeń, który był pierwszy przyszedł do grobu, i widział i uwierzył.
[9] »Albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, że miał zmartwychwstać.
[10] »Odeszli tedy uczniowie znowu do siebie.
[11] »A Marya Magdalena stała u grobu zewnątrz płacząc.
[12] »A gdy tak płakała, nachyliła się i spojrzała do grobu, i ujrzała dwóch Aniołów w bieli, siedzących, jednego w głowach, a drugiego w nogach, gdzie było położone Ciało Jezusowe.
[13] »I rzekli oni do niej: Niewiasto, czemu płaczesz? Rzekła im: Że wzięli Pana mojego, a nie wiem, gdzie Go położyli.
[14] »To gdy rzekła, obróciła się za siebie i ujrzała Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że to był Jezus.
[15] »I rzekł jej Jezus: Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona mniemając, że to był ogrodnik, rzekła do Niego: Panie, jeśliś Go ty wziął, powiedz mi, gdzieżeś Go położył, a ja Go wezmę.
[16] »Rzekł jej Jezus: Marya. A ona obróciwszy się, rzekła Mu: Rabboni, (co się wykłada: Mistrzu).
[17] »Rzekł jej Jezus: Nie tykaj się Mnie, bom jeszcze nie wstąpił do Ojca Mojego, ale idź do braci Mojej i powiedz im: Wstępuję do Ojca Mojego i Ojca waszego, Boga Mojego i Boga waszego.
[18] »Przyszła tedy Marya Magdalena oznajmując uczniom: Żem widziała Pana i to mi powiedział.
[19] »Gdy był wieczór onego dnia pierwszego po Szabacie, a drzwi były zamknione, gdzie się byli uczniowie zebrali bojąc się Żydów, przyszedł Jezus i stanął w pośrodku, i rzekł im: Pokój wam.
[20] »A to rzekłszy, ukazał im ręce i bok. Rozradowali się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana.
[21] »Rzekł znowu potem do nich: Pokój wam: jako Mię posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam.
[22] »To powiedziawszy, tchnął na nich i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego,
[23] »którym odpuścicie grzechy, będą im odpuszczone, a którym zatrzymacie, będą im zatrzymane.
[24] »A Tomasz, jeden ze Dwunastu, którego zwano Bliźniakiem, nie był z nimi, kiedy przyszedł Jezus.
[25] »Powiedzieli mu tedy drudzy uczniowie: Widzieliśmy Pana. A on im rzekł: Jeśli nie ujrzę w ręku Jego przebicia gwoźdźmi, i nie włożę palca mego tam, gdzie były gwoździe, i nie włożę ręki mojej w bok Jego, nie uwierzę.
[26] »I po ośmiu dniach byli znowu uczniowie Jego w domu, i Tomasz z nimi. Przyszedł tedy Jezus drzwiami zamknionemi i stanął w pośrodku, i rzekł: Pokój wam.
[27] »Potem rzekł Tomaszowi: Włóż tu palec twój i oglądaj ręce Moje, i wyciągnij rękę Swoją i włóż w bok Mój, a nie bądź niedowiarkiem, ale wiernym.
[28] »Odpowiedział Tomasz i rzekł Mu: Pan mój i Bóg mój.
[29] »Rzekł mu Jezus: Iżeś Mię widział Tomaszu, uwierzyłeś, błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
[30] »Wiele i innych znaków czynił Jezus przed obliczem uczniów Swoich, które nie są napisane w tych księgach.
[31] »A te napisane są, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystus, Syn Boży, i żebyście wierząc żywot mieli w Imię Jego.