BibliePolskie.pl

Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń

Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii

[1] »Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto nie wchodzi przez bramę do zagrody dla owiec, ale wchodzi inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem; [2] »Kto natomiast wchodzi przez bramę, ten jest pasterzem owiec. [3] »Temu odźwierny otwiera i owce słuchają jego głosu, a on swoje własne owce woła po imieniu i je wyprowadza. [4] »I gdy wypuści swoje owce, idzie przed nimi, a owce idą za nim, bo znają jego głos. [5] »Ale za obcym na pewno nie będą podążać, lecz uciekają od niego, bo nie znają głosu obcych.” [6] »Taką przypowieść powiedział im Jezus; lecz oni nie zrozumieli tego, co im mówił. [7] »Jezus więc ponownie powiedział im: „Zaprawdę, zaprawdę mówię wam, że ja jestem bramą dla owiec. [8] »Wszyscy, ilu ich przyszło przede mną, są złodziejami i rozbójnikami, lecz owce ich nie posłuchały. [9] »Ja jestem bramą; jeśli ktoś przeze mnie wejdzie, zostanie zbawiony, wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. [10] »Złodziej przychodzi tylko, aby kraść, zarzynać i zatracać; ja przyszedłem, aby miały życie, i miały je obfite. [11] »Ja jestem dobrym pasterzem; dobry pasterz swoje życie kładzie za owce. [12] »Lecz najemnik, który nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc przychodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk porywa i rozprasza owce. [13] »Najemnik natomiast ucieka, bo jest najemnikiem i nie troszczy się o owce. [14] »Ja jestem dobrym pasterzem i znam swoje owce, i moje owce mnie znają, [15] »Tak jak mnie zna Ojciec i ja znam Ojca; i życie swoje kładę za owce. [16] »Mam i inne owce, które nie są z tej zagrody; i te muszę przyprowadzić, i słuchać będą mojego głosu; i powstanie jedno stado i jeden pasterz. [17] »Dlatego Ojciec mnie miłuje, bo ja kładę swoje życie, abym je ponownie otrzymał. [18] »Nikt mi go nie odbiera, ale ja kładę je sam z siebie. Mam władzę położyć je, i mam władzę ponownie je wziąć. Takie przykazanie otrzymałem od mojego Ojca.” [19] »Wtedy ponownie powstał rozłam między Żydami z powodu tych słów. [20] »A wielu z nich mówiło: Ma demona i szaleje; dlaczego Go słuchacie? [21] »Inni mówili: To nie są słowa opętanego przez demona; czy demon może otwierać oczy ślepym? [22] »A obchodzono w Jerozolimie święto poświęcenia świątyni, i była zima, [23] »I Jezus przechadzał się po świątyni w portyku Salomona. [24] »Żydzi więc obstąpili Go i powiedzieli do Niego: Jak długo będziesz trzymał nas w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam to otwarcie. [25] »Jezus odpowiedział im: „Powiedziałem wam, a nie wierzycie; dzieła, które ja czynię w imieniu Ojca mojego, te o mnie świadczą. [26] »Ale wy nie wierzycie; bo jak wam powiedziałem, nie jesteście z moich owiec. [27] »Owce moje słuchają mojego głosu, i ja je znam, i idą za mną; [28] »I ja daję im życie wieczne, i z pewnością nie zginą na wieki, i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. [29] »Ojciec mój, który mi je dał, większy jest od wszystkich, i nikt nie może ich wyrywać z ręki mojego Ojca. [30] »Ja i Ojciec jesteśmy jedno.” [31] »I wtedy ponownie Żydzi porwali kamienie, aby Go ukamienować. [32] »Jezus odpowiedział im: „Wiele dobrych dzieł ukazałem wam od mojego Ojca; z powodu którego z tych dzieł mnie kamienujecie?” [33] »W odpowiedzi Żydzi, rzekli Mu: Nie chcemy cię kamienować z powodu dobrych dzieł, ale za bluźnierstwo i za to, że ty będąc człowiekiem, czynisz siebie Bogiem. [34] »Jezus odpowiedział im: „Czy w Prawie waszym nie zostało napisane: Ja powiedziałem: Bogami jesteście? [35] »Jeśli o tych, powiedział jesteście bogami, do których było skierowane Słowo Boże – a Pismo nie może być naruszone, [36] »Do Tego, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, wy mówicie: Bluźnisz, dlatego że powiedziałem: Jestem Synem Bożym? [37] »Jeśli nie czynię dzieł mojego Ojca, nie wierzcie mi; [38] »Jeśli jednak czynię, to choćbyście mi nie wierzyli, uwierzcie dziełom, abyście poznali i uwierzyli, że Ojciec jest we mnie, a ja w Nim.” [39] »Wtedy ponownie dążyli do tego, aby Go pojmać; ale uszedł z ich rąk. [40] »I ponownie odszedł za Jordan na miejsce, gdzie wcześniej chrzcił Jan, i tam pozostał. [41] »A wielu przychodziło do Niego, mówiąc: Jan wprawdzie żadnego cudownego znaku nie uczynił; ale wszystko, cokolwiek Jan o Nim powiedział, było prawdą. [42] »I wielu tam uwierzyło w Niego.